سوشیانس

سوشینت یا سوشیانت یا سوشیانس یا استوت ارت (سودرسان، رایان و دانا) رهایی بخشی است که در دین زرتشت یا مزدیسنا، منجی نهائی زمین به شمار می رود. در گاهان این صفت چند بار برای زرتشت آمده؛ اما در دیگر بخش های اوستا صفت یا عنوان هر یک از سه موعود زرتشتیان (اخوشیت ارت، اخوشیت نم، اَستَوت اِرِتَ) و به ویژه سومین آنهاست که نام او «استوت ارت» (Astavt Eretah) است. (استوت ارت، هوشیدر و هوشیدر ماه)
مهدی (موعود اسلام)
مسیح (موعود مسیحیت)
مسیحا (موعود یهودیت)
زرتشت و کوه ساوالان
در کتب کهن زرتشتی آمده که با ظهور این صاحب زمان زرتشتی جهان پر از عدل و داد کند و نظم نوینی برپا شود و ظلم و ستم از بین می رود. پس از ظهور وی همه مردم متدین خواهند بود و دوستی و مهربانی را پیشه خود خواهند ساخت؛ و از آن جا که مردم، گوسفندکشی و گوشت خواری را به کنار می گذارند نیروی آز کم می گردد. برکت زیاد می شود و گرسنگی از بین خواهد رفت. در زمان او سال ها ۳۶۵ روزه خواهند بود و کبیسه ندارند.به وسیله دعای سوشیانت، «دیو آشموغ» که نمادی از شرک و گمراهی و دروغ است در خواهد گذشت و سوشیانت با کمک یاران خود به نبرد با اهریمن خواهد شتافت او پنج بار، یشت می کند که در هر یَشت او، یک پنجم اهریمنان، نابود خواهند شد. سوشیانت راه زرتشت را پیش می گیرد. در زمان او خوراک مردم، هفده سال از گیاهان است و سی سال از آب تغذیه می کنند و ده سال نیز خوراک مردم، مینوی است. پس از آن که سوشیانت، جهان را از نو کرد، فَرَشگرد (رستاخیز) انجام خواهد شد.
واژهٔ سوشیانت اسم فاعل ساخته شده با پیشوند -انت از مصدر آینده سو است.واژه «سوشیانس» که از ریشه «سو» به معنی سودمند است، در اوستا سِئوشیانت (Saoshyant) آمده و در پهلوی به اشکال گوناگونی چون: سوشیانت، سوشیانس، سوشانس، سوشیوس یا سیوشوس آمده است. واژهٔ سوشیانت (سئوشینت) گاه به معنای «منجی» ترجمه شده است، اما این منجی، نجات دهنده از گناه و خطا نیست. این واژه به معنی «کسی که خیر می رساند» یا «خیر» است. در گات ها سه بار به صورت مفرد به کار رفته است. برخی بر این باورند که زرتشت این واژه را به تلویح برای اشاره به خودش به کار برده است.به معنی «سودبخش» یا «سودرسان» و در معنای گسترده، «رهاننده» یا «رهایی بخش» استدر فروردین یشت، زامیادیشت، بندهش و جاماسب نامه از سوشیانت یاد شده و گفته شده که گرشاسب هم به عنوان یار سوشیانت ظاهر شده و در نوسازی جهان شرکت می کند.
در گاهان (گاتها) که سروده های خود زرتشت است و در آن ها می توان باورهای وی را یافت اشاره چندانی به پایان جهان نشده است، اما چنین می نماید که در بندی از گاهان (یسنا ۴۳ بند ۳) سخن از مردی است که در آینده می آید و راه نجات را می یابد، همچنین در گاهان چند بار به واژه سوشینت برمی خوریم که در ادبیات بعدی زرتشت به صورت سوشیانس درآمده و منجی نهائی زرتشتی به شمار می آید.ست هم چنین از افزون بر تأیید مطلب، سوشیانت به صورت جمع آورده شده است و این یعنی که تعداد سوشیانت ها یکی نیست: ((... کی مزدا سپیدهٔ رخشان پیروزی جهان را برخواهد گرفت؟ کی رخشندگی آفتاب دین همه جا را تابان خواهد ساخت؟ کی سوشیانت ها فراوانی و زیادگی خواهند یافت تا از پرتو کار و کردارشان، دین گسترده شود. اینک سوشیانتی برای آموزش مردم برپاست و منم، زرتشت که پیرو تو هستم ای اهورا.

سوشیانس (کتاب). سوشیانس رمانی فانتزی از شروین وکیلی
•