ابن طباطبا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابن طباطبا. [ اِ ن ُ طَ طَ ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن احمدبن محمدبن احمدبن ابراهیم طباطبا. جد اواحمدبن ابراهیم برادر ابن طباطبا ابوعبداﷲ محمد سابق الذکر است. یکی از شرفای اصفهان و ادیب و شاعر و بحدت ذکاء و قریحه مشهور و مذکور است. او راست : کتاب عیارالشعر. کتاب تهذیب الطبع. کتاب العروض. و به سال 322 هَ.ق. باصفهان درگذشته است و از نسل او عده کثیری علما و ادبا بوده اند.
ابن طباطبا. [ اِ ن ُ طَ طَ ] ( اِخ ) احمدبن محمدبن اسماعیل بن ابراهیم مصری علوی. شاعر و ادیب. نقیب علویین به مصر، و طباطبا لقب ابراهیم جد اوست. وفات 345 هَ.ق. || دیگری از این خاندان نیز در مصر شهرت یافت و به ابن طباطبا معروف است و هو ابومحمد عبداﷲبن احمدبن علی بن حسن بن ابراهیم ، او مردی پاک طینت و کریم و فاضل و توانگر بوده و سخا و بذلی کثیر داشته و او را با کافور اخشیدی در امر لوزینه و رغیف قصه ای است. مرگ او به بیماریی بود که اطبای آن زمان چنان مرضی نشناخته و در کتب سابقین ندیده بودند. در گلوی او بُثْره ای پدید آمد با خارش و هیچ دوائی آنرا سود نداد و بدان بیماری درگذشت. ( 286-348 ).
ابن طباطبا. [ اِ ن ُ طَ طَ ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن احمدبن محمدبن احمدبن ابراهیم طباطبا. جد اواحمدبن ابراهیم برادر ابن طباطبا ابوعبداﷲ محمد سابق الذکر است . یکی از شرفای اصفهان و ادیب و شاعر و بحدت ذکاء و قریحه مشهور و مذکور است . او راست : کتاب عیارالشعر. کتاب تهذیب الطبع. کتاب العروض . و به سال 322 هَ .ق . باصفهان درگذشته است و از نسل او عده ٔ کثیری علما و ادبا بوده اند.
ابن طباطبا. [ اِ ن ُ طَ طَ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن اسماعیل بن ابراهیم مصری علوی . شاعر و ادیب . نقیب علویین به مصر، و طباطبا لقب ابراهیم جد اوست . وفات 345 هَ .ق . || دیگری از این خاندان نیز در مصر شهرت یافت و به ابن طباطبا معروف است و هو ابومحمد عبداﷲبن احمدبن علی بن حسن بن ابراهیم ، او مردی پاک طینت و کریم و فاضل و توانگر بوده و سخا و بذلی کثیر داشته و او را با کافور اخشیدی در امر لوزینه و رغیف قصه ای است . مرگ او به بیماریی بود که اطبای آن زمان چنان مرضی نشناخته و در کتب سابقین ندیده بودند. در گلوی او بُثْره ای پدید آمد با خارش و هیچ دوائی آنرا سود نداد و بدان بیماری درگذشت . (286-348).
ابن طباطبا. [ اِ ن ُ طَ طَ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب علیهماالسلام . به سال 199 هَ .ق . در عصر خلافت مأمون بمعیت ابوالسرایا در رقه بر عباسیان خروج کرده کوفه را به ضبط خویش آورد. از بغداد جیشی بحرب او سوق کردند و ابن طباطبا فائق آمد و از غنایم این جنگ ابوالسرایا حصه ای را که انتظار داشت نیافت و از اینرو ابن طباطبا را مسموم کرده بکشت و باز جوانی رامحمدبن محمدبن زیدبن علی بن الحسین بن ابی طالب بخلافت برداشت و با او بیعت کرد. گویند ابراهیم پدر صاحب ترجمه را طباطبا از آن گفتندی که مخرج قاف نداشت و بجای قاف طاء ادا می کرد چنانکه روزی از خادم خویش قبا میخواست بجای قباقبا طباطبا گفت .
دانشنامه عمومی
قیام ابن طباطبا و ابوالسرایا
دانشنامه اسلامی
محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن مثنی بن حسن المجتبی(ع) بن علی بن ابی طالب(ع) کنیه او ابوعبدالله و مشهور به ابن طباطبا یکی از سادات خاندان طباطبایی از نسل امام حسن(ع) است که در مدینه به سال ۱۷۳ متولد شد. وی در قیام شهید فخ شرکت داشت.
خاندان طباطبایی فرزندان و نوادگان ابراهیم بن اسماعیل دیباج بودند که نخستین بار با عنوان طباطبا شهرت یافت.
...