بیله سوار

بیله سُوار شهر ی که دارای دشت های سبز بهاری و مزارع حاصلخیز و طبیعتی مثال زدنی، دروازه ورود به جمهوری آذربایجان و قفقاز، در بخش مرکزی شهرستان بیله سوار در شمال استان اردبیل واقع شده است. بیله سوار دارای آب و هوای معتدل و مرطوب در زمستان و نسبتاً گرم در تابستان است. کشاورزی و بازرگانی از طریق گمرک، پیشه اصلی ساکنان بیله سوار است بیله سوار سالانه میلیون ها نفر جذب خود می کند و علل اصلی آن گمرک است که طبق آمار هر سال حدودا ۵میلیون نفر از مرز این شهر عبور می کنند.
اردبیل ۱۵۵
ارومیه ۶۶۴
اصفهان ۱۱۸۵
بندرعباس ۲۰۸۰
تبریز ۳۷۴
تهران ۷۴۶
رشت ۴۲۱
زنجان ۵۳۲
شیراز ۱۶۷۰
قم ۸۷۸
کرمانشاه ۹۴۶
مشهد ۱۴۸۸
باکو (پایتخت جمهوری آذربایجان) ۲۲۰
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۸٬۱۸۸ نفر (در ۵٬۲۳۷ خانوار) بوده است.
پیله در زبان تاتی و آذری باستان (زبانی آریایی که زبان باستانی این منطقه بوده و با ترکی آذربایجانی متفاوت است) به معنی بزرگ است. شهر پیله سوار را امیری به نام پیله سوار (سوار بزرگ) ساخته است. در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی دربارهٔ این شهر آمده است که آن را «امیری پیله سوار نام یعنی سوار بزرگ از امرای آل بویه ساخت و اکنون به قدر دیهی مانده است.»
برخی گمان برده اند که بیله سوار را پیل سوار هم می نامیده اند که گویا نادرشاه افشار هنگام تاجگذاری در سال ۱۱۴۸ هجری قمری در اصلاندوز، مدتی با فیل هایش در این منطقه اتراق کرده است.در زمان های خیلی قدیم قبل از ورود آریایی ها به فلات ایران (در الواح سومر ترجمه «ساموئیل کریمر» در سال ۱۳۴۴ترجمه «دادرد رسائی» در سال ۲۴۵۰ قبل میلادی نام بیله سوار قید شده) قوم بزرگی به نام «بیل» در کنار رود «کورا» رود ارس و باد کوبه وآران و مغان تا سبلان و اردبیل زندگی می کرد و ۳ نوع رب النوع را ستایش می کرد که زبانشان به تورانی (ترکستان) آلتایی (اورال) نزدیک بود و یکی از نام خدایان، بیل (خدای زمین) بود. این طائفه «بیل» که آثاری تابحال از آن ها باقی مانده وجود چندین شهر است معلوم می گردد که اردبیل از ۱۲ طائفه تشکیل شده است که یکی «ارد» و دیگری «بیل» بوده است.

---