کنستانتین پنجم ملقب به کنستانتین کوپرونیموس(به یونانی: ′Κωνσταντίνος-Ε) (به معنای مزخرف نامیده شده) (زادهٔ ۷۱۸ - درگذشتهٔ ۱۴ سپتامبر ۷۷۵) امپراتور بیزانس از ۷۴۱ تا هنگام مرگش در ۷۷۵ بود. کنستانتین امپراتور و فرمانده ای توانمند بود با این حال اعتقاد او به شمایل شکنی سبب شد تا در دوران حکومتش فرمان اعدام راهبانی که مخالف نظر او بودند را صادر کند.
کنستانتین پسر لئوی سوم، امپراتور وقت بیزانس بود که در ۷۲۰ با عنوان کنستانتین پنجم به عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاج گذاری کرد و پس از مرگ لئوی سوم در ۷۴۱، امپراتور مستقل بیزانس شد. او که تا این زمان بیشتر وقتش صرف درگیری های نظامی و لشکرکشی علیه اعراب و بلغارها شده بود، پس از در دست گرفتن قدرت نیز بار دیگر در همان سال برای مقابله با تهدیدات مسلمان به مرزهای شرقی رفت.
در این زمان آرتاباسدوس، شوهر خواهر کنستانتین پنجم که پس از یاری رساندن به لئوی سوم برای تصاحب تخت امپراتوری با دختر او ازدواج کرده و از سوی او به فرمانداری اوپسیکیون، بزرگترین شهر نظامی و با اهمیت بیزانس در شمال شرقی آسیای صغیر در نزدیکی قسطنطنیه منصوب شده بود، علیه کنستانتین پنجم سر به شورش برداشت.
تئوفانس، تاریخ نگار بیزانسی در این باره می نویسد: «کنستانتین به منظور مقابله با اعراب به به کراسوس در اوپسیکیون آمد و برای آرتاباسدوس که همراه با سپاهیانش در دوریلایون اردو زده بود پیامی فرستاد مبنی بر دلتنگی برای پسران او (خواهرزادگان خودش) و از آرتاباسدوس خواست تا آنا را پیش او بفرستد. در حقیقت هدف کنستانتین از این درخواست به گروگان گرفتن پسران آرتاباسدوس بود و نه دلتنگی برای آنان. آرتاباسدوس که از این موضوع سخت رنجیده خاطر شده بود سر به شورش برداشت و بِسِر اشراف زاده را که به استقبال او آمده بود به بهانهٔ همفکربودن با مسلمانان کشت. پس کنستانتین اسبی زین شده را یافت و از آنجا به سوی آموریوم گریخت و مورد استقبال لانژینوس، فرماندار منطقهٔ نظامی آناتولی قرار گرفت.»
کنستانتین پسر لئوی سوم، امپراتور وقت بیزانس بود که در ۷۲۰ با عنوان کنستانتین پنجم به عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاج گذاری کرد و پس از مرگ لئوی سوم در ۷۴۱، امپراتور مستقل بیزانس شد. او که تا این زمان بیشتر وقتش صرف درگیری های نظامی و لشکرکشی علیه اعراب و بلغارها شده بود، پس از در دست گرفتن قدرت نیز بار دیگر در همان سال برای مقابله با تهدیدات مسلمان به مرزهای شرقی رفت.
در این زمان آرتاباسدوس، شوهر خواهر کنستانتین پنجم که پس از یاری رساندن به لئوی سوم برای تصاحب تخت امپراتوری با دختر او ازدواج کرده و از سوی او به فرمانداری اوپسیکیون، بزرگترین شهر نظامی و با اهمیت بیزانس در شمال شرقی آسیای صغیر در نزدیکی قسطنطنیه منصوب شده بود، علیه کنستانتین پنجم سر به شورش برداشت.
تئوفانس، تاریخ نگار بیزانسی در این باره می نویسد: «کنستانتین به منظور مقابله با اعراب به به کراسوس در اوپسیکیون آمد و برای آرتاباسدوس که همراه با سپاهیانش در دوریلایون اردو زده بود پیامی فرستاد مبنی بر دلتنگی برای پسران او (خواهرزادگان خودش) و از آرتاباسدوس خواست تا آنا را پیش او بفرستد. در حقیقت هدف کنستانتین از این درخواست به گروگان گرفتن پسران آرتاباسدوس بود و نه دلتنگی برای آنان. آرتاباسدوس که از این موضوع سخت رنجیده خاطر شده بود سر به شورش برداشت و بِسِر اشراف زاده را که به استقبال او آمده بود به بهانهٔ همفکربودن با مسلمانان کشت. پس کنستانتین اسبی زین شده را یافت و از آنجا به سوی آموریوم گریخت و مورد استقبال لانژینوس، فرماندار منطقهٔ نظامی آناتولی قرار گرفت.»
wiki: کنستانتین پنجم