زجاجیه

زجاجیه مادهٔ ژله ای و شفافی است که فضای پشت عدسی چشم را پر کرده است؛ و توسط برخی از سلول های شبکیه تولید می شود. این ماده ۹۰٪ حجم چشم را تشکیل می دهد و ۹۵٪ ترکیب آن آب، و باقی انواع نمک ها و گلوکز است. ضریب شکست زجاجیه ۱٫۳۴ است.
زجاجیه باعث حفظ شکل کروی چشم می شود، و همراه با زلالیه فشار درون چشم را ثابت نگاه می دارد. به علاوه، زجاجیه لایهٔ نازک شبکیه را بر روی مشیمیه فشار می دهد و آن را در جای خود ثابت می کند. همچنین، زجاجیه با جذب بخشی از پرتوهای فرابنفش، از شبکیه محافظت می کند.
مایع زجاجیه، دارای ترکیبی مشابه مایع نخاعی و سرم است و در عین حال پس از مرگ از آلودگی های خون، باکتری ها و اتولیز جسد، نسبتا مصون است. مایع زجاجیه به ویژه به علت نمونه گیری ساده و بدون نیاز به کالبدگشایی از نمونه های مورد توجه در پزشکی قانونی‏ است.
سطح پتاسیم زجاجیه در کودکان بسیار سریع تر از بالغین افزایش‏ می یابد، به همین علت تعیین زمان مرگ در کودکانی که با استفاده از منحنی های بالغین انجام گرفته باشد، بیش از زمان مرگ واقعی آن ها است.