بایکوت

بایکوت (به انگلیسی: Boycott) یا طرد کردن عملی است که به موجب آن مصرف کننده ای از خرید، مصرف یا معامله با یک فرد، سازمان، یا کشور خودداری کند. تحریم یا بایکوت گونه ای رفتار اعتراضی است و معمولاً دلایل سیاسی دارد.
در سال ۶ قبل از هجرت (برابر با ۶۱۷ میلادی)، اهالی مکه، قبیلهٔ بنی هاشم را بایکوت کردند تا دست از حمایت از محمد ابن عبدالله بردارند.
در ماه مارس ۱۷۶۹، همزمان با وقوع انقلاب در آمریکا، تجار فیلادلفیا در مخالفت با پرداخت مالیات بدون نمایندگی به بریتانیا، کالاهای بازرگانی بریتانیا را تحریم کردند.
در سال ۱۸۴۸، مردم شهر میلان ایتالیا، در اعتراض به انحصارات دولتی اتریش، تحریم هایی علیه این کشور اعمال کردند که با واکنش نظامی طرف مقابل همراه شد. این بایکوت در نهایت به وقوع انقلاب در شمال ایتالیا و صدور اعلامیهٔ استقلال میلان و ونیز منجر شد.
اعمال تحریم علیه چارلز کانینگهام بایکوت، مباشر انگلیسی، که توسط انجمن ارضی ایرلند در سال ۱۸۸۰ سازماندهی شد.
تحریم تنباکو در ایران در واکنش به واگذاری انحصاری امتیاز تنباکو به یک شرکت انگلیسی که در سال ۱۸۹۱ میلادی (مصادف با ۱۲۶۸ خورشیدی) رخ داد.
بایکوت محصولات آمریکایی در چین در راستای تحولات ۶–۱۹۰۵ و در اعتراض به قانونی که علیه مهاجرت چینی ها به آمریکا در ۱۸۸۲ تصویب شده بود.
تحریم کالاهای ژاپنی در چین پس از جنبش ۴ مه ۱۹۱۹.
تحریم هنری فورد توسط یهودیان در دههٔ ۱۹۲۰.
بایکوت اقتصادی آلمان، توسط کنگرهٔ یهودیان آمریکایی در مارس ۱۹۳۳ به عنوان یک حرکت ضد نازیسم و در حمایت از یهودیان که در لیتوانی، آمریکا، انگلیس و لهستان به اجرا درآمد.
تحریم یهودستیزانهٔ کسب و کار متعلق به یهودیان در آلمان نازی که شامل پزشکان، وکیل ها و فروشگاه های یهودی نیز می شد. این تحریم به طور رسمی تنها یک روز (شنبه، اول آوریل ۱۹۳۳) به طول انجامید، روزی که (سبت) بیشتر فروشگاه ها و مراکز تجاری یهودیان تعطیل است. این رویداد سرآغاز سیاست های تبعیض آمیز آلمان علیه یهودیان بود.
تحریم کالاهای خارجی و به ویژه کالاهای انگلیسی در هند به رهبری ماهاتما گاندی.
آمریکایی های آفریقایی تبار در زمان جنبش حقوق مدنی آمریکا، در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ و دههٔ ۱۹۶۰ برخی کالاها و خدمات را تحریم کردند (که مهم ترین آن اتوبوس مونتگومری بود).
در سال ۱۹۶۵ اتحادیهٔ کارگران مزرعهٔ آمریکا انگور و کاهو را بایکوت کردند.
تحریم کشورهای عربی علیه اسرائیل و شرکت های تجاری ای که با اسرائیل داد و ستد می کردند.
تحریم نفت خام که کشورهای عربی علیه غرب اعمال کردند و به بحران نفتی در سال ۱۹۷۳ منجر شد.
جنبشی که با نام اتلاف سرمایه در آفریقای جنوبی در طول دههٔ ۱۹۸۰ در مخالفت با آپارتاید شکل گرفت.
واژهٔ بایکوت از نام چارلز بایکوت، گرفته شده و استفاده از آن در زبان انگلیسی از زمان نزاع زمین در ایرلند آغاز شد. چارلز بایکوت (Charles Boycott) مباشر زمین داری به نام لرد ارن (Lord Erne) بود که که در بخش مایو در ایرلند زندگی می کرد و در سال ۱۸۸۰ توسط ایرلندی ها از لحاظ اجتماعی طرد (بایکوت) شد. در آن سال محصول مزارع اندک بود و مزرعه داران ایرلندی توان پرداخت اجاره بهای خود را نداشتند. از این رو لرد ارن پیشنهاد کرد ۱۰ درصد اجاره را به مزرعه داران ببخشد. در سپتامبر همان سال، مستاجران درخواست ۲۵ درصد تخفیف کردند که با مخالفت لرد روبه رو شد. بایکوت تصمیم گرفت ۱۱ مستأجر را که توان پرداخت اجاره شان را نداشتند، از زمینشان بیرون براند. چارلز استیوارت پارنل از اعضای انجمن ارضی ایرلند پیش از اخراج مستأجران در یک سخنرانی پیشنهاد کرد به جای توسل به خشونت در مقابله با زمین داران طماع و مباشرانشان، بهتر است آن ها را طرد کنند. این پیشنهاد که ابتدا در مورد چارلز بایکوت عملی شد، کارگر افتاد. مستأجران مدت کوتاهی ناچار شدند با شرایط بد اقتصادی کنار بیایند اما در عوض توانستند به سرعت چارلز بایکوت را منزوی کنند. به زودی بایکوت دریافت که همه او را طرد کرده اند. کارگران دیگر حاضر به کار در خانه و مزرعه و اصطبل او نیستند، بازرگانان محلی با او داد و ستد نمی کنند و پستچی نامه هایش را به دستش نمی رساند.
عملکرد یکپارچهٔ ایرلندی ها به این معنا بود که چارلز بایکوت نمی توانست کسی را برای دروی مزارعش استخدام کند. در نهایت ناچار شد ۵۰ کارگر را از جایی دیگر استخدام کند و با اسکورت ۱۰۰۰ پلیس و سرباز به منطقه بیاورد تا محصولش را درو کنند؛ اگرچه رهبران انجمن ارضی ایرلند اعلام کرده بودند خشونتی در کار نخواهد بود و در واقع هم هیچ رفتار خشونت آمیزی از مزرعه داران ایرلندی سر نزد. هزینهٔ این کار در نهایت بسیار بیشتر از ارزش محصول برای چارلز بایکوت تمام شد. پس از اتمام درو نیز طرد اجتماعی چارلز بایکوت به شکل موفقیت آمیزی ادامه یافت. در عرض چند هفته نام «بایکوت» همه جا شنیده می شد. روزنامهٔ تایمز در شمارهٔ نوامبر ۱۸۸۰ خود از این کلمه به معنای منزوی ساختن سازمان یافته استفاده کرد.
اگرچه کلمهٔ بایکوت، پیش از ۱۸۸۰ به کار نمی رفت اما قدمت آن بسیار بیشتر است. در اینجا فهرستی از بایکوت ها می آید. این فهرست البته کامل نیست و احتمالاً هرگز هم نخواهد بود:

---

---

رجوع شود به:تحریم