ابن فرات

ابن فرات . [ اِ ن ُ ف ُ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن محمدبن موسی بن حسن بن فرات نهروانی ، وزیر مقتدر از 296 تا 299 هَ .ق . و در سال اخیر بتهمت همدستی قبائل عرب در غارت بغداد معزول و محبوس و اموال او ضبط شد و در 304 از زندان رهائی یافت و بار دوم بوزارت رسید و در 306 بگناه اسراف در بیت المال کرت دیگر زندانی و اموال او مصادره گشت و باز311 مقام وزارت یافت و در ربیعالاول 312 با پسر خویش محسن محبوس شد و در ربیعالثانی همان سال هر دو بقتل رسیدند.

ابن فرات . [ اِ ن ُ ف ُ ] (اِخ ) ابوالفضل جعفربن فضل . رجوع به ابن حنزابه شود.

ابن فرات . [ اِ ن ُ ف ُ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ یا ابوالخطاب جعفربن محمد، برادر ابن فرات ابوالحسن علی . در گاه وزارت برادر خویش یک سال عامل خراج شرق و غرب بود و چون در 297 هَ .ق . درگذشت عمل خراج شرق را به پسر او فضل و غرب را به محسن دادند.

ابن فرات . [ اِ ن ُ ف ُ ] (اِخ ) ناصرالدین محمدبن عبدالرحیم بن علی مصری . مورخ . او راست : کتاب تاریخ الدول و الملوک و در این تاریخ بقهقرا از قرن هشتم هجری شروع و بقرن چهارم ختم کرده است . نسخه ٔ منحصر بفرد این کتاب در وینه است .

ابن فرات .[ اِ ن ُ ف ُ ] (اِخ ) ابوالفتح فضل بن ابی الخطاب جعفربن محمد. از مشاهیر کُتّاب . به سال 320 هَ .ق . مقام وزارت مقتدر خلیفه یافت و چون خلیفه مقتدر کشته شد بزمان قاهر دیوان کتابت با او بود و در زمان راضی باﷲوالی و عامل خراج مصر و شام شد و باز در سال 324 منصب وزارت یافت و چون اوضاع مشوش دربار خلیفه بدید ازشغل خود مستعفی شد و تقاضای کار سابق خویش یعنی عمل خراج مصر و شام کرد و آنگاه که در سال 326 از آنجا بازگشت در چهل وهفت سالگی درگذشت . ابوالفتح را ابن حنزابه نیز گویند و حنزابه نام کنیزک رومی مادر اوست .