لاما

لاماها (نام علمی: Lama glama) نوعی شترسان اهلی بومی آمریکای جنوبی است که مدتهاست به طور گسترده از سوی اینکاها و دیگر بومیان رشته کوه آند به عنوان حیوان بارکش و گوشتی استفاده می شود. ارتفاع بدن این حیوان تا شانه هایش بین ۱۱۰ تا ۱۳۰ سانتیمتر است وزن آن به۱۲۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم می رسد. لاما برخلاف شترها فاقد کوهان است و مانند اکثر حیوانات خانگی پوست آن ها دارای ترکیب رنگهای متفاوتی چون سفید، قهوه ای، سیاه می باشد. فرم پاها و لبهای این حیوان بمانند شتر است. از لاما در علم پزشکی همانند دلفین برای تراپی بیماران استفاده می شود و این حیوان قادر است تا ۳۰ کیلوگرم بار را حمل کند. امروزه دامنه پرورش و نگهداری لاما به خارج از آمریکای جنوبی کشیده شده و در حال حاضر در آمریکا و اروپا این حیوان برای پشم و گوشتش پرورش داده می شود.نوع وحشی این حیوان گواناکو نامیده می شود.
لاما
گواناکو
آلپاکا
شترچه
قدمت تاریخچه وجود لاما به سه هزار سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. هنوز بدرستی قابل اثبات نمی باشد که از نظر نژادی آبا و اجداد آن به چه حیوانی بازمی گردد ولی آنچه قدر مسلم است لاما ترکیبی از نژادهای گواناکوس (Guanakos) و آلپاکوس (Alpakas) و ترکیبی از ویکونیاز (Vikunjas) می باشد که همگی بارور می باشند. لاماها حدود چهل میلیون سال پیش در آمریکای شمالی تکامل پیدا کردند. حدود سه میلیون سال پیش به آمریکای جنوبی مهاجرت کردند و در آخرین عصر یخبندان (۱۰ هزار سال پیش) در آمریکای شمالی منقرض شدند. فاتحان اسپانیایی بعد از ورود خویش به قاره آمریکا اقدام به شکار آن ها برای استفاده از پوست و گوشتش نمودند و بدنبال آن با وارد نمودن اسب و گوسفند به پرورش گوسفند که از نظر کیفیتی پشم و گوشت دارای اهمیت کمتری بود پرداختند. بر اساس برآورد سال ۲۰۰۷ بیش از هفت میلیون لاما و آلپاکا در آمریکای جنوبی وجود دارد و آمریکا و کانادا هم به ترتیب ۱۵۸ و ۱۰۰ هزار لاما دارند (که از آمریکای جنوبی وارد کرده اند).
لاماها در حرکات رفتاری روزانه خویش برای اعمال قدرت و نشان دادند درجه قرار گرفتن در گروه به پرتاب آب دهان خویش می پردازند که بسیار با دقت هدف را نشانه گیری کرده و معمولاً به هدف اصابت می نماید. البته آب دهان لاماها قابل شستشو با آب و بی خطر است.
از این شتر الیافی زبر و ضخیم بدست می آید. طول این الیاف حدود ۲۵ سانتیمتر و در ظاهر شبیه یه الیاف شتر است. سطح آن الیاف دارای فلس هایی است که در زیر میکروسکوب به سختی دیده می شود. مدولا در مرکز ساختمان داخلی لیف، رنگی است. میزان چربی لاما حدود ۳ درصد می باشد. مخلوط این الیاف با الیاف دیگر ایجاد خصوصیت خوب عایق حرارتی در عین سبکی می نماید و برای پارچه های مرغوب (کت و شلوار) کاربرد زیادی دارد.