مترادف حلال : جایز، روا، شایست، مباح، مجاز، مشروع ، بوریا | حل کننده، گره گشا، گشاینده
متضاد حلال : حرام |
برابر پارسی : گشاینده، گشایشگر، کارگشای، روا، گمیزنده
حلال
مترادف حلال : جایز، روا، شایست، مباح، مجاز، مشروع ، بوریا | حل کننده، گره گشا، گشاینده
متضاد حلال : حرام |
برابر پارسی : گشاینده، گشایشگر، کارگشای، روا، گمیزنده
فارسی به انگلیسی
solvent
religiously permissible, legitimate, lawful, legal, permitted
solvent, dissolver
solver, remover, one who solves (a problem, etc.) , trouble-shooter, disposer
فارسی به عربی
شرعی , قانونی
مترادف و متضاد
۱. جایز، روا، شایست، مباح، مجاز، مشروع ≠ حرام
۲. بوریا
۱. حلکننده،
۲. گرهگشا، گشاینده
مجاز، روا، قانونی، مشروع، حلال، داتایی، بربستی
پاک، حلال، تهیه شده بر طبق شریعت یهود
حلال
قابل پرداخت، حلال، قادر به پرداخت قروض
مجاز، روا، حراجی، قانونی، مشروع، حلال
حلال
اسم ≠ حرام
جایز، روا، شایست، مباح، مجاز، مشروع
حلکننده
گرهگشا، گشاینده
فرهنگ فارسی
روا، جایز، مباح، آنچه خوردن یانوشیدن آن روانیست، گشاینده، بسیارگشاینده، بازکننده عقده
( اسم ) نی بوریا
مرکبی است زنان را متاع پالان شتر
( اسم ) نی بوریا
مرکبی است زنان را متاع پالان شتر
آنچه دین آن را روا دانسته، مشروع، مجاز
آنچه موجب حل شدن جسم دیگری می‌شود، وشایشگر، واگشا
کسی که مسئله یا مشکلی را حل می‌کند
جملات نمونه
حلال آمفوتری
amphoteric solvent
حلال استخراج کننده
extraction solvent
حلال اسیدی
acid solvent
حلال امتزاج ناپذیر
immiscible solvent
حلال بی پروتون
protic solvent
حلال پوشی
solvation
حلال پوشیده
solvated
حلال پوشی نسبی
relative solvation
حلال دوخصلتی
amphoteric solvent
حلال غیرآبی
nonaqueous solvent
حلال کافت
solvolysis
حلال ناقطبی
non polar solvent
فرهنگ معین
(حَ لّ) [ ع . ] (ص .) 1 - بسیار گشاینده . 2 - ماده ای که مادة دیگر را در خود حل کند.
(حَ) [ ع . ] (ص .) روا، جایز، شایست .
(حَ لّ ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - بسیار گشاینده . ۲ - ماده ای که مادة دیگر را در خود حل کند.
(حَ ) [ ع . ] (ص . ) روا، جایز، شایست .
(حَ ) [ ع . ] (ص . ) روا، جایز، شایست .
لغت نامه دهخدا
حلال . [ ح ُل ْ لا ] (ع ص ) ج ِحال ّفرودآیندگان . (منتهی الارب ). رجوع به حال شود.
حلال. [ ح َ ] ( ع ص ) نقیض حرام. و به این معنی گاه بکسر اول آید. ( از منتهی الارب ). جایز. سائغ. مباح. طیب. طیبه. ( ترجمان القرآن ) :
می جوشیده حلال است سوی صاحب رای
شافعی گوید شطرنج حلال است بباز
می و قمار و لواطه بطریق سه امام
مر ترا هر سه حلال است هلا سر بفراز.
این ز ابتدا نبود کنون بانتها شده ست.
سیم حلال بی خطر است و زر عیار.
بگاه کینه اگر دست برپدر یابی.
که سردر پای او خوشتر که بر دوش.
دگر حلال نباشد که خود بلغزیدی.
- || کناس در محاوره هندیان.
- حلال خور ؛ مال مشروع خور.
- || کناس.
- حلال خواری ؛ چیز حلال و مباح خوردن : اعتمادی زیادت از حد برحلال خواری و کم آزاری او کردند. ( المضاف الی بدایع الازمان ).
- حلال داشتن ؛ حلال شمردن :
دوستی با تو حرام است که چشمان خوشت
خون عشاق بریزند و حلالش دارند.
- حلال زاده ؛ پاک زاده. پاک زاد. خلف الصدق. ولد حلال. مقابل ِ حرام زاده :
بزرگوار جهان خواجه بلند نسب
خنک روان پدر زین حلال زاده پسر.
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این زابتدا نبود کنون بانتها شده ست.
بوالعجب آنکه خون من برتو چرا حلال شد.
من حلاش کردم ار خونم بریخت
من همی گفتم حلال او می گریخت.
همه پاکت حلال کردم خیز.
دانی که سکندر به چه محنت طلبیده ست.
می جوشیده حلال است سوی صاحب رای
شافعی گوید شطرنج حلال است بباز
می و قمار و لواطه بطریق سه امام
مر ترا هر سه حلال است هلا سر بفراز.
ناصرخسرو.
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام این ز ابتدا نبود کنون بانتها شده ست.
ناصرخسرو.
در چشم همت تو کزو دور چشم بدسیم حلال بی خطر است و زر عیار.
سوزنی.
چو شیر مادر خون پدر حلال کنی بگاه کینه اگر دست برپدر یابی.
کمال اسماعیل.
حلالش باد اگر خونم بریزدکه سردر پای او خوشتر که بر دوش.
سعدی.
ترا ملامت رندان و عاشقان سعدی دگر حلال نباشد که خود بلغزیدی.
سعدی.
- حلال خوار ؛ مشروع و مباح خوار: مردار بسگان رسید و حلال بحلال خواران. ( تذکرة الاولیاء ).- || کناس در محاوره هندیان.
- حلال خور ؛ مال مشروع خور.
- || کناس.
- حلال خواری ؛ چیز حلال و مباح خوردن : اعتمادی زیادت از حد برحلال خواری و کم آزاری او کردند. ( المضاف الی بدایع الازمان ).
- حلال داشتن ؛ حلال شمردن :
دوستی با تو حرام است که چشمان خوشت
خون عشاق بریزند و حلالش دارند.
سعدی.
- حلال زادگی ؛ پاک زادی.- حلال زاده ؛ پاک زاده. پاک زاد. خلف الصدق. ولد حلال. مقابل ِ حرام زاده :
بزرگوار جهان خواجه بلند نسب
خنک روان پدر زین حلال زاده پسر.
فرخی.
- حلال شدن ؛ روا شدن. مباح شدن. حل. ( تاج المصادر بیهقی ) : بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این زابتدا نبود کنون بانتها شده ست.
ناصرخسرو.
بر من اگر حرام شد وصل تو نیست بوالعجب بوالعجب آنکه خون من برتو چرا حلال شد.
سعدی.
- حلال کردن ؛ جایز گردانیدن. مباح گردانیدن. بحل کردن : من حلاش کردم ار خونم بریخت
من همی گفتم حلال او می گریخت.
مولوی.
گفت کابین و ملک و رخت و جهیزهمه پاکت حلال کردم خیز.
سعدی.
ای خضرحلالت نکنم چشمه حیوان دانی که سکندر به چه محنت طلبیده ست.
سعدی.
جماعتی که نظر راحرام میدانندحلال . [ ح َل ْ لا ] (ع ص ) بسیار گشاینده ٔ گره . (غیاث ).
- حلال مشکلات ؛ مشکل گشای . بسته گشای .
|| فروشنده ٔ روغن کنجد. (غیاث ).
حلال . [ ح ِ ] (ع اِ) مرکبی است زنان را. || متاع پالان شتر.(منتهی الارب ). متاع الرحل . (اقرب الموارد). || گروهی از مردم که بجایی فرودآمده باشند. || ج ِ حُلَّه . (منتهی الارب ). رجوع به حلة شود.
حلال . [ ح َ ] (ع ص ) نقیض حرام . و به این معنی گاه بکسر اول آید. (از منتهی الارب ). جایز. سائغ. مباح . طیب . طیبه . (ترجمان القرآن ) :
می جوشیده حلال است سوی صاحب رای
شافعی گوید شطرنج حلال است بباز
می و قمار و لواطه بطریق سه امام
مر ترا هر سه حلال است هلا سر بفراز.
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این ز ابتدا نبود کنون بانتها شده ست .
در چشم همت تو کزو دور چشم بد
سیم حلال بی خطر است و زر عیار.
چو شیر مادر خون پدر حلال کنی
بگاه کینه اگر دست برپدر یابی .
حلالش باد اگر خونم بریزد
که سردر پای او خوشتر که بر دوش .
ترا ملامت رندان و عاشقان سعدی
دگر حلال نباشد که خود بلغزیدی .
- حلال خوار ؛ مشروع و مباح خوار: مردار بسگان رسید و حلال بحلال خواران . (تذکرة الاولیاء).
- || کناس در محاوره ٔ هندیان .
- حلال خور ؛ مال مشروع خور.
- || کناس .
- حلال خواری ؛ چیز حلال و مباح خوردن : اعتمادی زیادت از حد برحلال خواری و کم آزاری او کردند. (المضاف الی بدایع الازمان ).
- حلال داشتن ؛ حلال شمردن :
دوستی با تو حرام است که چشمان خوشت
خون عشاق بریزند و حلالش دارند.
- حلال زادگی ؛ پاک زادی .
- حلال زاده ؛ پاک زاده . پاک زاد. خلف الصدق . ولد حلال . مقابل ِ حرام زاده :
بزرگوار جهان خواجه ٔ بلند نسب
خنک روان پدر زین حلال زاده پسر.
- حلال شدن ؛ روا شدن . مباح شدن . حل . (تاج المصادر بیهقی ) :
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این زابتدا نبود کنون بانتها شده ست .
بر من اگر حرام شد وصل تو نیست بوالعجب
بوالعجب آنکه خون من برتو چرا حلال شد.
- حلال کردن ؛ جایز گردانیدن . مباح گردانیدن . بحل کردن :
من حلاش کردم ار خونم بریخت
من همی گفتم حلال او می گریخت .
گفت کابین و ملک و رخت و جهیز
همه پاکت حلال کردم خیز.
ای خضرحلالت نکنم چشمه ٔ حیوان
دانی که سکندر به چه محنت طلبیده ست .
جماعتی که نظر راحرام میدانند
نظر حرام بکردند و خون خلق حلال .
- || سربریدن حیوان مأکول اللحم . کشتن بوجه شرعی حیوانی را.
- حلال گر ؛ محلل :
سوگند چون خوری به طلاق سه گانه خور
تا من شوم حلال گر آن مطلقه .
رجوع به محلل شود.
- حلال گشتن ؛ حلال شدن :
ای روزگار چونکه نویدت حلال گشت
ما را و گشت مال حلالت همی حرام .
- حلال گوشت ؛ حیوانی که گوشت آن حلال و خوردنش رواست .
- حلال وار و حلال واری ؛ (اصطلاح بازاریان ) بصورت حلال . بطور حلال : گویند: حلال واری و حلال وار تومانی ده شاهی نفع ماست .
- سیم حلال :
داری دو کف دو کفه ٔ شاهین مکرمت
بخشندگان سیم حلال و زر عیار.
|| کسی که از احرام بیرون آمده باشد. (از منتهی الارب ). و نگویند حال ّ اگر چه موافق قیاس است . (منتهی الارب ). || (اِ) در تداول عوام ، شوی . زوج . || زن . زوجه . (یادداشت مرحوم دهخدا). || مصطکی ، و آن صمغی باشد که علک رومی خوانند. (برهان ). || نی بوریا. (فرهنگ فارسی معین ). || (مص ) حلال شدن . (ترجمان عادل ). روا شدن . || از حرام بیرون آمدن . (ترجمان عادل ). || ماههای حلال تمام ماههای سال است بجز ذوالقعده و ذوالحجه و محرم و رجب .
می جوشیده حلال است سوی صاحب رای
شافعی گوید شطرنج حلال است بباز
می و قمار و لواطه بطریق سه امام
مر ترا هر سه حلال است هلا سر بفراز.
ناصرخسرو.
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این ز ابتدا نبود کنون بانتها شده ست .
ناصرخسرو.
در چشم همت تو کزو دور چشم بد
سیم حلال بی خطر است و زر عیار.
سوزنی .
چو شیر مادر خون پدر حلال کنی
بگاه کینه اگر دست برپدر یابی .
کمال اسماعیل .
حلالش باد اگر خونم بریزد
که سردر پای او خوشتر که بر دوش .
سعدی .
ترا ملامت رندان و عاشقان سعدی
دگر حلال نباشد که خود بلغزیدی .
سعدی .
- حلال خوار ؛ مشروع و مباح خوار: مردار بسگان رسید و حلال بحلال خواران . (تذکرة الاولیاء).
- || کناس در محاوره ٔ هندیان .
- حلال خور ؛ مال مشروع خور.
- || کناس .
- حلال خواری ؛ چیز حلال و مباح خوردن : اعتمادی زیادت از حد برحلال خواری و کم آزاری او کردند. (المضاف الی بدایع الازمان ).
- حلال داشتن ؛ حلال شمردن :
دوستی با تو حرام است که چشمان خوشت
خون عشاق بریزند و حلالش دارند.
سعدی .
- حلال زادگی ؛ پاک زادی .
- حلال زاده ؛ پاک زاده . پاک زاد. خلف الصدق . ولد حلال . مقابل ِ حرام زاده :
بزرگوار جهان خواجه ٔ بلند نسب
خنک روان پدر زین حلال زاده پسر.
فرخی .
- حلال شدن ؛ روا شدن . مباح شدن . حل . (تاج المصادر بیهقی ) :
بسمل چرا حلال شد و مرده چون حرام
این زابتدا نبود کنون بانتها شده ست .
ناصرخسرو.
بر من اگر حرام شد وصل تو نیست بوالعجب
بوالعجب آنکه خون من برتو چرا حلال شد.
سعدی .
- حلال کردن ؛ جایز گردانیدن . مباح گردانیدن . بحل کردن :
من حلاش کردم ار خونم بریخت
من همی گفتم حلال او می گریخت .
مولوی .
گفت کابین و ملک و رخت و جهیز
همه پاکت حلال کردم خیز.
سعدی .
ای خضرحلالت نکنم چشمه ٔ حیوان
دانی که سکندر به چه محنت طلبیده ست .
سعدی .
جماعتی که نظر راحرام میدانند
نظر حرام بکردند و خون خلق حلال .
سعدی .
- || سربریدن حیوان مأکول اللحم . کشتن بوجه شرعی حیوانی را.
- حلال گر ؛ محلل :
سوگند چون خوری به طلاق سه گانه خور
تا من شوم حلال گر آن مطلقه .
سوزنی .
رجوع به محلل شود.
- حلال گشتن ؛ حلال شدن :
ای روزگار چونکه نویدت حلال گشت
ما را و گشت مال حلالت همی حرام .
ناصرخسرو.
- حلال گوشت ؛ حیوانی که گوشت آن حلال و خوردنش رواست .
- حلال وار و حلال واری ؛ (اصطلاح بازاریان ) بصورت حلال . بطور حلال : گویند: حلال واری و حلال وار تومانی ده شاهی نفع ماست .
- سیم حلال :
داری دو کف دو کفه ٔ شاهین مکرمت
بخشندگان سیم حلال و زر عیار.
سوزنی .
|| کسی که از احرام بیرون آمده باشد. (از منتهی الارب ). و نگویند حال ّ اگر چه موافق قیاس است . (منتهی الارب ). || (اِ) در تداول عوام ، شوی . زوج . || زن . زوجه . (یادداشت مرحوم دهخدا). || مصطکی ، و آن صمغی باشد که علک رومی خوانند. (برهان ). || نی بوریا. (فرهنگ فارسی معین ). || (مص ) حلال شدن . (ترجمان عادل ). روا شدن . || از حرام بیرون آمدن . (ترجمان عادل ). || ماههای حلال تمام ماههای سال است بجز ذوالقعده و ذوالحجه و محرم و رجب .
فرهنگ عمید
آنچه که خوردن، نوشیدن، یا انجام دادن آن به‌حکم شرع روا باشد؛ روا؛ جایز؛ مباح.
۱. [جمعِ حُلَّة] = حُلّه
۲. [جمعِ حِلَّة] = حِلّه
۱. گشاینده، حل کنندۀ مشکلات.
۲. (شیمی ) ماده ای که مادۀ دیگر را در خود حل می کند، مانند آب و الکل.
آنچه که خوردن، نوشیدن، یا انجام دادن آن به حکم شرع روا باشد، روا، جایز، مباح.
۲. [جمعِ حِلَّة] = حِلّه
۱. گشاینده، حل کنندۀ مشکلات.
۲. (شیمی ) ماده ای که مادۀ دیگر را در خود حل می کند، مانند آب و الکل.
آنچه که خوردن، نوشیدن، یا انجام دادن آن به حکم شرع روا باشد، روا، جایز، مباح.
۱. گشاینده؛ حل‌کنندۀ مشکلات.
۲. (شیمی) ماده‌ای که مادۀ دیگر را در خود حل می‌کند، مانند آب و الکل.
۱. [جمعِ حُلَّة] = حُلّه
۲. [جمعِ حِلَّة] = حِلّه
دانشنامه عمومی
حلال می تواند به موارد زیر اشاره کند:
حلال (شیمی)، ماده ای که بخش عمدهٔ یک محلول را تشکیل می دهد
حلال (اسلام)، مفهومی در فقه اسلامی
حلال (محصولات غذایی)، محصولات غذایی دارای برند حلال
حلال (شیمی)، ماده ای که بخش عمدهٔ یک محلول را تشکیل می دهد
حلال (اسلام)، مفهومی در فقه اسلامی
حلال (محصولات غذایی)، محصولات غذایی دارای برند حلال
wiki: اسلام به معنای مجاز و مقابل آن حرام به معنای غیر مجاز است.
خوردنی ها و آشامیدنی ها.
معاملات و کسب و کار
ازدواج و طلاق
ارتباط با مردم(اعم از خانواده و همسایگان و همشهریان و حکومت)
ارتباط با طبیعت و حیوانات و محیط زیست
جنگ و صلح
اسلام به دو بخش تقسیم می شود:اعتقادات،احکام یا تشریعیات.
منظور ازاعتقادات ، اصول فکری و مبانی ایدئولوژیک است که باید با تفکر و تدبر به آن ها رسید مثل توحید و عدل و نبوت و امامت و معاد و...اما منظور ازاحکام و تشریعیات مطالبی است که از طریق وحی بر پیامبر نازل شده و اطاعت از آن ها برای فرد معتقد به اسلام واجب است.
و خلاصه همه ابعاد زندگی انسان در قالب حلال و حرام در شرع دارای دستور است.
خوردنی ها و آشامیدنی ها.
معاملات و کسب و کار
ازدواج و طلاق
ارتباط با مردم(اعم از خانواده و همسایگان و همشهریان و حکومت)
ارتباط با طبیعت و حیوانات و محیط زیست
جنگ و صلح
اسلام به دو بخش تقسیم می شود:اعتقادات،احکام یا تشریعیات.
منظور ازاعتقادات ، اصول فکری و مبانی ایدئولوژیک است که باید با تفکر و تدبر به آن ها رسید مثل توحید و عدل و نبوت و امامت و معاد و...اما منظور ازاحکام و تشریعیات مطالبی است که از طریق وحی بر پیامبر نازل شده و اطاعت از آن ها برای فرد معتقد به اسلام واجب است.
و خلاصه همه ابعاد زندگی انسان در قالب حلال و حرام در شرع دارای دستور است.
wiki: دین اسلام مصرف آن ها مجاز است. حلال همچنین عنوان مجموعه ای از نام نشان های تجاری (برند) است که بر محصولات غذایی درج می شود. این نام برگرفته از معنی غذای حلال است که در دین اسلام آمده است و اولین بار محصولات غذایی حلال در کشور مالزی به وجود آمده است. در چند سال اخیر این علامت تجاری غذایی به صورت یک علامت جهانی از طرف کشورهای اسلامی در دنیا معرفی شده است به طوریکه در کشورهای غیر اسلامی نیز از استقبال خوبی برخوردار شده است.
غذای حلال
داروی حلال
مواد بهداشتی حلال
مواد آرایشی حلال
گردشگری حلال
خدمات مالی حلال از قبیل بانکداری، بورس، صکوک، بیمه، فاینانس و…
ترانزیت حلال
پوشاک حلال
خدمات جانبی حلال از قبیل رسانه، ورزش و تفریحات، کسب و کار و…
به گفته مسئولین کشاورزی ایران گردش مالی تجارت غذای حلال در سال ۲۰۰۶ در جهان اسلام ۱۵۰ میلیارد دلار اعلام شده که سهم ایران با توجه به دارا بودن ۵ تا ۶ درصد جمعیت جهان اسلام، ۳۲۰ میلیون دلار و بسیار ناچیز است.
در بین کشورهای مسلمان، مالزی در بحث غذای حلال پیشگام است، و ایران نیز در میان ۱۵ کشور اسلامی عضو، از پتانسیل خوبی برای این اقدام برخوردار است.نمایشگاه و همایش های بین المللی حلال برای معرفی ظرفیت های عظیم تولیدات محصولات حلال و برای آشنایی و تجارت متقابل بنگاه های اقتصادی برگزار می شود تا همه کشورهای مسلمان از این بستر استفاده نمایند. بازار جهانی چند میلیارد دلاری محصولات حلال، ابزاری برای ایجاد بازار مشترک اسلامی و همبستگی کشورهای اسلامی و اعضای سازمان کنفرانس اسلامی است.نهادهای قانونگذار کشورهای اسلامی برای افزایش رقابت محصولات حلال در بازار جهانی، اقدام به تهیه قرارداد تعرفه ترجیحی برای کالاها و خدمات حلال کرده اند و پژوهش و تحقیقات علمی حلال ابزار لازم و اصلی برای گسترش تجارت حلال می باشند که از سوی نهادهای سازمان همکاری اسلامی از جمله بانک توسعه اسلامی IDB حمایت های مالی و فنی در زمینه تحقیقات حلال قرار می گیرند.تدوین «استاندارد غذای حلال» توسط کارشناسان استاندارد کشورهای اسلامی از اقدامات مهمی است که راه را برای اجرای استاندارد حلال سازمان کنفرانس اسلامی در کلیه کشورهای اسلامی آماده سازد تا صدور گواهی برند حلال در سراسر جهان توسط سازمان های مجاز با هماهنگی مؤسسه استاندارد و اندازه شناسی کشورهای اسلامی (اسمیک) انجام پذیرد و باعث سهولت در امور واردات و صادرات می شود.نظارت بر سازمان های گواهی حلال در این کشورها، به منظور تشویق و حمایت از پروژه های انجام شده از دیگر فعالیت هایی این مرکز می باشد.کشورهای اسلامی در نظر دارند تا در زمینه خدمات مالی حلال، به تدوین «استاندارد خدمات مالی حلال» توسط بانک های مرکزی و مراکز مالی کشورهای اسلامی عضو سازمان کنفرانس اسلامی بپردازند و شرکت ها و بازرگانان کشورهای اسلامی را ترغیب به سرمایه گذاری بیشتر در صنایع حلال در جهان نمایند.در این زمینه صنایع کوچک بنگاه های اقتصادی فعال در صنعت حلال از طریق یک شبکه در کشورهای اسلامی با همکاری موسسات استاندارد کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی و موسسات علمی و تحقیقاتی مرتبط در کشورهای اسلامی به یکدیگر می پیوندند.
بازار جهانی حلال، در غذا متوقف نشده و در سال های اخیر به حوزه های دیگری نیز افزایش پیدا نموده است. اگرچه فعلاً فقط استاندارد غذای حلال توسط ۵۷ کشور اسلامی در قالب سازمان همکاری های اسلامی (OIC)در اکتبر ۲۰۱۰ در استانبول ترکیه تدوین و به امضاء رسیده اما در نظر دارند تا برای پاسخ به تقاضای بازار جهانی در تحقق استانداردهای جهانی حلال و تجارت محصولات حلال در حوزه های ذیل نیز وارد شوند:
غذای حلال
داروی حلال
مواد بهداشتی حلال
مواد آرایشی حلال
گردشگری حلال
خدمات مالی حلال از قبیل بانکداری، بورس، صکوک، بیمه، فاینانس و…
ترانزیت حلال
پوشاک حلال
خدمات جانبی حلال از قبیل رسانه، ورزش و تفریحات، کسب و کار و…
به گفته مسئولین کشاورزی ایران گردش مالی تجارت غذای حلال در سال ۲۰۰۶ در جهان اسلام ۱۵۰ میلیارد دلار اعلام شده که سهم ایران با توجه به دارا بودن ۵ تا ۶ درصد جمعیت جهان اسلام، ۳۲۰ میلیون دلار و بسیار ناچیز است.
در بین کشورهای مسلمان، مالزی در بحث غذای حلال پیشگام است، و ایران نیز در میان ۱۵ کشور اسلامی عضو، از پتانسیل خوبی برای این اقدام برخوردار است.نمایشگاه و همایش های بین المللی حلال برای معرفی ظرفیت های عظیم تولیدات محصولات حلال و برای آشنایی و تجارت متقابل بنگاه های اقتصادی برگزار می شود تا همه کشورهای مسلمان از این بستر استفاده نمایند. بازار جهانی چند میلیارد دلاری محصولات حلال، ابزاری برای ایجاد بازار مشترک اسلامی و همبستگی کشورهای اسلامی و اعضای سازمان کنفرانس اسلامی است.نهادهای قانونگذار کشورهای اسلامی برای افزایش رقابت محصولات حلال در بازار جهانی، اقدام به تهیه قرارداد تعرفه ترجیحی برای کالاها و خدمات حلال کرده اند و پژوهش و تحقیقات علمی حلال ابزار لازم و اصلی برای گسترش تجارت حلال می باشند که از سوی نهادهای سازمان همکاری اسلامی از جمله بانک توسعه اسلامی IDB حمایت های مالی و فنی در زمینه تحقیقات حلال قرار می گیرند.تدوین «استاندارد غذای حلال» توسط کارشناسان استاندارد کشورهای اسلامی از اقدامات مهمی است که راه را برای اجرای استاندارد حلال سازمان کنفرانس اسلامی در کلیه کشورهای اسلامی آماده سازد تا صدور گواهی برند حلال در سراسر جهان توسط سازمان های مجاز با هماهنگی مؤسسه استاندارد و اندازه شناسی کشورهای اسلامی (اسمیک) انجام پذیرد و باعث سهولت در امور واردات و صادرات می شود.نظارت بر سازمان های گواهی حلال در این کشورها، به منظور تشویق و حمایت از پروژه های انجام شده از دیگر فعالیت هایی این مرکز می باشد.کشورهای اسلامی در نظر دارند تا در زمینه خدمات مالی حلال، به تدوین «استاندارد خدمات مالی حلال» توسط بانک های مرکزی و مراکز مالی کشورهای اسلامی عضو سازمان کنفرانس اسلامی بپردازند و شرکت ها و بازرگانان کشورهای اسلامی را ترغیب به سرمایه گذاری بیشتر در صنایع حلال در جهان نمایند.در این زمینه صنایع کوچک بنگاه های اقتصادی فعال در صنعت حلال از طریق یک شبکه در کشورهای اسلامی با همکاری موسسات استاندارد کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی و موسسات علمی و تحقیقاتی مرتبط در کشورهای اسلامی به یکدیگر می پیوندند.
بازار جهانی حلال، در غذا متوقف نشده و در سال های اخیر به حوزه های دیگری نیز افزایش پیدا نموده است. اگرچه فعلاً فقط استاندارد غذای حلال توسط ۵۷ کشور اسلامی در قالب سازمان همکاری های اسلامی (OIC)در اکتبر ۲۰۱۰ در استانبول ترکیه تدوین و به امضاء رسیده اما در نظر دارند تا برای پاسخ به تقاضای بازار جهانی در تحقق استانداردهای جهانی حلال و تجارت محصولات حلال در حوزه های ذیل نیز وارد شوند:
wiki: حلال (محصولات غذایی)
دانشنامه آزاد فارسی
حَلّال (solvent)
ماده ای که ماده ای دیگر را در خود حل می کند. (← محلول). حلال ها معمولاً مایع اند. هر چند رایج ترین حلال آب است، در تداول عامه، اصطلاح حلال به مایعاتی آلی با نقطۀ جوش پایین اطلاق می شود که استفاده از آنها در مکان بسته مضر و خطرناک است و ممکن است موجب مشکلات تنفسی، کبدی یا اختلالات عصبی شوند. حلال های آلی متداول عبارت اند از مواد حاصل از تقطیر نفت خام در چسب ها، زایلول در رنگ ها، الکل ها در رزین های طبیعی و سنتزی، از جمله لاک جلا، استرها در لاک ها، از جمله در لاک ناخن، کتون ها در رزینها و لاک های سلولزی، و هیدروکربن های کلردار شده، مانند رنگ بر ها و مواد مصرفی خشکشویی. بخارات برخی از حلال ها از هنگام استنشاق، ازجمله بوکردن چسب، بر ادراک و رفتار تأثیر می گذارند. دریافته اند که استنشاق حلال علاوه بر آسیب به مغز و شش ها منجر به خفگی نیز می شود.
ماده ای که ماده ای دیگر را در خود حل می کند. (← محلول). حلال ها معمولاً مایع اند. هر چند رایج ترین حلال آب است، در تداول عامه، اصطلاح حلال به مایعاتی آلی با نقطۀ جوش پایین اطلاق می شود که استفاده از آنها در مکان بسته مضر و خطرناک است و ممکن است موجب مشکلات تنفسی، کبدی یا اختلالات عصبی شوند. حلال های آلی متداول عبارت اند از مواد حاصل از تقطیر نفت خام در چسب ها، زایلول در رنگ ها، الکل ها در رزین های طبیعی و سنتزی، از جمله لاک جلا، استرها در لاک ها، از جمله در لاک ناخن، کتون ها در رزینها و لاک های سلولزی، و هیدروکربن های کلردار شده، مانند رنگ بر ها و مواد مصرفی خشکشویی. بخارات برخی از حلال ها از هنگام استنشاق، ازجمله بوکردن چسب، بر ادراک و رفتار تأثیر می گذارند. دریافته اند که استنشاق حلال علاوه بر آسیب به مغز و شش ها منجر به خفگی نیز می شود.
wikijoo: حلال
فرهنگ فارسی ساره
گمیزنده، روا
نقل قول ها
حلال در شریعت اسلامی، هر چیز یا کاری که انجام آن روا باشد.
• «بدعتی را که مردم پدید آوردند، چیزی را که بر شما حرام است حلال نمی کند. حلال چیزی است که خدا آن را روا کرده، و حرام چیزی است که خدا آن را ناروا شمرده .» نهج البلاغه، خطبه، ۱۷۶ -> علی بن ابی طالب
• «بدعتی را که مردم پدید آوردند، چیزی را که بر شما حرام است حلال نمی کند. حلال چیزی است که خدا آن را روا کرده، و حرام چیزی است که خدا آن را ناروا شمرده .» نهج البلاغه، خطبه، ۱۷۶ -> علی بن ابی طالب
wikiquote: حلال
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حلال،این عنوان در مقابل حرام وبه معنای انچه که از لحاظ شرعی جایز است.
حلال عبارت است از آنچه که از نظر شرع و عقل روا و جایز است؛ خواه عملی قلبی باشد، همچون اعتقادات، یا بدنی و زبانی.
اقسام حلال
فقها حلال را به دو قسم تقسیم کردهاند:
۱. فعلی که عاری از هر مصلحت و مفسدهای باشد، مانند برخی حرکات بدنی و یا برخی گفتارها.
۲. فعلی که مصلحت ملزمه با مفسده ملزمه، یا مصلحت غیر ملزمه با مفسده غیر ملزمه در آن جمع باشد؛ به گونهای که هیچ کدام بر دیگری ترجیح نداشته باشد.
قسم اوّل را حلال لااقتضایی (حلال بدون اقتضا) و قسم دوم را حلال اقتضایی گویند.
اصل شرعی در حلیت یا حرمت
هر فعل یا قولی که از جانب شارع، دلیلی بر حرمت یا وجوب آن وارد نشده باشد، حلال واقعی است. چنان که در موارد شک در حلیت فعل یا قولی- به جهت عدم وصول دلیل بر حرمت یا حلیت آن یا اجمال دلیل و یا تعارض دو دلیل- اصل در آن، حلیت ظاهری است.
حلال عبارت است از آنچه که از نظر شرع و عقل روا و جایز است؛ خواه عملی قلبی باشد، همچون اعتقادات، یا بدنی و زبانی.
اقسام حلال
فقها حلال را به دو قسم تقسیم کردهاند:
۱. فعلی که عاری از هر مصلحت و مفسدهای باشد، مانند برخی حرکات بدنی و یا برخی گفتارها.
۲. فعلی که مصلحت ملزمه با مفسده ملزمه، یا مصلحت غیر ملزمه با مفسده غیر ملزمه در آن جمع باشد؛ به گونهای که هیچ کدام بر دیگری ترجیح نداشته باشد.
قسم اوّل را حلال لااقتضایی (حلال بدون اقتضا) و قسم دوم را حلال اقتضایی گویند.
اصل شرعی در حلیت یا حرمت
هر فعل یا قولی که از جانب شارع، دلیلی بر حرمت یا وجوب آن وارد نشده باشد، حلال واقعی است. چنان که در موارد شک در حلیت فعل یا قولی- به جهت عدم وصول دلیل بر حرمت یا حلیت آن یا اجمال دلیل و یا تعارض دو دلیل- اصل در آن، حلیت ظاهری است.
wikifeqh: حلیت
[ویکی اهل البیت] حلال، این عنوان در مقابل حرام و به معنای آنچه که از لحاظ شرعی جایز است.
حلال عبارت است از آنچه که از نظر شرع و عقل روا و جایز است؛ خواه عملی قلبی باشد همچون اعتقادات یا بدنی و زبانی.
فقها حلال را به دو قسم تقسیم کرده اند:
قسم اوّل را حلال لااقتضایی (حلال بدون اقتضا) و قسم دوم را حلال اقتضایی گویند.
هر فعل یا قولی که از جانب شارع دلیلی بر حرمت یا وجوب آن وارد نشده باشد، حلال واقعی است. چنان که در موارد شک در حلیت فعل یا قولی - به جهت عدم وصول دلیل بر حرمت یا حلیت آن یا اجمال دلیل و یا تعارض دو دلیل - اصل در آن حلیت ظاهری است.
حلال عبارت است از آنچه که از نظر شرع و عقل روا و جایز است؛ خواه عملی قلبی باشد همچون اعتقادات یا بدنی و زبانی.
فقها حلال را به دو قسم تقسیم کرده اند:
قسم اوّل را حلال لااقتضایی (حلال بدون اقتضا) و قسم دوم را حلال اقتضایی گویند.
هر فعل یا قولی که از جانب شارع دلیلی بر حرمت یا وجوب آن وارد نشده باشد، حلال واقعی است. چنان که در موارد شک در حلیت فعل یا قولی - به جهت عدم وصول دلیل بر حرمت یا حلیت آن یا اجمال دلیل و یا تعارض دو دلیل - اصل در آن حلیت ظاهری است.
wikiahlb: حلال
[ویکی الکتاب] معنی حَلَالٌ: حلال(کلمه حل در اصل به معنای باز کردن گره است)
معنی أُحِلَّ: حلال شد
معنی أُحِلَّتْ: حلال شد
معنی لَا تَحِلُّ: حلال نیست
معنی أَحْلَلْنَا: حلال کردیم
معنی لَا تُحِلُّواْ: حلال نشمارید
معنی أَحَلَّ: حلال کرد-گره گشود
معنی حِـلاًَّ: حلال(کلمه حل در اصل به معنای باز کردن گره است)
معنی مُحِلِّی: حلال کنندگان (نون آن چون مضاف واقع شده حذف گردیده است)
معنی لَا یَحِلُّ: حلال نیست(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
معنی یُحِلُّ: حلال می کند(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
معنی یُحِلُّواْ: حلال می کنید(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
ریشه کلمه:
حلل (۵۱ بار)
معنی أُحِلَّ: حلال شد
معنی أُحِلَّتْ: حلال شد
معنی لَا تَحِلُّ: حلال نیست
معنی أَحْلَلْنَا: حلال کردیم
معنی لَا تُحِلُّواْ: حلال نشمارید
معنی أَحَلَّ: حلال کرد-گره گشود
معنی حِـلاًَّ: حلال(کلمه حل در اصل به معنای باز کردن گره است)
معنی مُحِلِّی: حلال کنندگان (نون آن چون مضاف واقع شده حذف گردیده است)
معنی لَا یَحِلُّ: حلال نیست(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
معنی یُحِلُّ: حلال می کند(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
معنی یُحِلُّواْ: حلال می کنید(اصلش ازکلمه حل به معنای باز کردن گره است)
ریشه کلمه:
حلل (۵۱ بار)
wikialkb: حَلاَل
گویش اصفهانی
تکیه ای: halâl
طاری: halâl
طامه ای: helâl
طرقی: halâl
کشه ای: halâl
نطنزی: halâl
واژه نامه بختیاریکا
( حلّال ) شِشّا
پیشنهاد کاربران
این واژه تازى ( اربى ) است و برابرهاى پارسى آن اینهاست: رُبا Roba ( پهلوى: حلال ، مشروع، عُرف ) ، اِخْوَردار Xvardar ( پهلوى: خوردنى - خوراکِ شرعاً حلال، آنچه خوردنش شرعاً حلال و رواست ) ، رَواک Ravak ( پهلوى: حلال ، جایز ، روا ) ، بِشایِستBeshayest ( پهلوى: بشایستگ
: حلال ، روا و شایسته ، درست و بجا ) رُبایى Robayi ( پهلوى: رُباییهْ: حلالیت ، حلال بودن، مشروعیت ) اِخْوردارى Xvardari ( پهلوى: خْورداریهْ : حلالیت غذا ، حلال بودنِ خوردنى ها ) رَواکى Ravaki ( پهلوى: رواکیهْ : حلالیت ، جایز و روا بودن )
: حلال ، روا و شایسته ، درست و بجا ) رُبایى Robayi ( پهلوى: رُباییهْ: حلالیت ، حلال بودن، مشروعیت ) اِخْوردارى Xvardari ( پهلوى: خْورداریهْ : حلالیت غذا ، حلال بودنِ خوردنى ها ) رَواکى Ravaki ( پهلوى: رواکیهْ : حلالیت ، جایز و روا بودن )
روا
درست
مباح
حَلال: مباح ، مقابل حرام
هِلال: ماه نو
هِلال: ماه نو
کلمات دیگر: