محلول

در دانش شیمی، محلول یا لویه یا به فارسی تاجیکی چاره (Solution) به ترکیب همگن دو یا چند ماده گفته می شود. در حل کردن (لوییدن) ماده ای در ماده دیگر، یکی از مواد حل شونده یا لوییده (Solute) و دیگری حلال یا لوینده (Solvent) خوانده می شود. برای مثال آب نبات (حل شونده) در هنگام خوردن در بزاق دهان (حلال) حل می شود. یا ممکن است که مایعی در مایع دیگر حل گردد یا گازی با گازی دیگر ترکیب گردد. تمام محلول ها بر اساس فعل و انفعالات (برهمکنش) بین مولکول ها و یون های حلاّل و حل شونده طبقه بندی می شوند و در نتیجه از انرژی آزاد مولکول های مواد کم می شود. البته محلول همان مخلوط یکنواخت یا همگن است.
منظور از ترکیب همگن این است که اجزای تشکیل دهنده مخلوط در یک فاز باشند. خواص مخلوط (غلظت، دما، چگالی و…) به طور یکنواخت در حجم مخلوط هستند. به طور معمول ماده ای که به مقدار بیشتری در مخلوط موجود باشد، حلال نامیده می شود. حلال می تواند گاز، مایع یا جامد باشد. به مواد دیگری که در محلول موجود هستند (به غیر از حلال) حل شونده می گویند. حلال در هر فاز فیزیکی باشد، محلول هم در همان فاز خواهد بود. در کل محلول ها را بر اساس نوع حلال به دو دسته تقسیم می کنند:
از نظر شیمیدانان نامحلول مطلق وجود ندارد؛ زیرا تمام مواد هر چند به مقدار بسیار ناچیز در هم حل می شوند.
لویش، لوییدن، لوییده و لوینده از «فرهنگ اخترشناسی و اخترفیزیک» دکتر محمد حیدری ملایری:http://dictionary.obspm.fr/index.php

محلول (solution)
مخلوط دو یا چند ماده به منظور تشکیل فازی همگن. یکی از مواد حلالو دیگری جسم حل شوندهای است که در حلال حل می شود. اجزای سازندۀ محلول ممکن است جامد، مایعیا گازباشند. مقدار حلال معمولاً بیشتر است با این حال اگر یکی از اجزای سازنده مایع باشد، حتی اگر مقدار آن بیشتر نباشد، آن را حلال در نظر می گیرند.