[ویکی فقه] مأمور به. مأمورٌبه، شیء متعلق امر آمر می باشد.
مأموربه، آن چیزی انجام دادن یا انجام ندادن کاری است که امر به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، آن چیزی است که به دلیل وجود مصلحت در آن، مطلوب آمر بوده و وی « مأمور » را برای ایجاد آن در خارج، با به کارگیری صیغه امر ، روانه می کند.
مأموربه، آن چیزی انجام دادن یا انجام ندادن کاری است که امر به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، آن چیزی است که به دلیل وجود مصلحت در آن، مطلوب آمر بوده و وی « مأمور » را برای ایجاد آن در خارج، با به کارگیری صیغه امر ، روانه می کند.
[ویکی فقه] مأمورٌبه، شیء متعلق امر آمر می باشد.
مأموربه، آن چیزی انجام دادن یا انجام ندادن کاری است که امر به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، آن چیزی است که به دلیل وجود مصلحت در آن، مطلوب آمر بوده و وی « مأمور » را برای ایجاد آن در خارج، با به کارگیری صیغه امر ، روانه می کند.
مأموربه نسبت با مکلف به
«مکلّف به» عنوانی عام تر از «مأموربه» است و شامل منهی عنه و غیر آن نیز می شود.مکلف به دارای شروطی است، از جمله این که باید معلوم و مقدور مکلف باشد.
عناوین مرتبط
شرایط مکلّفٌ به.
مأموربه، آن چیزی انجام دادن یا انجام ندادن کاری است که امر به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، آن چیزی است که به دلیل وجود مصلحت در آن، مطلوب آمر بوده و وی « مأمور » را برای ایجاد آن در خارج، با به کارگیری صیغه امر ، روانه می کند.
مأموربه نسبت با مکلف به
«مکلّف به» عنوانی عام تر از «مأموربه» است و شامل منهی عنه و غیر آن نیز می شود.مکلف به دارای شروطی است، از جمله این که باید معلوم و مقدور مکلف باشد.
عناوین مرتبط
شرایط مکلّفٌ به.
wikifeqh: ماموربه