اقتدا

۱ - ( مصدر ) پیروی کردناز پی در آمدن تقلید کردن . ۲ - نماز گزاردن پشت سر امام جماعت . ۳ - ( اسم ) پیروی .
تقلید و متابعت و پیروی

اقتدا. [ اِ ت ِ ] ( از ع ، اِمص ) اقتداء. تقلید و متابعت و پیروی. ( ناظم الاطباء ). پیروی کردن.
- اقتدا داشتن ؛ اقتدا کردن.
- اقتدا کردن ؛ پشت سر امام جماعت بجماعت نماز گزاردن.
- || پیروی کردن :
وانگه که بعشق اقتدا کردیم
در عالم عشق مقتدا گشتیم.هر کس سر فقر عرش سا کرد
بر شاه محمد اقتدا کرد.جست قضا داوری از پی کار جهان
عقل بدو اقتدا کرد که این کار اوست.رجوع به اقتداء شود.

۱. پیروی کردن، تقلید کردن از کسی.
۲. (فقه ) نماز گزاردن پشت سر پیش نماز.