المغازی

المَغازی اصطلاحی است به معنی زندگی نامه پیامبران مخصوصا محمد که از زمان مطالعه بر روی تاریخ نگاره های محمد بن عمر واقدی (مرگ ۲۰۷ یا ۲۰۹ هجری) عمومیت پیدا کرد، ولی در واقع پیش از این به لشکرکشی ها و حملات سازمان یافته محمد بن عبد الله در دورهٔ مدنیت اطلاق می شده است.

المغازی (واقدی). المغازی از مهم ترین آثار محمد بن عمر واقدی مورخ و سیره نویس سدهٔ دوم و سوم هجری است. در مقایسه با سیرهٔ ابن اسحاق، این کتاب از نظر وسعت و ارائهٔ جزئیات بر اثر ابن اسحاق برتری دارد. واقدی برای نوشتن مغازی پیامبر اسلام، از تمام منابع شفاهی و مکتوب، اطلاعات نسب شناسان و بازدید از مناطق جنگی این نبردها استفاده کرده است. بررسی برخی سندهای کتاب، نشان دهندهٔ آن است که واقدی از منابع رسمی و احتمالاً مکتوب نیز استفاده کرده است. مارسدن جونز آن را با مقدمه ای دربارهٔ شرح حال واقدی و سیره نویسی در سال ۱۹۶۶ منتشر کرد.

[ویکی نور] المغازی، اثر محمد بن عمر بن واقدی (متوفی 207ق)، با تحقیق مارسدن جونس، کتابی است ارزشمند پیرامون جنگ های پیامبر که به زبان عربی، نوشته شده است.
عنوان و نام کتاب، آن چنان که ابن ندیم ذکر کرده است، «کتاب التاریخ و المغازی و المبعث» است و چنین به نظر می رسد که این اثر، بخشی از کتاب بزرگی است که مشتمل بر تاریخ و مغازی و مبعث بوده است ....
با توجه به تاریخ مرگ واقدی که 207ق است، تقریبا این کتاب، قدیمی ترین کتاب در این رشته است که به طور مفصل تدوین و از دستبرد حادثه محفوظ و به دست ما رسیده است ....
اهمیت مقام علمی و فضل واقدی چنان است که نه تنها این کتاب او، بلکه آثار دیگرش هم از همان قرن سوم هجری مورد استفاده و استناد دیگر مؤلفان و نویسندگان قرار گرفته است و غالبا به کتاب های او اعتماد داشته اند و مطالب نقل شده از دیگران را با مطالب واقدی معیار زده اند و بدون تردید هیچ کتابی در سیره و مغازی به اهمیت مغازی ابن اسحاق و مغازی واقدی نیست ....
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در سه جلد، سامان یافته است.