انبیاء

سوره انبیاء به معنای پیامبران، یکی از سوره های قرآن است که ۱۱۲ آیه تشکیل شده است. این سوره مطابق با ترتیب در مصحف عثمانی بیست و یکمین سور و مطابق با ترتیب نزول سوره هفتاد و سومین سوره است.
ترجمهٔ فارسی
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می گوید: «غرض این سوره گفتگو پیرامون مسئله نبوت است که مسئله توحید و معاد را زیر بنای آن قرار داده است.» نخست نزدیک بودن روز حساب و غفلت مردم از آن و نیز روگردانی شان از دعوت حق را ذکر می کند، که ملاک حساب روز قیامت همین ها است. سپس به بیان موضوع نبوت و استهزاء مردم می پردازد. آنگاه نبوت خاتم پیامران و نسبت های داده شده به وی شامل ساحر، مفتری و شاعر را ذکر می کند. آنگاه گفتار آنان را با ذکر اوصاف کلی انبیای گذشته نموده و بیان می کند پیامبر اسلام نیز همان گرفتاری ها را باید ببیند، چون آنچه این می گوید همان است که پیامبران پیشین می گفتند. سپس داستان برخی از پیامبران را برای تأیید گفتار اجمالی خود می آورد و از موسی و هارون، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، لوط، نوح، داوود، سلیمان، ایوب، اسماعیل، ادریس، ذوالکفل، ذوالنون، زکریا، یحیی و عیسی یاد می کند. آنگاه با ذکر روز حساب و آنچه که مجرمان و پارسایان در آن روز کیفر و پاداش می بینند بحث را بدین صورت جمع بندی می کند که «سرانجام نیک از آن متقین خواهد بود و زمین را بندگان صالحش ارث می برند.» در انتها اعراض مردم از نبوت را به خاطر اعراضشان از توحید می داند و به همین جهت بر مسئله توحید اقامه دلیل می کند. از آنجایی که این سوره به دلیل سیاقش و به اتفاق مفسران در مکه نازل شده تهدید و وعید در آن، از بشارت و وعده بیشتر است.

[ویکی الکتاب] معنی أَنبیاء: پیامبران
معنی رَدُّواْ: برگرداندند (درجمله" فردوا ایدیهم فی افواههم" : دستهایشان را به دهانهایشان بردند کنایه است از اینکه ایشان را مجبور به سکوت و نگفتن حق میکردند ، گویا دست انبیاء را میگرفتند و بر دهانهایشان میگذاشتند و به این وسیله اعلام میکردند که باید از سخن حق ، صرف ...
معنی رُّوحَ: چیزی که مایه حیات و زندگی است ، البته حیاتی که ملاک شعور و اراده باشد (در عبارتهایی نظیر "ینزل الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده " منظور موجودی غیر از ملائکه است که واسطه نزول برخی فیوضات الهی بر انبیاء و پیامبران است)
معنی رُوحَنَا: روح ما (منظور از روح یا چیزی که مایه حیات و زندگی است ، البته حیاتی که ملاک شعور و اراده باشد و یا در عبارتهایی نظیر "ینزل الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده " منظور موجودی غیر از ملائکه است که واسطه نزول برخی فیوضات الهی بر انبیاء و پیامبر...
معنی رُّوحِهِ: روح او (منظور از روح یا چیزی که مایه حیات و زندگی است ، البته حیاتی که ملاک شعور و اراده باشد و یا در عبارتهایی نظیر "ینزل الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده " منظور موجودی غیر از ملائکه است که واسطه نزول برخی فیوضات الهی بر انبیاء و پیامبر...
معنی رُّوحِی: روح من (منظور از روح یا چیزی که مایه حیات و زندگی است ، البته حیاتی که ملاک شعور و اراده باشد و یا در عبارتهایی نظیر "ینزل الملائکه بالروح من امره علی من یشاء من عباده " منظور موجودی غیر از ملائکه است که واسطه نزول برخی فیوضات الهی بر انبیاء و پیامبر...
معنی نُّبُوَّةَ: پیامبری (یا از کلمه نبی بر وزن فعیل از ماده نبأ (خبر) است ، و اگر پیامبر را نبی نامیدهاند بدین جهت است که ایشان به وسیله وحی خدا از عالم غیب خبردار هستند ویا ماخوذ از نبوة به معنای رفعت است ، و انبیاء را به خاطر رفعت مقامشان نبی خواندهاند )
معنی نَّبِیَّ: پیامبر (کلمه نبی بر وزن فعیل از ماده نبأ (خبر) است ، و اگر پیامبر را نبی نامیدهاند بدین جهت است که ایشان به وسیله وحی خدا از عالم غیب خبردار هستند بعضی گفتهاند : کلمه مذکور ماخوذ از نبوة به معنای رفعت است ، و انبیاء را به خاطر رفعت مقامشان نبی خواند...
معنی نَّبِیُّونَ: پیامبران (کلمه نبی بر وزن فعیل از ماده نبأ (خبر) است ، و اگر پیامبر را نبی نامیدهاند بدین جهت است که ایشان به وسیله وحی خدا از عالم غیب خبردار هستند بعضی گفتهاند : کلمه مذکور ماخوذ از نبوة به معنای رفعت است ، و انبیاء را به خاطر رفعت مقامشان نبی خوا...
معنی نَبِیُّهُمْ: پیامبرشان (کلمه نبی بر وزن فعیل از ماده نبأ (خبر) است ، و اگر پیامبر را نبی نامیدهاند بدین جهت است که ایشان به وسیله وحی خدا از عالم غیب خبردار هستند بعضی گفتهاند : کلمه مذکور ماخوذ از نبوة به معنای رفعت است ، و انبیاء را به خاطر رفعت مقامشان نبی خو...
معنی نَّبِیِّینَ: پیامبران (کلمه نبی بر وزن فعیل از ماده نبأ (خبر) است ، و اگر پیامبر را نبی نامیدهاند بدین جهت است که ایشان به وسیله وحی خدا از عالم غیب خبردار هستند بعضی گفتهاند : کلمه مذکور ماخوذ از نبوة به معنای رفعت است ، و انبیاء را به خاطر رفعت مقامشان نبی خوا...
معنی أَوْحَیٰ: وحی نمود-اشاره کرد(وحی در اصل به معنای اشاره سریع است البته اشاره ای از جنس کلام و به صورت رمزگویی .به همین جهت ازاین کلمه در القای معنا به نحو پوشیده از اغیار استعمال می شود، کلمه وحی در موارد القای معنا در فهم حیوان از طریق غریزه " و اوحی ربک الی...
معنی أَوْحَیْتُ: وحی کردم(وحی در اصل به معنای اشاره سریع است البته اشاره ای از جنس کلام و به صورت رمزگویی .به همین جهت ازاین کلمه در القای معنا به نحو پوشیده از اغیار استعمال می شود، کلمه وحی در موارد القای معنا در فهم حیوان از طریق غریزه " و اوحی ربک الی النحل" و ...
معنی أَوْحَیْنَا: وحی کردیم(وحی در اصل به معنای اشاره سریع است البته اشاره ای از جنس کلام و به صورت رمزگویی .به همین جهت ازاین کلمه در القای معنا به نحو پوشیده از اغیار استعمال می شود، کلمه وحی در موارد القای معنا در فهم حیوان از طریق غریزه " و اوحی ربک الی النحل" و...
ریشه کلمه:
نبو (۸۰ بار)

[ویکی فقه] انبیاء (ابهام زدایی). انبیاء ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره انبیا، بیست و یکمین سوره قرآن کریم• پیامبران، برگزیدگان الهی و صاحبان منصب نبوت• آیات انبیاء، آیات بیانگر زندگی پیامبران• آیات عصمت انبیاء، آیات دال بر مصونیت پیامبران از هر لغزش و خطا
...