عبدالسلام عارف

عبدالسلام عارف (۱۹۲۱ - ۱۳ آوریل ۱۹۶۶) رئیس جمهور سابق کشور عراق بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ بود.
سرهنگ عبدالسلام عارف در ۸ فوریه ۱۹۶۳ با کودتا علیه عبدالکریم قاسم و قتل او، قدرت را در دست گرفت و اعضای حزب بعث عراق را وارد کابینه خود کرد. عارف در سال ۱۹۶۶ در یک حادثه مشکوک هوایی کشته شد و برادرش عبدالرحمن عارف به قدرت رسید.

عَبْدُالسَّلام عارِف (بغداد ۱۹۲۰ـ۱۹۶۶)
عَبْدُالسَّلام عارِف
دومین رئیس جمهوری عراق. نیاکانش همگی از منطقۀ قبیله نشین فرات میانی بودند. عموزادگانش در قیام ۱۹۲۰ برضد انگلیس شرکت داشتند و او به آنان افتخار می کرد. در ۱۹۳۸ وارد دانشکدۀ افسری شد. در ۱۹۴۸ در نبرد با صهیونیست ها شرکت کرد. در کودتای ۱۴ ژوئیه ۱۹۵۸ برضد رژیم پادشاهی عراق به رهبری عبدالکریم قاسم شرکت داشت و جانشین فرمانده کل قوای عراق شد. در ۱۹۵۹ با عبدالکریم قاسم رئیس جمهوری عراق، اختلاف شدید پیدا کرد. به دنبال توطئه بر ضد قاسم، محاکمۀ نظامی و محکوم به اعدام شد ولی قاسم این حکم را به زندان کاهش داد، اما پس از آزادی دوباره در ۸ فوریۀ ۱۹۶۳ برضد عبدالکریم قاسم کودتای نظامی کرد و او را به قتل رساند و به عنوان دومین رئیس جمهوری عراق از سوی شورای انقلاب برگزیده شد. او بیش از سه سال حکومت کرد. دوران حکومت وی همراه با بی ثباتی بود و با نبرد کردها برضد دولت مرکزی و درگیری های میان عبدالسلام و بعثی ها سپری شد. عارف قصد ایجاد وحدت میان عراق و مصر را داشت ولی در این کار موفق نشد. در آوریل ۱۹۶۶ در حادثۀ مشکوک سقوط بالگرد به قتل رسید و برادرش، عبدالرحمان عارف، جانشین او شد. خاطرات او پس از مرگش در ۱۹۶۷ در بغداد به چاپ رسید.