اقبال قزوینی (به عربی: إقبال القزوینی، به انگلیسی: Iqbal al-Qazwini) رمان نویس، مترجم و روزنامه نگار زن عرب اهل عراق است.
نویسندهٔ مشترک و ناشر عبای سیاه، داستان های عراقی، ۱۹۸۵.
ترجمه و مقدمه نویسی بر اشعار سرخپوستان، ۱۹۸۶.
نویسندهٔ مشترک پیروزی گم شده، در میانهٔ وطن و بیگانگان، ۲۰۰۱.
ترجمهٔ رمان مدرسهٔ دیکتاتورها، نوشتهٔ اریش کاستنر، از آلمانی به عربی، ۲۰۰۲.
نویسندهٔ رمان ممرات السکون، ۲۰۰۶؛ که با عنوان پنجرهٔ زبیده به انگلیسی ترجمه شد، ۲۰۰۸.
ترجمهٔ رمان کشتی مرگ، نوشتهٔ ب. تراون، از آلمانی به عربی، ۲۰۱۴.
اقبال قزوینی نویسندهٔ عراقی نمایندهٔ اتحادیه زنان عراق در فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان بود. او در اوایل دههٔ سوم زندگی اش در نتیجهٔ به قدرت رسیدن صدام حسین در عراق عراق را ترک کرده و در سال ۱۹۷۸ به برلین شرقی در آلمان شرقی رفت و از آن زمان تاکنون در آلمان ساکن بوده است. او از سال ۱۹۹۳ عضو انجمن جهانی قلم بوده است.
قزوینی بیش از هر چیز به خاطر رمان «ممرات السکون» شناخته شده است که در سال ۲۰۰۵ توسط انتشارات دار ازمنه در عمان منتشر شد. این رمان با عنوان «پنجرهٔ زبیده» توسط عزت الخولی و امیره نویره در سال ۲۰۰۸ به انگلیسی ترجمه شد. قزوینی به عنوان رونامه نگار در نشریات متفاوتی از جمله الشرق الاوسط و الریاض به زبان های آلمانی و عربی به فعالیت پرداخته است.
نویسندهٔ مشترک و ناشر عبای سیاه، داستان های عراقی، ۱۹۸۵.
ترجمه و مقدمه نویسی بر اشعار سرخپوستان، ۱۹۸۶.
نویسندهٔ مشترک پیروزی گم شده، در میانهٔ وطن و بیگانگان، ۲۰۰۱.
ترجمهٔ رمان مدرسهٔ دیکتاتورها، نوشتهٔ اریش کاستنر، از آلمانی به عربی، ۲۰۰۲.
نویسندهٔ رمان ممرات السکون، ۲۰۰۶؛ که با عنوان پنجرهٔ زبیده به انگلیسی ترجمه شد، ۲۰۰۸.
ترجمهٔ رمان کشتی مرگ، نوشتهٔ ب. تراون، از آلمانی به عربی، ۲۰۱۴.
اقبال قزوینی نویسندهٔ عراقی نمایندهٔ اتحادیه زنان عراق در فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان بود. او در اوایل دههٔ سوم زندگی اش در نتیجهٔ به قدرت رسیدن صدام حسین در عراق عراق را ترک کرده و در سال ۱۹۷۸ به برلین شرقی در آلمان شرقی رفت و از آن زمان تاکنون در آلمان ساکن بوده است. او از سال ۱۹۹۳ عضو انجمن جهانی قلم بوده است.
قزوینی بیش از هر چیز به خاطر رمان «ممرات السکون» شناخته شده است که در سال ۲۰۰۵ توسط انتشارات دار ازمنه در عمان منتشر شد. این رمان با عنوان «پنجرهٔ زبیده» توسط عزت الخولی و امیره نویره در سال ۲۰۰۸ به انگلیسی ترجمه شد. قزوینی به عنوان رونامه نگار در نشریات متفاوتی از جمله الشرق الاوسط و الریاض به زبان های آلمانی و عربی به فعالیت پرداخته است.
wiki: اقبال قزوینی