کلمه جو
صفحه اصلی

بان ویزه

فرهنگ فارسی


لغت نامه دهخدا

بان ویزه. [ زِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش چوار شهرستان ایلام که در 12 هزاروپانصد گزی باختر چوار و 12 هزارگزی باختر راه شوسه ایلام به شاه آباد واقع است و دارای 350 تن سکنه است ، آب آن از رودخانه مورت ،محصول آن غلات ، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی قالی بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

دانشنامه عمومی

(کردی) اهالی ده بالا؛ ساخته شده از بان به معنی بالا و ویزه (که قبلاً هوزه بوده) به معنی مردم.


مختصات: ۳۳°۳۷′۴۸″ شمالی ۴۶°۱۱′۳۳″ شرقی / ۳۳٫۶۳۰۰۰°شمالی ۴۶٫۱۹۲۵۰°شرقی / 33.63000; 46.19250
بان ویزه، روستایی است از توابع بخش چوار شهرستان ایلام در استان ایلام ایران.
این روستا در دهستان ارکوازی قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۲۰۱نفر (۴۹خانوار) بوده است.


کلمات دیگر: