باوهاوس

باوهاوس (آلمانی: Bauhaus، به معنی: خانه معماری) نام یک مدرسهٔ معماری و هنرهای کاربردی در آلمان بود که از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ به پرورش هنرمندان پرداخت و نقش مهمی در برقراری پیوند میان طرح و فن ایفا کرد. آموزه های آن پیش و پس از انحلال به عنوان یکی از نمادهای دوران مدرن شناخته شد و در سال های بعد نیز پیروانی داشت. در نهایت این آموزه ها شکل یک جنبش هنری را به خود گرفت که از جریانات مهم و تأثیرگذار قرن بیستم محسوب می شود.
Bauhaus School. http://www.germanculture.com.ua/library/weekly/aa022101a.htm
پاکباز، روئین. دائرةالمعارف هنر، چاپ دوم. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۹ شابک ‎۹۶۴-۵۵۴۵-۴۱-۲.
یتن یوهانس؛ ۱۳۹۰، طرح و فرم (دوره مبانی هنرهای تجسمی در مدرسه باوهاوس آلمان)، ترجمه فرهاد گشایش تهران، انتشارات مارلیک.
بانی مسعود، امیر؛ ۱۳۸۹؛ معماری غرب، ریشه ها و مفاهیم، تهران، نشر هنر معماری قرن.
بنه ولو، لئوناردو؛ ۱۳۸۹، تاریخ معماری مدرن، ج ۳، ترجمه علی محمد سادات افسری، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
دروسته، ماگالنا؛ ۱۳۸۶، باوهاوس، ترجمه پویان روحی، اصفهان، نشر خاک.
کاندینسکی، واسیلی، ۱۳۹۰، نقطه خط، سطح (ارائه نکات بنیادی در مبانی هنرهای تجسمی)، ترجمه پریسا محقق زاده، تهران، انتشارات مارلیک
کرتیس، ویلیام جی آر، ۱۳۸۹؛ معماری مدرن از ۱۹۰۰، ترجمه مرتضی گودرزی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت).
وتیفورد فرانک؛ ۱۳۸۶، باوهاوس، ترجمه مژگان محمدیان، تهران، نشر موج.
هرتسوگنرات، ولف؛ ۱۳۹۰؛ باوهاوس، تاریخچه مکتب معماری و طراحی باوهاوس، ترجمه فرخ خدابنده لو، تهران، انتشارات کاوش پرداز.
مدرسه باوهاوس در سه شهر آلمان، در سه دوره زمانی (وایمار از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵، دسائو از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۲ و برلین از ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۳) و تحت مدیریت سه معمار (والتر گروپیوس از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۷، هانس مه یر از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ و لودویگ میس ون دروهه از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳) به فعالیت پرداخت.
والتر گروپیوس در سال ۱۹۱۹ با ادغام آکادمی هنرهای زیبا و مدرسه هنرها و پیشه ها، مدرسه باوهاوس را در وایمار بنیان نهاد. او در نخستین بیانیه خود، نظر ویلیام ماریس دربارهٔ تعالی صنایع دستی را با فکر وحدت همهٔ هنرها (با رعایت تقدم معماری) درآمیخت و مرزبندی میان جنبه های تزیینی و کاربردی در هنرها را مردود شمرد. او چندی بعد در سال ۱۹۲۳ اهمیت طراح-صنعتگر در تولید صنعتی کلان را مورد تأکید قرار داد، که به عنوان اصل عمده آموزه باوهاوس دانسته شد. پس از آن کارگاه های باوهاوس به صورت آزمایشگاه های ساخت پیش نمونه برای تولید ماشینی درآمدند و بسیاری از فراورده های این کارگاه ها (به خصوص میز و صندلی، منسوجات و لوازم چراغ برقی) با موافقت صاحبان صنایع در خط تولید کارخانه ای قرار گرفتند. سبک فراورده های باوهاوس خصلت هندسی و ساده داشت و به سبب صرفه جویی در وسایل و مطالعه در کیفیت مواد از پالودگی خط و شکل برخوردار بود.
با طراحی تعدادی ساختمان تازه در دسائو (که نتیجه کار گروهی گروپیوس، معلمان و شاگردان بود) باوهاوس از وایمار به مکان جدید انتقال یافت. پس از این تغییر مکان، تأثیر باوهاوس در معماری و هنرهای کاربردی اروپا رخ نمود و تا پایان جنگ دوم نیز پایدار ماند.

باوهاوس (Bauhaus)
12114800-1.jpg
مدرسۀ هنر و طرّاحی آلمانی که والتر گروپیوسآن را در ۱۹۱۹ با هدفِ درهم آمیختن هنر، طرّاحی، معماری، و صنایع دستی به صورت یک کلّ واحد، در وایمارتأسیس کرد. در ۱۹۲۵ بر اثر فشارهای سیاسی، این مدرسه به دسائومنتقل شد (در آن جا در ساختمانی که گروپیوس طرّاحی کرده بود، استقرار یافت)، و در ۱۹۳۲ ناچار دوباره به برلین منتقل شد و سال بعد نازی ها آن را تعطیل کردند. باوهاوس، به رغم دوران فعالیت کوتاه و پردردسرش، از مهم ترین مدارس هنری قرن ۲۰ بود، و در جهان طرّاحی و روش های آموزش هنر تأثیری شگرف گذاشت. مدرّسان این مدرسه، از برجسته ترین هنرمندان عصر خویش بودند؛ نقاشانی همچون پل کله، و واسیلی کاندینسکی، و معماری همچون لودویگ میس وان در روههاز آن جمله اند. آموزش در مدرسۀ باوهاوس با شیوۀ آموزش در مدارس هنر آن زمان تفاوت بارزی داشت؛ در آن بر رابطۀ بین معماری و صنایع دستی همچون شیشۀ منقوش، نقاشی دیواری، فلزکاری، درودگری، بافندگی، سفالگری، چاپ ، و گرافیک، و نیز بر شناخت و ادراک مواد و مصالح تأکید می شد. همۀ دانشجویان این مدرسه می بایست دوره ای مقدّماتی را بگذرانند تا مبانیِ فرم و رنگ را فراگیرند. پُرکردن شکاف بین «هنر» و «صنایع دستی» در قرن ۱۹ هدفِ آن بود. ایده های رایج در این مدرسه، در پی مهاجرتِ بسیاری از مدرسّان و دانشجویانِ آن از آلمان، بعدها در برنامه های آموزشیِ اروپا و امریکا گنجانده شد. گروپیوس در ۱۹۳۷ به امریکا رفت؛ از دیگر مدرسّان برجسته و پرنفوذ باوهاوس که مهاجرت کردند، یوزف آلبرس، مارسل برویر، و لاسلو موهوی ـ ناجدر خور ذکرند. ساختمان باوهاوس در دساو در ۱۹۷۶ برای گرامیداشت پنجاهمین سالگرد تأسیس آن مرمّت شد. باوهاس پس از اتحاد دو آلمان در ۱۹۹۰، فعالیت خود را به صورت یک مؤسسۀ آموزش طرّاحی مجدداً آغاز کرد.