قرائت صحیح

[ویکی فقه] منظور از قرائت صحیح، قرائت های واجد شرایط قرائت صحیح است.
ابن جزری می گوید: هر قرائتی که اندکی با قواعد عربی یا یکی از مصحف های عثمانی - هرچند با احتمال - موافق و منطبق، و صحت سند آن نیز مسلم باشد، قرائت صحیح به شمار می آید؛ خواه چنین قرائتی از ائمه سبعه و یا عشره باشد یا از دیگر پیشوایان قابل اعتماد علم قرائت.
شروط قرائت صحیح
از این تعریف استفاده می شود که قرائت های صحیح آن هایی هستند که دارای شرایط سه گانه ذیل باشد:۱. برخورداری از صحت سند؛۲. موافقت با قواعد و دستور زبان و لغت عربی؛۳. انطباق با رسم الخط مصحف عثمانی.
تعابیر دیگر
از این اصطلاح در کتاب های علوم قرآنی به «قرائات قانونی»، «قرائات معتبر» و «قرائات مقبول» نیز تعبیر می شود.