سرخک

سُرخَک نوعی عفونت سیستم تنفسی است که یک ویروس آر.ان. آ از خانواده پارامیکسوویریده آن را ایجاد می کند. علائم سرخک شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، و راش پوستی در نقاط مختلف بدن است.
سرخک از طریق تنفس منتقل می شود و به شدت واگیردار است. در واقع ۹۰٪ افراد فاقد ایمنی که با بیمار مبتلا به سرخک زندگی می کنند این بیماری را از او می گیرند. دورهٔ نهفتگی به طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش ها قابلیت سرایت دارد.
احتمال مرگ بر اثر سرخک در کشورهای توسعه نیافته با سوء تغذیه شایع و شرایط بهداشتی نامناسب تا ۲۸٪ است، اما در مناطق دیگر بسیار پائین است و در ایالات متحده از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ فقط ۰٫۳٪ (۱۷۷ مرگ از ۶۷٬۰۳۲ مورد) بوده است.
بیمار مبتلا به سرخک تب دار بوده و بدحال به نظر می رسد. بیمار معمولاً دچار سرفه خشک بوده و ملتحمه چشم بیمار قرمز می باشد. دانه های پوستی در سرخک در حدود روز چهارم پس از شروع تب نمایان می شوند دانه های پوستی و سرخی پوست (راش) از محل رویش موها در پیشانی شروع شده و به سایر نقاط بدن گسترش میابد. گاهی کف دستها و پاها هم دانه می زند این دانه ها چهار تا شش روز پس از پدیدار شدن شروع به همان ترتیبی که نمایان شده اند شروع به ار بین رفتن می کنند. (دانه ها از محل رستنگاه موها در پیشانی به پایین از بین می روند). لکه کوپلیک از مشخصه های بیماری است.

سرخک (اسلام آباد غرب). سرخک نام روستایی در دهستان حومه شمالی بخش مرکزی شهرستان اسلام آباد غرب در استان کرمانشاه است. طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۵۲۶ نفر در ۱۱۹ خانوار است.

سُرخک (پزشکی)(measles)
نوعی بیماری ویروسی حاد. از راه هوا منتقل می شود. علایم بیماری عبارت اند از تب، التهاب شدید مخاطی، لک های کوچک درون دهان، و لکه های قرمزرنگ برجسته روی پوست. لکه ها پس از دورۀ نهفتگیدوهفته ای ظاهر می شوند. مدت بیماری یک هفته است. پیش گیری از بیماری با مایه کوبی صورت می گیرد. هر سال بیش از ۱میلیون کودک بر اثر سرخک می میرند. در کشورهای صنعتی، سرخک بیماری خطرناکی نیست، ولی از آن جا که ممکن است سبب عوارض خطرناکی شود، اغلب این کشورها برنامۀ مایه کوبی را برضد این بیماری اجرا می کنند. در کشورهای پیشرفته، از هر ۵هزار کودک مبتلا یک نفر جان خود را از دست می دهد و از هر هزار بیمار یک نفر دچار التهاب مغزمی شود. در نیمی از این بیماران ضایعات مغزی پدید می آید. در انگلستان، واکسن ام ام آر(سرخک، اوریون، سرخجه) در دوازده تا پانزده ماهگی و نوبت یادآورآن قبل از ورود به مدرسه، معمولاً بین سه تا پنج سالگی، تزریق می شود. در ۲۰۰۱، به علت کاهش مایه کوبی اِم اِم آر در انگلستان، که از ۱۹۹۸ شروع شده بود، موارد ابتلا به سرخک افزایش یافت، زیرا پوشش مایه کوبی کمتر از درصد لازم برای مهار بیماری بود. سازمان جهانی بهداشتدر آوریل ۲۰۰۱ مبارزه علیه سرخک را آغاز کرد تا میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری به نصف کاهش یابد. در سال ۲۰۰۰، پوشش جهانی مایه کوبی علیه سرخک ۷۵ درصد بود.