درد بیهوده عشق

درد بیهوده عشق نمایشنامه ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال های ۱۵۹۲-۱۵۹۰ نوشته شده است. شکسپیرشناسان عموماً از این نمایشنامه به عنوان اولین کمدی وی یاد می کنند.
فردیناند: پادشاه ناواره، که تصمیم گرفته است دربارش را به آکادمی علم و دانش تبدیل کند.
پرنسس فرانسه: دوشیزه ای با نجابت و طبعی شاهوار که هنگام وقوع نمایش به عنوان سفیر ویژه ای از فرانسه مهمان شاه است.
سر ناتانائیل: کشیشی طفره رو.
مرکاد: یک قاصد.
بردن، دوماین و لانگاویل: دوستان و ملازمان شاه.
روزالین: هرزه ای با جبین همچون مخمل، از ندیمه های پرنسس.
ماریا
کاترین
بویه
کاستارد
آنتونی دال
دون داریانو دو آرمادو
ماث
ژاکوئنتا
هولوفرنس
دو هنرمند، نجیب زادگان دربار، یک جنگلبان، پیشکاران
ماخذی برای این اثر شناسایی نشده است. احتمالاً وقایع معاصر، به ویژه حرف های درباری و روابط دیپلماتیک انگلیسی-فرانسوی توسط شکسپیر برای نوشتن این نمایشنامه مورد استفاده قرار گرفته است.
این نمایش در ۵ پرده تدوین شده و دارای ۱۷ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت های اصلی نمایش عبارت اند از:
یک سرزمین پادشاهی قدیمی در شمال اسپانیا و جنوب فرانسه به نام ناواره.