الکترولیت

الکترولیت (به انگلیسی: electrolyte) مادهٔ حل شده یک محلول است که رسانایی الکتریکی آن بیشتر از حلال به تنهایی است. این نوع مادهٔ حل شده در محلول (تمام یا قسمتی از آن) به صورت یون وجود دارد.
مورتیمر، چارلز. شیمی عمومی، جلد اول. ترجمهٔ احمد خواجه نصیر طوسی، عبدالجلیل مستشاری، جبار نفیسی موقر. مرکز نشر دانشگاهی-چاپ هشتم ۱۳۶۹
الکترولیتهای قوی: این الکترولیتها در محلول آبی به صورت کاملاً یونی هستند. چند نمونه از الکترولیتهای قوی، عبارتند از {NaCl، MgSO4، Na2SO4، K3{Fe(CN)6.الکترولیتهای ضعیف: ترکیبات کووالانسی قطبی هستند که در محلول آبی، به طور ناقص تفکیک می شوند. رسانایی یک محلول 1M از یک الکترولیت ضعیف کمتر از رسانایی محلول 1m از یک الکترولیت قوی است. چند نمونه از الکترولیتهای ضعیف عبارتند از CH3COOH، NH3 و HgCl2.
صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد: صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد محلولهای رقیق الکترولیتها با غلظت معین، متفاوت از صعود نقطه جوش و نزول نقطه انجماد محلولهای غیر الکترولیتها با همان غلظت است. چون یک مول NaCl، شامل ۲ مول یون است (یک مول +Na و یک مول -Cl) و خواص غلظتی به تعداد ذرات حل شده، نه به ماهیت آنها، بستگی دارد، انتظار داریم که نزول نقطه انجماد محلول 1m NaCl دو برابر نزول نقطه انجماد یک محلول 1m از یک غیر الکترولیت باشد.
همچنین انتظار داریم که نزول نقطه انجماد یک محلول K2SO4 (شامل ۳ مول یون به ازای هر مول K2SO4) با غلظت معین، سه برابر نزول نقطه انجماد یک محلول غیر الکترولیت (که ماده حل شده در آن به یون تفکیک نمی شود) با همان غلظت باشد.

اِلِکترولیت (electrolyte)
محلول یا مادۀ مذابی که جریان الکتریکی براثر حرکت و تخلیۀ یون های موجود در آن، برطبق قوانین الکترولیز فارادی، از آن عبور می کند. این اصطلاح بیشتر برای موادی به کار می رود که پس از حل شدن در حلال به یون تجزیه می شوند و محیطی رسانای برق ایجاد می کنند. در پزشکی، این اصطلاح را برای یون ها به کار می برند، از آن جمله اند یون های سدیم یا پتاسیم. تعادل الکترولیت های بدن ممکن است براثر بیماری یا جراحت به شدت مختل شود.