کلمه جو
صفحه اصلی

سان سالوادور

لغت نامه دهخدا

سان سالوادور. [ سال ْ دُرْ ] ( اِخ ) پایتخت جمهوری سالوادور ( آمریکای مرکزی ). دارای 171300 تن سکنه. و دارای تنباکو، قهوه ، برنج ، و بافتنیها است. در آنجا زمین لرزهای فراوان روی داده است.

دانشنامه عمومی

سان سالوادور (San Salvador) پایتخت کشور السالوادور است. سان سالوادور با ۵۶۷٬۶۹۸ نفر جمعیت پنجمین شهر بزرگ در آمریکای مرکزی است. جمعیت سان سالوادور با حومه آن (منطقه کلان شهری سان سالوادور) ۲٬۴۴۲٬۰۱۷ نفر است.
این شهر در سده شانزدهم بنیاد شده و به طور متناوب با وقوع زمین لرزه روبه رو است. معنی نام این شهر به زبان اسپانیایی «ناجی مقدس» است. این شهر دومین جامعه یهودیان متسقر در آمریکای مرکزی از نظر تعداد را دارد.
تاریخچه این شهر به دوره پیش از تصرفات اسپانیایی ها می رسد.نزدیک به محل کنونی سان سالوادور قبیله پیپیل، از نوادگان آزتک های مکزیک پایتخت خود به نام کوسکاتلان را مستقر کردند اما بعدها از بیم تصرف آن به دست اسپانیایی ها ساکنان این شهر آن را رها کردند.
بعدها فاتح اسپانیایی «پدرو ده آلواردو» به همراهان خود «گونزالو ده آلواردو» و «دیه گو ده هولگوئین» دستور داد تا این سکونتگاه را تصرف کرده و توسعه آن را آغاز کنند.

دانشنامه آزاد فارسی

سانْ سالْوادور (San Salvador)
پایتخت کشور ال سالوادورو مرکز اداری ولایت سان سالوادور. در دامنۀ آتشفشان سان سالوادور، به ارتفاع ۲,۵۴۸ متر، و کنار رودخانۀ آسلئوآت، در ۴۸کیلومتری ساحل اقیانوس آرام واقع شده است. ۴۸۵,۸۴۷ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۱). در ۱۵۲۵ ساخته شد، در زمین لرزۀ ۱۸۵۴ ویران گردید، سپس در محل کنونی بازسازی شد. مرکز اداری فدراسیون امریکای مرکزیبود (۱۸۳۱ـ۱۸۳۸) و در ۱۸۳۹ به پایتختی ال سالوادور برگزیده شد.


کلمات دیگر: