کلمه جو
صفحه اصلی

ایلینوی

فارسی به انگلیسی

illinois

دانشنامه عمومی

مختصات: ۴۱°۱۶′۴۲″شمالی ۸۸°۲۲′۴۹″غربی / ۴۱٫۲۷۸۲۱۶°شمالی ۸۸٫۳۸۰۲۳۸°غربی / 41.278216; -88.380238
دانشگاه شیکاگو
دانشگاه نورت وسترن
مؤسسه فناوری ایلینوی.
ایلینوی (به انگلیسی: Illinois) از ایالت های غرب میانه آمریکا است. پایتخت آن اسپرینگ فیلد و شهر مهم آن شیکاگو است.
نام ایلینوی از واژهٔ سرخ پوستی Illiniwek بمعنای «مردمان خوب» اقتباس شده است.
در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۷۵۱٬۰۹۴ میلیارد دلار داشت، که قابل مقایسه با تولید ناخالص داخلی کشور هلند (۷۷۰٬۰۶۰ میلیارد دلار) بود. پروفایل اقتصادی ایلینوی شامل شرکت های کاترپیلار، جاندییر، بوئینگ می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

ایلینوی (Illinois)
(یا: ایلینویز؛ ایلینوا) ایالتی در غرب مرکزی امریکا، با ۱۴۶,۱۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱۲,۴۱۹,۳۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). در ۱۸۱۸ بیست ویکمین ایالت امریکا شد. اسپرینگ فیلدمرکز آن است. شمال شرقی این ایالت با دریاچۀ میشیگانحدود ۱۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد که شیکاگو و حومه های شمالی اش در آن واقع شده اند. راکفورد، پیوریا، دیکیتر، اورورا، و شیکاگو از شهرهای مهم آن به شمار می روند. دریاچۀ میشیگان، رودهای میسی سیپی، اوهایو، راکو جنگل ملی شونیو چمنزار پوری سیمای طبیعی آن را تشکیل می دهند. صنایع این ایالت عبارت اند از تولید سویا، حبوبات، گوشت، لبنیات، ماشین آلات، لوازم الکتریکی و الکترونیکی و پرورش دام. پیش از ورود اروپاییان به این منطقه سرخ پوستان بومی در آن سکونت داشتند. لوئی ژولیت، و ژاک مارکتاولین اروپاییانی بودند که وارد این ناحیه شدند (۱۶۷۳). در پایان جنگ فرانسه و سرخ پوستان(۱۷۶۳)، ایلینوی به بریتانیا واگذار شد و پس از انقلاب امریکاجزئی از سرزمین شمال غرب امریکاشد. پس از جنگ بلک هاوک(۱۸۳۲) اروپایی ها و امریکایی ها در آن ساکن شدند. پس از جنگ داخلی امریکاصنعت ایلینوی توسعه یافت و بر تعداد مهاجران افزوده شد. این ایالت صحنۀ آشوب های کارگری ازجمله آشوب میدان هی مارکت(۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن(۱۸۹۴) بود. صنعت کشاورزی آن در دهۀ ۱۹۲۰ و به دنبال آن صنایع دیگر در رکورد عظیم اقتصادیدهۀ ۱۹۳۰ به شدت آسیب دید. امروزه ایلینوی یکی از ایالت های مهم کشاورزی و صنعتی امریکا است.

ایلینوی (گروه قومی). ایلینوی (گروه قومی)(Illinois)
(یا: ایلینویز) کنفدراسیونی از سرخ پوستان امریکا. زبانشان به خانوادۀ زبانی آلگونکوئینتعلّق دارد. آن ها در ایلینوی و مناطق همجوار ویسکانسین، آیوواو میسوری زندگی می کردند و امروز در حفاظتگاهی در شمال شرقی اوکلاهمابه سر می برند. پیش از قرن ۱۷، ایلینوی ها در شمال دریاچه های بزرگ می زیستند؛ اما در نیمۀ دهۀ ۱۶۰۰ با اقوام سوو فاکسو داکوتابه طرف جنوب رانده شدند. در این منطقه آن ها به دام یورش های قوم آیروکویی افتادند و این امر شمارشان را به شدت کاهش داد. کاهش جمعیت آن ها همچنین به این دلیل بود که قبایل آلگونکوئین، به انتقام قتل رئیس پونتیاک، به آنان حمله کردند. کسانی که از مرگ جان به در برده بودند، نزد مهاجران فرانسوی پناه گرفتند که ویسکی را به آنان شناساندند؛ در حالی که اقوام سوک، فاکس، کیکاپوو پوتاواتامیشروع به نفوذ در سرزمین های آن ها کردند. باقی ماندۀ قوم آیروکویی نیز زمین های بازمانده از آن ها را در ۱۸۳۲ به فروش رساندند و به کانزاسنقل مکان کردند. سپس قوم ایلینوی به اوکلاهما مهاجرت کرد.


کلمات دیگر: