چکامه

قصیدة

اسم: چکامه (دختر) (فارسی) (هنری) (تلفظ: ča (e) kāme) (فارسی: چکامه) (انگلیسی: chakame)
معنی: شعر به ویژه قصیده

شعر، قصیده، چامه
( اسم ) ۱ - قصیده شعر . ۲ - شعر . توضیح این کلمه با کاف پارسی و تازی هر دو آمده .

(چَ مِ ) [ په . ] (اِ. ) ۱ - قصیده . ۲ - شعر.

چکامه. [ چ َ م َ / م ِ] ( اِ ) قصیده را گویند وآن مطلعی است با ابیات متوازنه متشارکه در قافیه وردیف زیاده برهفده بیت ، مبتنی بر هفت شرط چنانکه نزد اهل این صنعت مبین است. ( برهان ). شعر و قصیده است.( انجمن آرا ) ( آنندراج ). قصیده و چغامه. ( ناظم الاطباء ). چامه و سرواد و شعر و سرود و چگامه :
اگر قبول ملک افتد این چکامه نغز
به آب سیم نگارمش بر صحیفه زر.رجوع به سرواد و چامه و چگامه و قصیده شود.

۱. شعر.
۲. قصیده. * چامه

قصیده ، شعر