مترادف غرق : خفه، غرقه، غریق، غوطه، فرورفته، مستغرق، گرفتار، شیفته، مجذوب
برابر پارسی : مردن درآب
غرق
مترادف غرق : خفه، غرقه، غریق، غوطه، فرورفته، مستغرق، گرفتار، شیفته، مجذوب
برابر پارسی : مردن درآب
فارسی به انگلیسی
downing, being drowned
rapt
فارسی به عربی
حطام السفینة
مترادف و متضاد
غرق
غرق، غرق کشتی، کشتی شکسته شدن، کشتی شکستگی
فرو رفته، غرق
غرق
غرق
خفه، غرقه، غریق، غوطه، فرورفته، مستغرق
گرفتار
شیفته، مجذوب
۱. خفه، غرقه، غریق، غوطه، فرورفته، مستغرق
۲. گرفتار
۳. شیفته، مجذوب
فرهنگ فارسی
درفارسی بسکون رافروختن در آب، زیر آب رفتن، خفه شدن در آب
( اسم ) جایی که آن را خلوت کنند .
در تداول شیرازیان آواز شکستن چوب و استخوان و امثال آنها قاب مبدل غین است
( اسم ) جایی که آن را خلوت کنند .
در تداول شیرازیان آواز شکستن چوب و استخوان و امثال آنها قاب مبدل غین است
فرهنگ معین
(غُ رُ ) [ تر. ] (اِ. ) نک قرق .
(غَ رْ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - در آب فرو رفتن ،خفه شدن . ۲ - کنایه از: محو چیزی شدن ، بی نهایت جذب چیزی شدن .
(غَ رْ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - در آب فرو رفتن ،خفه شدن . ۲ - کنایه از: محو چیزی شدن ، بی نهایت جذب چیزی شدن .
(غُ رُ) [ تر. ] (اِ.) نک قرق .
(غَ رْ) [ ع . ] (مص ل .) 1 - در آب فرو رفتن ،خفه شدن . 2 - کنایه از: محو چیزی شدن ، بی نهایت جذب چیزی شدن .
لغت نامه دهخدا
غرق. [ غ َ ] ( ع مص ) مأخوذ از غَرَق ، به معنی در آب فرورفتن. آب از سر گذشتن. فارسیان غرق به سکون ثانی به معنی در آب فرورفتن استعمال می کنند و در بعضی جاها قید از سر تا قدم نیز کرده اند.( از آنندراج ). مشهور و مستعمل به سکون راء است. ( غیاث اللغات ). غرقه شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). مستغرق شدن. انغماس. مردن در آب :
سپاه تو ز پس و او در آب گنگ از پیش
به حرق و غرق چنین شد شمار از آتش و آب.
زه و تیر بگرفت شادان به دست
چو شد غرق پیکانش بگشاد شست.
به ناوردهر جای خرگوش و سگ
ستوران بخوی غرق مانده ز تگ.
سپرهای زرین و زرین کمر.
روز عمر است به شام آمده و من چو شفق
غرق خونم که شب غم به سحر می نرسد.
نمی پرسی مرا کای تشنه دیدار من چونی ؟
سپاه تو ز پس و او در آب گنگ از پیش
به حرق و غرق چنین شد شمار از آتش و آب.
مسعودسعد.
آفت ملک شش چیز است : حرمان... و خلاف روزگار و وباء و قحط و غرق و حرق و آنچه بدین ماند. ( کلیله و دمنه ). || گرفتن کمی از شیر: غرق فلان من اللبن ؛ اخذ منه کثبة. ( اقرب الموارد ) . || به معنی اغراق مستعمل گردد، منه قوله تعالی : «والنازعات غرقاً». ( قرآن 1/79 ). ( منتهی الارب )؛ مقصود فرشتگانند که جانها را نزع می کنند، چنانکه تیرانداز کمان را کاملاً میکشد. ( تاج العروس ). || سخت کشیدن کمان. ( ناظم الاطباء ) : زه و تیر بگرفت شادان به دست
چو شد غرق پیکانش بگشاد شست.
فردوسی.
|| غرق کردن کشتی. ( دزی ). || نابود شدن کشتی : غرق المرکب. || فروریختن. نگون شدن. || مجازاً به معنی جذب و شیفته شدن و غور کردن در چیزی : غارق فی تأمل الامور الالهیة. || تن دردادن. || پوشیده شدن و فرورفتن : غرق فی النوم. || در گل فرورفتن. به گل فروشدن. || مجازاً به معنی پرآب و مملو از آب شدن : بکی بکاءً شدیداً حتی غرق صدره. || ریزش زمینها. || غرق الاراضی ؛ طغیان آب در زمینها. ( دزی ج 2 ص 208 ). رجوع به غرق شود. || ( اِ ) از درختان دشتستان ، و همان استبرق است .( درختان جنگلی ثابتی ص 273 ). || ( ص ) در آب فرورفته. در آب مرده. مرد آب از سر گذشته. غرقه. غریق. غارق. مغروق : به ناوردهر جای خرگوش و سگ
ستوران بخوی غرق مانده ز تگ.
فردوسی.
همه غرق در آهن و سیم و زرسپرهای زرین و زرین کمر.
فردوسی.
غلامی سیصد در زر و سیم غرق ، همه با قباهای سقلاطون. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 282 ).روز عمر است به شام آمده و من چو شفق
غرق خونم که شب غم به سحر می نرسد.
خاقانی.
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت نمی پرسی مرا کای تشنه دیدار من چونی ؟
خاقانی.
بینی ز اشک روی که چون پشت آینه غرق . [ غ َ ] (اِخ ) (ابو...) ناحیه ای است در عراق ، واقع در قضاء هندیه از ایالت حلة. (از اعلام المنجد).
غرق . [ غ َ ] (اِخ ) دهی است به مرو، و آن تصحیف غزق به زای معجمه ٔ محرکه نیست . از آن ده است جرموزبن عبداﷲ محدث غرقی . (از منتهی الارب ). شهرکی است به ماوراءالنهر از حدود اسروشنه ، با کشت و برز و مردم بسیار. (حدود العالم ). یاقوت در معجم البلدان گوید: غرق و غزق دو قریه ٔ جداگانه از قراء مرو است و ابوسعد سمعانی گوید: در مرو قریه ای به نام غزق نمیشناسم و آنچه میدانم غرق است و شاید امیر ابونصربن ماکولا اشتباهاً به زاء آورده است .
غرق . [ غ َ ] (اِخ ) ناحیه ای است . در نزهة القلوب آمده : از قره باغ تا دیه «هر» سه فرسنگ ، از او تا غرق پنج فرسنگ . (نزهة القلوب ج 3 ص 181).
غرق . [ غ َ ] (اِخ )دهی است از دهستان تحت جلگه ٔ بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور که در 21 هزارگزی شمال نیشابور واقع و محلی است جلگه ، معتدل و سکنه ٔ آن 143 تن است که شیعه و فارسی زبان اند. آب آن از قنات است و محصول آنجا غلات ، بنشن و تریاک می باشد و شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
غرق . [ غ َ ] (ع مص ) مأخوذ از غَرَق ، به معنی در آب فرورفتن . آب از سر گذشتن . فارسیان غرق به سکون ثانی به معنی در آب فرورفتن استعمال می کنند و در بعضی جاها قید از سر تا قدم نیز کرده اند.(از آنندراج ). مشهور و مستعمل به سکون راء است . (غیاث اللغات ). غرقه شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). مستغرق شدن . انغماس . مردن در آب :
سپاه تو ز پس و او در آب گنگ از پیش
به حرق و غرق چنین شد شمار از آتش و آب .
آفت ملک شش چیز است : حرمان ... و خلاف روزگار و وباء و قحط و غرق و حرق و آنچه بدین ماند. (کلیله و دمنه ). || گرفتن کمی از شیر: غرق فلان من اللبن ؛ اخذ منه کثبة. (اقرب الموارد) . || به معنی اغراق مستعمل گردد، منه قوله تعالی : «والنازعات غرقاً». (قرآن 1/79). (منتهی الارب )؛ مقصود فرشتگانند که جانها را نزع می کنند، چنانکه تیرانداز کمان را کاملاً میکشد. (تاج العروس ). || سخت کشیدن کمان . (ناظم الاطباء) :
زه و تیر بگرفت شادان به دست
چو شد غرق پیکانش بگشاد شست .
|| غرق کردن کشتی . (دزی ). || نابود شدن کشتی : غرق المرکب . || فروریختن . نگون شدن . || مجازاً به معنی جذب و شیفته شدن و غور کردن در چیزی : غارق فی تأمل الامور الالهیة. || تن دردادن . || پوشیده شدن و فرورفتن : غرق فی النوم . || در گل فرورفتن . به گل فروشدن . || مجازاً به معنی پرآب و مملو از آب شدن : بکی بکاءً شدیداً حتی غرق صدره . || ریزش زمینها. || غرق الاراضی ؛ طغیان آب در زمینها. (دزی ج 2 ص 208). رجوع به غرق شود. || (اِ) از درختان دشتستان ، و همان استبرق است .(درختان جنگلی ثابتی ص 273). || (ص ) در آب فرورفته . در آب مرده . مرد آب از سر گذشته . غرقه . غریق . غارق . مغروق :
به ناوردهر جای خرگوش و سگ
ستوران بخوی غرق مانده ز تگ .
همه غرق در آهن و سیم و زر
سپرهای زرین و زرین کمر.
غلامی سیصد در زر و سیم غرق ، همه با قباهای سقلاطون . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 282).
روز عمر است به شام آمده و من چو شفق
غرق خونم که شب غم به سحر می نرسد.
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
نمی پرسی مرا کای تشنه ٔ دیدار من چونی ؟
بینی ز اشک روی که چون پشت آینه
حلقه به گوش و غرق زر و گوهر آیمت .
ز بی آبیم سینه سوزد درون
قدم تا سرم غرق دریای خون .
ز تاب آتش دوری شدم غرق عَرَق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زآن عرق چینم .
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم .
از حیای لب شیرین تو ای چشمه ٔ نوش
غرق آب و عَرَق اکنون شکری نیست که نیست .
|| فرورفته . درهم آمیخته :
چون هریسه لحم و گندم ، غرق هم
هیچ سبقی نی در ایشان فرق هم .
سپاه تو ز پس و او در آب گنگ از پیش
به حرق و غرق چنین شد شمار از آتش و آب .
مسعودسعد.
آفت ملک شش چیز است : حرمان ... و خلاف روزگار و وباء و قحط و غرق و حرق و آنچه بدین ماند. (کلیله و دمنه ). || گرفتن کمی از شیر: غرق فلان من اللبن ؛ اخذ منه کثبة. (اقرب الموارد) . || به معنی اغراق مستعمل گردد، منه قوله تعالی : «والنازعات غرقاً». (قرآن 1/79). (منتهی الارب )؛ مقصود فرشتگانند که جانها را نزع می کنند، چنانکه تیرانداز کمان را کاملاً میکشد. (تاج العروس ). || سخت کشیدن کمان . (ناظم الاطباء) :
زه و تیر بگرفت شادان به دست
چو شد غرق پیکانش بگشاد شست .
فردوسی .
|| غرق کردن کشتی . (دزی ). || نابود شدن کشتی : غرق المرکب . || فروریختن . نگون شدن . || مجازاً به معنی جذب و شیفته شدن و غور کردن در چیزی : غارق فی تأمل الامور الالهیة. || تن دردادن . || پوشیده شدن و فرورفتن : غرق فی النوم . || در گل فرورفتن . به گل فروشدن . || مجازاً به معنی پرآب و مملو از آب شدن : بکی بکاءً شدیداً حتی غرق صدره . || ریزش زمینها. || غرق الاراضی ؛ طغیان آب در زمینها. (دزی ج 2 ص 208). رجوع به غرق شود. || (اِ) از درختان دشتستان ، و همان استبرق است .(درختان جنگلی ثابتی ص 273). || (ص ) در آب فرورفته . در آب مرده . مرد آب از سر گذشته . غرقه . غریق . غارق . مغروق :
به ناوردهر جای خرگوش و سگ
ستوران بخوی غرق مانده ز تگ .
فردوسی .
همه غرق در آهن و سیم و زر
سپرهای زرین و زرین کمر.
فردوسی .
غلامی سیصد در زر و سیم غرق ، همه با قباهای سقلاطون . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 282).
روز عمر است به شام آمده و من چو شفق
غرق خونم که شب غم به سحر می نرسد.
خاقانی .
در آب دیده می بینی که چون غرقم به دیدارت
نمی پرسی مرا کای تشنه ٔ دیدار من چونی ؟
خاقانی .
بینی ز اشک روی که چون پشت آینه
حلقه به گوش و غرق زر و گوهر آیمت .
خاقانی .
ز بی آبیم سینه سوزد درون
قدم تا سرم غرق دریای خون .
نظامی (از آنندراج ).
ز تاب آتش دوری شدم غرق عَرَق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زآن عرق چینم .
حافظ.
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم .
حافظ.
از حیای لب شیرین تو ای چشمه ٔ نوش
غرق آب و عَرَق اکنون شکری نیست که نیست .
حافظ.
|| فرورفته . درهم آمیخته :
چون هریسه لحم و گندم ، غرق هم
هیچ سبقی نی در ایشان فرق هم .
مولوی .
غرق . [ غ َ رِ ] (ع ص ) غرقه شده . (منتهی الارب ). غرق شده . (آنندراج ). غریق . (غیاث اللغات ). غرق شونده . آنکه آب از سر وی گذرد :
توئی که چشمه ٔ خورشید بارها گشته ست
ز شرم خاطر پاکت غرق میان عرق .
|| آنکه از شیر اندکی برگیرد. (از اقرب الموارد). || غرق الصوت ؛ یعنی بسته و بریده آواز و بیمناک . (از منتهی الارب ).
توئی که چشمه ٔ خورشید بارها گشته ست
ز شرم خاطر پاکت غرق میان عرق .
کمال اسماعیل (از آنندراج ).
|| آنکه از شیر اندکی برگیرد. (از اقرب الموارد). || غرق الصوت ؛ یعنی بسته و بریده آواز و بیمناک . (از منتهی الارب ).
غرق . [ غ َرَ ] (ع مص ) غرق شدن و آب از سر کسی گذشتن . (منتهی الارب ). فرورفتن در آب و از سر گذشتن آب و غیره . و مشهور و مستعمل به سکون «را» است . (غیاث اللغات ). غرق شدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) : حتی اذا ادرکه الغرق قال آمنت . (قرآن 90/10). مستغرق شدن . انغماس . فرورفتن در آب و جز آن . (دزی ج 2 ص 208). || طوفان . (منتهی الارب ذیل طوفان ). || به قدر سیرآبی آب خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ): غرق الرجل غرقاً؛ شرب الغرقة. (از اقرب الموارد). || بی نیاز گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). استغناء. (از اقرب الموارد) .
غرق . [ غ ِ رِ ] (اِصوت ) در تداول شیرازیان ، آواز شکستن چوب و استخوان و امثال آنها. قاف مبدل غین است . (از فرهنگ نظام ).
غرق . [ غ ُ رَ ] (اِخ ) شهری است به یمن مر همدان را. (منتهی الارب ) (از معجم البلدان ). شهری است در یمن از برای قبیله ٔ همدان . (شرح قاموس ).
غرق . [ غ ُ رَ ] (ع اِ) ج ِ غُرقَة. (منتهی الارب ). رجوع به غرقة شود.
غرق . [ غ ُ رُ ] (ترکی ، اِ) جایی که آن را خلوت کنند. غُروق . قُرُق . قُروق . حمی . رجوع به قرق شود.
فرهنگ عمید
۱. فرو رفتن در آب، غوطه ور شدن.
۲. خفه شدن در آب.
۳. (صفت ) انباشته، آغشته، محصور: زن غرق در طلا و جواهر بود.
۴. (صفت ) ویژگی کسی که کاملاً به چیزی یا کسی توجه دارد: غرق مطالعه بودم.
۵. (صفت ) [عامیانه، مجاز] ویژگی کسی که کاملاً تحت تٲثیر قرار گرفته است: غرق شادی.
* غرق شدن: (مصدر لازم )
۱. فرورفتن کسی یا حیوانی در آب به صورتی که آب از سر بگذرد و خفگی دست دهد.
۲. فرورفتن چیزی در آب: کشتی غرق شد.
* غرق عرق: [عامیانه، مجاز] خجالت زده.
* غرق کردن: (مصدر متعدی )
۱. فروبردن کسی یا حیوانی در آب به صورتی که آب از سر بگذرد و دچار خفگی شود.
۲. فروبردن چیزی در آب.
۲. خفه شدن در آب.
۳. (صفت ) انباشته، آغشته، محصور: زن غرق در طلا و جواهر بود.
۴. (صفت ) ویژگی کسی که کاملاً به چیزی یا کسی توجه دارد: غرق مطالعه بودم.
۵. (صفت ) [عامیانه، مجاز] ویژگی کسی که کاملاً تحت تٲثیر قرار گرفته است: غرق شادی.
* غرق شدن: (مصدر لازم )
۱. فرورفتن کسی یا حیوانی در آب به صورتی که آب از سر بگذرد و خفگی دست دهد.
۲. فرورفتن چیزی در آب: کشتی غرق شد.
* غرق عرق: [عامیانه، مجاز] خجالت زده.
* غرق کردن: (مصدر متعدی )
۱. فروبردن کسی یا حیوانی در آب به صورتی که آب از سر بگذرد و دچار خفگی شود.
۲. فروبردن چیزی در آب.
۱. فرو رفتن در آب؛ غوطه‌ور شدن.
۲. خفه شدن در آب.
۳. (صفت) انباشته؛ آغشته؛ محصور: زن غرق در طلا و جواهر بود.
۴. (صفت) ویژگی کسی که کاملاً به چیزی یا کسی توجه دارد: غرق مطالعه بودم.
۵. (صفت) [عامیانه، مجاز] ویژگی کسی که کاملاً تحت‌تٲثیر قرار گرفته است: غرق شادی.
⟨ غرق شدن: (مصدر لازم)
۱. فرورفتن کسی یا حیوانی در آب به‌صورتی‌که آب از سر بگذرد و خفگی دست دهد.
۲. فرورفتن چیزی در آب: کشتی غرق شد.
⟨ غرق عرق: [عامیانه، مجاز] خجالت‌زده.
⟨ غرق کردن: (مصدر متعدی)
۱. فروبردن کسی یا حیوانی در آب به‌صورتی‌که آب از سر بگذرد و دچار خفگی شود.
۲. فروبردن چیزی در آب.
دانشنامه عمومی
غرق (روستا). غرق (در عربی: غُرَق )نام روستایی است در دهستان الغُربان از توابع استان عَدَن در کشور یمن در شبه جزیره عربستان.
المقحفی، ابراهیم، احمد ، (مُعجَم المُدُن وَالقَبائِل الیَمَنِیَة) ، منشورات دار الحکمة، صنعاء، چاپ وانتشار سال ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
جمعیت آن (۸۸ ) نفر (۱۴ خانوار) می باشد.
المقحفی، ابراهیم، احمد ، (مُعجَم المُدُن وَالقَبائِل الیَمَنِیَة) ، منشورات دار الحکمة، صنعاء، چاپ وانتشار سال ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
جمعیت آن (۸۸ ) نفر (۱۴ خانوار) می باشد.
wiki: غرق (روستا)
فرورفتن
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] غرق، به غوطه ور شدن در آب اطلاق می شود.
از احکام آن در باب های صلات ، زکات ، خمس ، صوم ، صلح ، ارث و دیات سخن گفته اند.
← در باب صوم و صلات
۱. ↑ الروضة البهیة، ج۷، ص۶۷.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۵، ص۵۴۱.
...
از احکام آن در باب های صلات ، زکات ، خمس ، صوم ، صلح ، ارث و دیات سخن گفته اند.
← در باب صوم و صلات
۱. ↑ الروضة البهیة، ج۷، ص۶۷.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۵، ص۵۴۱.
...
wikifeqh: انسان را احاطه کند ، و لیکن بیشتر متعارف شده که در آب بسیار زیاد استعمال شود . و در مجمع البحرین میگوید : این کلمه به معنای سیلی است که زمین را در خود غرق کند ، و اصل آن ، ماده طوف است که به معنای طواف و دور زدن میباشد . )
تکرار در قرآن: ۲۳(بار)
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) . تا چون غرق او را دریافت گفت: ایمان آوردم که معبودی نیست جز آن کس که بنی اسرائیل به او ایمان آوردهاند. . تمام الفاظ این ماده در قرآن مجید به معنی غرق در آب به کار رفته جز در دو آیه زیر: . «غرقاً» بر وزن فلس به معنی شدّت است گویند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِی الْقَوْسِ» یعنی کمان را به غایت شدت کشید. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است یعنی:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به کشندگان کشیدن شدید معنی آیه در «دبر» دیده میشود.
تکرار در قرآن: ۲۳(بار)
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) . تا چون غرق او را دریافت گفت: ایمان آوردم که معبودی نیست جز آن کس که بنی اسرائیل به او ایمان آوردهاند. . تمام الفاظ این ماده در قرآن مجید به معنی غرق در آب به کار رفته جز در دو آیه زیر: . «غرقاً» بر وزن فلس به معنی شدّت است گویند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِی الْقَوْسِ» یعنی کمان را به غایت شدت کشید. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است یعنی:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به کشندگان کشیدن شدید معنی آیه در «دبر» دیده میشود.
wikialkb: آیات قرآن عبارتند از:۱.پسر نوح
به مقاله غرق پسر نوح (قرآن) رجوع شود.
غرق شدن فرعونیان، نعمت الهی براى بنی اسرائیل:یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ ... وَ إِذْ فَرَقْنا بِکُمُ الْبَحْرَ ... وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ ....
بقره/سوره۲، آیه۴۷.
...
به مقاله غرق پسر نوح (قرآن) رجوع شود.
غرق شدن فرعونیان، نعمت الهی براى بنی اسرائیل:یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ ... وَ إِذْ فَرَقْنا بِکُمُ الْبَحْرَ ... وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ ....
بقره/سوره۲، آیه۴۷.
...
wikifeqh: غرق_(قرآن)
پیشنهاد کاربران
آبخَفِگی
فرو رفته ، فرو رفته در چیزی
خفه
فلانی در دریا غرق شد
فلانی در دریا خفه شد
فلانی در دریا غرق شد
فلانی در دریا خفه شد
غوته وری
غوته وری، برابر باریک واژه ی �غرق� است. جز آمیخته واژه ی �فرورفته�، آن هم با اندک چشم پوشی، کم و بیش، هیچکدام از برابرهای پارسی یاد شده در بالا و از آن میان، خودِ واژه ی �غوته� به تنهایی که آن را به هیچ رو نباید با تای دسته دار ( ط ) بکار برد، برابر باریک �غرق� نیستند.
غوته وری، برابر باریک واژه ی �غرق� است. جز آمیخته واژه ی �فرورفته�، آن هم با اندک چشم پوشی، کم و بیش، هیچکدام از برابرهای پارسی یاد شده در بالا و از آن میان، خودِ واژه ی �غوته� به تنهایی که آن را به هیچ رو نباید با تای دسته دار ( ط ) بکار برد، برابر باریک �غرق� نیستند.
مردن در اب و پیدا نشدن در اب
غرق شد ( فعل ماضی )
فرو رفتن در جایی
خفه شدن
در بر گیری، فراگیری، غوته خوری
کلمات دیگر: