زلالیه

زلالیه مایع شفافی است که بین قرنیه و عدسی چشم قرار دارد و فضای جلوی عدسی را پر می کند. زلالیه از مویرگ ها ترشح می شود و مواد غذایی و اکسیژن را برای عدسی و قرنیه فراهم می کند و مواد دفعی را نیز جمع آوری کرده و از طریق خون دفع می کند. این مایع که گرانروی بسیار کمی دارد، به طور دائم (حدوداً هر سه ساعت) تصفیه و تجدید می شود.
زلالیه همراه با زجاجیه فشار درونی چشم را ثابت نگاه می دارند و شکل کره ای چشم را حفظ می کنند. در صورتی که در تصفیهٔ زلالیه اختلال به وجود بیاید و مایع به همان سرعتی که ترشح می شود بازجذب نشود، فشار چشم افزایش یافته و فرد دچار آب سیاه می شود که ممکن است به کوری منجر شود.
۹۹٫۶٪ زلالیه را آب تشکیل می دهد. علاوه بر آن، ویتامین C، گلوکز، اسید لاکتیک، سدیم و کلر؛ و نیز مقدار کمی پروتئین و اسید آمینه در زلالیه وجود دارد.

زُلالیه (aqueous humour)
زُلالیه
مایعی آب مانند در محفظۀ بین قرنیهو عدسیچشم مهره داران. از نظر ترکیب شبیه سرم خون مهره داران است و دایم تجدید می شود.