پارامتر

عامل، مؤلفه یا پارامتر (به انگلیسی: parameter) در رشته هایی مانند ریاضیات، منطق، زبان شناسی، علوم و محیط زیست به کار می رود.
در معنای معمولِ آن، مدت مورد استفاده برای شناسایی ویژگی، یک شیء، یک عامل قابل اندازه گیری است که می تواند در تعریف یک سیستم خاص کمک کند. این عنصر مهم را با توجه به ارزیابی یا برای درک یک رویداد، یک پروژه یا هرگونه وضعیتی می توان مورد استفاده قرار داد.

پارامِتْر (parameter)
عامل یا مشخصۀ متغیر. پارامتر برای هر حالت یا مورد خاص مقدار ثابتی دارد، ولی از موردی به مورد دیگر تغییر می کند. این تغییرات منجر به تمایز موارد خاص از هم می شوند. مثلاً، در معادلۀ کلی خط y=ax+b، پارامترها a و b، و برخلاف متغیرهای مختصات x و y، برای هر خط خاص ثابت اند، ولی از خطی به خط دیگر تغییر می کنند و با نسبت دادن هر دو مقدار دلخواه به a و b خطی خاص مشخص می شود. همچنین، طول و عرض مستطیل را می توان دو پارامتر آن محسوب کرد. هنگام کار با رایانه، غالباً بهتر است برنامه یا هدف را برحسب پارامترهای متغیر توصیف کرد تا مقادیر ثابت. مثلاً اگر برنامه ای برای ترسیم مستطیل با استفاده از پارامترهای طول، عرض، ضخامت اضلاع و نظایر این ها تهیه شود، هر مستطیل دلخواه را با انتساب مقادیر دلخواه به این پارامترها می توان ترسیم کرد. به همین ترتیب، در کاربردهای واژه پردازی، که پارامترهایی برای نوع و اندازۀ حروف، صفحه آرایی، نوع ترازبندی، و نظایر این ها ذخیره می شوند، می توان پارامترها را به دلخواه تغییر داد.

پارامتر (رایانه). پارامِتْر (رایانه)(parameter)
ارزشی که به یک متغیر داده می شود، چه در آغاز یک عملیات و چه قبل از آنکه عبارت حاوی آن پارامتر به وسیله سیستم ارزیابی شود. تا زمانی که عملیات کامل نشده است، یک پارامتر توسط سیستم به صورت یک ارزش ثابت محسوب می شود. یک پارامتر می تواند یک متن، یک عدد یا نام یک آرگومان باشد که ارزشی به آن تخصیص داده شده است و از یک روتین به روتین دیگر منتقل می شود. پارامترها به عنوان ابزاری برای اختصاصی کردن عملیات یک برنامه به کار می روند.