هنگ کنگ

هُنگ کُنگ (به انگلیسی: Hong Kong) (به چینی: 香港) شهری است جزیره ای در جنوب چین. منطقه خودمختار هنگ کنگ با هفت میلیون و ۲۳۰ هزار نفر جمعیت، از مهم ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار می رود. هنگ کنگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ جزو مستعمرات امپراتوری بریتانیا بود. در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین به جمهوری خلق چین پیوست.
هنگ کنگ بریتانیا
تندیس بروس لی در هنگ کنگ
منطقه هنگ کنگ یکی از دو منطقه تقسیماتی ویژه در جمهوری خلق چین است. منطقه دیگر ماکائو است. زبان های رسمی در هنگ کنگ چینی و انگلیسی است. زبان رایج در هنگ کنگ اما عملاً زبان کانتونی است که یکی از گونه های چینی می باشد. ۹۳٫۶ درصد از مردم هنگ کنگ چینی تبار هستند. واحد رسمی پول هنگ کنگ، دلار هنگ کنگ است.
هنگ کنگ شهری با ۳۹ ساختمان بلند که ارتفاع هر یک بیش از ۲۰۰ متر است به شهر آسمان خراش ها معروف شده و تعداد ۴ برج بلند از مجموع ۱۵برج مرتفع دنیا را در خود جای داده است. منطقه هنگ کنگ چهارمین منطقه در جهان از نظر تراکم جمعیت به شمار می آید. مید-لِولز، نام اعیان نشین ترین منطقه هنگ کنگ است.
هنگ کنگ به خاطر بندرگاه طبیعی عمیق خود که پذیرای کشتی های بزرگ باربری بین المللی است، شهرت دارد.

هُنْگْ کُنْگ (Hong Kong)
تندیس بودا، جزیره لانتائو، تندیس بودا، جزیره لانتائو، منطقۀ اداری ویژه در جنوب شرقی چین مرکب از جزیرۀ هنگ کنگ، شبه جزیرۀ کاولونو سرزمین های نو، و جزایر کوچک فراوانی ازجمله لانتائوکه بزرگ ترین آن هاست. وسعت آن ۱۰۷۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۶,۹۴۰,۴۳۲ نفر است (۲۰۰۶) که ۵۷ درصد آنان چینی هنک کنگی، و بیشترشان از اعقاب پناهندگان چینی به این جزیره اند. ساختمان های اصلی آن در ویکتوریا(هنگ کنگ سیتی) قرار دارد و کاولون و تسوئن وان(در سرزمین های نو) از دیگر شهرها و شهرک های آن است. هنگ کنگ پیشتر مستعمرۀ انگلستان بود، و در ژوئیۀ ۱۹۹۷ کنترل آن به چین سپرده شد. هنگ کنگ، به عنوان جزیره یا برون بومی از استان گوانگ دونگچین، دارای یکی از عالی ترین بندرگاه های طبیعی جهان است. جزیرۀ هنگ کنگ از طریق راه آهن زیردریایی و لنج های مسافربر با کاولون مرتبط است. صادرات اصلی آن عبارت اند از منسوجات، پوشاک، کالاهای الکترونیک، ساعت های مچی و رومیزی، دوربین، و محصولات پلاستیکی. صنعت گردشگری آن نیز حایز اهمیت است. بخش بزرگی از صادرات و واردات مناطق جنوبی چین در هنگ کنگ تخلیه و بارگیری می شود. زبان آن انگلیسی و چینی، و مذاهب رایج در آن آیین کنفوسیوس، آیین بودا، و آیین دائو است و اقلیت هایی از مسلمانان و مسیحیان نیز در آن حضور دارند. هنگ کنگ یک منطقۀ ویژۀ اداریدر دل چین است که عالی ترین مقام اجرایی آن از ۱۹۹۷ برعهدۀ تونگ چی - هوئابوده است. هنگ کنگ تا ۱۹۹۷ در اجارۀ انگلستان بود و در این سال، به موجب موافقتنامۀ «یک کشور، دو نظام»، حاکمیت کامل آن به چین سپرده شد، و در مقابل چین تضمین داد که آزادی اجتماعی و اقتصادی هنگ کنگ و سبک زندگی سرمایه داری آن را دست کم برای پنج سال حفظ کند. هنگ کنگ قوانین، پول رسمی، بودجه، و نظام مالیاتی خاص خود را دارد؛ موقعیتش را به عنوان بندری آزاد حفظ کرده است، و اجازه دارد که جداگانه دربارۀ قراردادهای تجاری بین المللی مذاکره کند.