کلمه جو
صفحه اصلی

دی به مهر

فرهنگ معین

(دَ. بِ. مِ ) (اِمر. ) ۱ - نامِ روز پانزدهم از هر ماه شمسی . ۲ - جشنی که در روز پانزدهم ماه دی برپا می کنند.

فرهنگ عمید

نام روز پانزدهم از هر ماه خورشیدی که زردشتیان در این روز جشنی برپا می کردند: دی به مهر است مهربانی کن / از همه چیز مهربانی بِه (مسعودسعد: ۵۴۷ ).

دانشنامه عمومی

دی به مهر به روز پانزدهم ماه در گاه شماری ایران باستان گفته می شود. در گاه شماری ایران باستان غیر از روز اول هر ماه که هرمزد روز نامیده می شود سه روز دیگر به نام اهورامزدا است که به صورت دی آمده و برای باز شناختن هر یک از این سه روز به نام روز بعد الحاق شده و دی به آذر (روز هشتم)، دی به مهر (روز پانزدهم) و دی به دین (روز بیست و سوم) گفته می شود. دی یکی از نام های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به معنی آفریننده آمده است.
گاه شماری اوستایی نو
جشن های ایران باستان
روز هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه دی برای آنکه نام این روزها با نام ماه یکی شده، اعیاد دانسته می شد. روز پانزدهم دی ماه را دیبگان می گفتند و از خمیر یا از گِل شخصی را به صورت هیکل انسان می ساختند و در راهرو و دالان خانه قرار می دادند.

پیشنهاد کاربران

پانزدهمین روز هر ماه در گاهشماری ایران باستان ( گاهشمار پارسی ) دی به مهر نام دارد.
نخستین روز هر ماه، هرمزدروز نامیده می شود و سه روز دیگر یعنی در روز هشتم هر ماه "دی به آذر" و روز پانزدهم "دی به مهر" روز بیست سوم هرماه در گاهشمار پارسی" دی به دین" است.
دی یکی از نام های اهورامزداست و در اوستا به صورت دَثوش یا دَدوش یا دَذوه صفت و به معنی آفریننده آمده است.
با برابر سازی در تقویم خورشیدی و رسمی کشور ، روزهای زیر در دیماه، جشن دییگان می باشد:
دوم ، نهم ، هفدهم و بیست و پنجم دیماه تقویم رسمی کشور عزیزمان ایران.



کلمات دیگر: