کلمه جو
صفحه اصلی

عبدالله بن وهب راسبی

دانشنامه عمومی

عبدالله بن وهب راسبی از اولین بزرگان گروه خوارج بود و به علت سجده های زیادش، ملقب به ذوالثَفِنات (دارندهٔ پینه بر پیشانی) شده بود. در سال ۳۷ هجری/۶۵۸ میلادی، خوارج پس از آنکه از علی بن ابی طالب جدا شدند، وی را به خلافت منصوب کردند. وی در مه یا ژوئن همان سال در جنگ خونین نهروان کشته شد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] عبدالله بن وهب راسبی (کشته شده در ۳۸ق) از سران خوارج بود که به علت سجده های زیادش، به ذوالثَّفِنات ملقب شده بود. خوارج در سال ۳۷ق، پس از آنکه از امام علی(ع) جدا شدند، وی را به رهبری برگزیدند. وی در جنگ نهروان کشته شد.
«همانا دو مردی که به داوری آنان رضایت داده بودیم، با کتاب خدا مخالفت کردند و بدون هدایت از سوی خداوند، از هوای نفس خود پیروی کردند و مطابق سنت پیامبر(ص) و حکم قرآن عمل نکردند. خدا، پیامبر و مؤمنان از آنان بیزارند، هنگامی که نامه من به شما رسید بیایید که ما سوی دشمن خویش و دشمن شما می رویم و بر همان کاریم که نخستین بار بوده ایم.
نسب عبد الله بن وهب راسبی ازدی، به بنی راسب بن میدعان بن مالک بن نصر از قبیله ازد می رسد. وی در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) متولد شد. ابن حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است.


کلمات دیگر: