اولوالعزم

اولوالعزم، یا صاحبان عزم، به معنای صاحبان ارادهٔ محکم یا صاحبان کوشش و ثبات است.
شیث
ادریس
در اصطلاح اسلامی به رسولانی گفته می شود که صاحب شریعت و کتاب مقدس بوده باشند. این اصطلاح در آیهٔ ۳۵ سورهٔ اَحقاف آمده است:
پس تو (ای پیامبر)، در برابر تکذیب قومت صبر کن آنچنان که پیامبران اولوالعزم صبر کردند…
و معمولاً رسولانی که در آیه ۱۳ سورهٔ شوری از آنها نام برده شده است، پیامبرانی صاحب شریعت یا اولوالعزم خوانده می شوند:

[ویکی شیعه] اولو العزم به معنی صاحبان عزم. به چند تن از پیامبران الهی، اولوالعزم می گویند. برای کلمه عزم معانی متعددی از جمله تصمیم، اراده و عهد ذکر کرده اند. تعبیر اولوالعزم یک بار در قرآن کریم در سوره احقاف به کار رفته است: «فَاصْبِرْ کما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُل»: پس همان گونه که پیامبران اولوالعزم صبر کردند، صبر کن (احقاف: ۳۵).
در اینکه اولوالعزم چه کسانی هستند و آیا دارای رسالت جهانی هستند یا رسالت ایشان محدود است، دیدگاه های مختلفی ارائه شده است. نظر مشهور این است منظور از این اصطلاح پنج پیامبر صاحب شریعت، حضرات نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد علیهم السلام هستند.