پرده صماخ

پرده صَماخ (به انگلیسی: tympanic membrane) یا پرده گوش یا پرده تَبیره اولین بخش از گوش میانی است این پرده نازک گوش میانی را از گوش خارجی جدا می کند. پشت پرده صماخ استخوان چکشی از استخوانچه های گوش میانی قرار دارد.
وقتی امواج صوتی وارد گوش می شوند و به پرده صماخ می رسند پرده گوش را به لرزش در می آورند، ارتعاشات صوتی سپس وارد سه استخوانچه گوش میانی می شوند و به این طریق از گوش میانی عبور می کنند و وارد گوش داخلی می شوند.
در انسان، پرده گوش کمی مخروطی شکل است و مساحت آن در حدود ۸۵ میلی مترمربع است. پرده گوش از دو بخش تشکیل شده است. بخش نرم پرده یا پارس فلاسید و بخش سفت پرده یا پارس تنسا که بخش سفت پرده pars tensa از فیبرهای کلاژن شعاعی و دایره ای تشکیل شده است. این فیبرها با لایه های بافت همبند به هم متصل شده و از خارج با یک لایه روپوستی از بافت پوششی صدفی که در امتداد پوست مجرای گوش خارجی قرار دارد پوشانیده شده اند. سطح داخلی پرده گوش را نیز لایه ای مخاطی از سلول های صدفی مژک دار پوشانیده است. وضعیت پرده گوش عامل مهمی در تغییر شدت یا غربال گری طیف محرک صوتی محسوب می شود و بنابراین اطمینان از سلامت آن حایز اهمیت است.

پردۀ صُماخ (tympanic membrane)
پرده ای در انتهای مجرای گوش خارجی. این پرده گوش خارجی را از گوش میانی جدا می کند. در گوش میانی، دستۀ استخوان چکشی روی پرده صماخ قرار دارد. این پرده دارای برآمدگی ای به داخل گوش میانی است و پس از دریافت امواج صوتی به لرزش درمی آید. لرزش به استخوان چکشی منتقل می شود و از طریق زنجیرۀ استخوانی گوش میانی به گوش داخلی می رسد. پردۀ صماخ در تقویت لرزش های حاصل از امواج صوتی هم نقش دارد. عفونت های حاد گوش میانی باعث التهاب، و در موارد شدید سوراخ شدن پرده صماخ می شوند. سوراخ شدن این پرده باعث کاهش شنوایی می شود.