رشید وطواط

[ویکی حج] رشید وطواط یا سعد الملک محمد بن عبدالجلیل عمرى کاتب (متوفاى ۵٧٣ ه‍.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظامیۀ بلخ تحصیل کرده و در خدمت دربار خوارزمشاهیان بود. رشید وطواط بارها از نام کعبه و دیگر اماکن مقدس حرمین در قالب آرایه های ادبی برای مدح امیران و بزرگان بهره برده است.
از ویژگی های شعر رشید وطواط استفاده از اماکن مقدس مانند کعبه، صفا و مروه و دیگر موارد در مدح هاست.
رشید در مدایح خود ممدوحین خویش را ستوده و از کعبه در ستایش آنان استفاده کرده است. او بیش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى که از ٢٢٣ مدیحۀ او ١۵٣ قصیده و ترکیب بند و ترجیع بند و... در مدح اتسز است که سومین پادشاه این سلسله بوده و سى سال فرمانروایى داشته است. رشید در قصاید مدحیّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران بیت اللّٰه می داند.