اولویت. [ اَ ل َ وِی ْ ی َ ] ( ع مص جعلی ) تفوق و رجحان. ( ناظم الاطباء ). برتری و رجحان و تفوق و افضلیت و سبقت و تقدم. ( ناظم الاطباء ).
- اولویت ذاتیه ؛ نزد حکماء بدو معنی اطلاق میشود اول اینکه یکی از دو طرف ممکن نسبت به
ذات آن سزاوارتر بوده باشد. و دوم آنکه ذات ممکن یکی از دو طرف را اقتضاء کند بر سبیل اولویت بقیاس آنچه حکماء و
متکلمان درواجب بالذات میگویند. و هر یک بر دو وجه متصور است یکی آنکه اولویت نسبت بذات ممکن ضروری باشد. دوم اینکه ذات ممکن اولویت یکی از دو طرف را بر سبیل اولویت اقتضاء کند و همچنین است اولویت اولویت. ( کشاف اصطلاحات الفنون ).
- بطریق اولویت ؛ بطریق برتری. ( ناظم الاطباء ).
- حق اولویت ؛ حق تقدم و برتری.