گالشی نام لهجه ای از زبان گیلکی است. این گویش از گویش های کناره دریای کاسپین جزو دسته زبانهای ایرانی شمال غربی ایران است، که مربوط به منطقه شرقی رشته کوه تالش ،این گویش در مناطق کوهپایه ای و کوهستانی جنوب و جنوب شرقی گیلان شامل نواحی رودبار، رستم آباد، لاهیجان، سیاهکل و دیلمان، املش، رحیم آباد و اشکورات همچنین چابکسر ،رامسر و تنکابن تکلم می گردد. گالش نامی است که مردم جلگه و دشت به رمه داران و گاوچرانان کوهستان ها داده اند..
بنا به قول حسین احمدی: گالش ها به احتمال قوی همان کادوس ها هستند که پیش از آریایی ها در این منطقه می زیستند و زبان ایشان به زبان پارتی نزدیک است .اما بنا به قول دانشنامه ایرانیکا و پروفسور رادیگر اشمیت کادوسیان جزو اقوام ایرانی بودند. در برخی از منابع گیلک های گالش را نیز دیلمی خوانده اند.
نکته جالبی که درباره گویش گالش ها وجود دارد این است که علیرغم وجود گویش های مختلف گیلکی که در شرق و غرب جلگه گیلان وجود دارد و هر دسته ای گیلکی را با لهجه مخصوص به خود صحبت می کنند، اما زبان گالش ها شباهت بسیاری به هر دو لهجه گیلکی دارد. گویشی از زبان گیلکی که گالش ها بدان سخن می گویند، دست نخورده تر و اصیل تر از گویشی است که سایر گیلک ها با آن سخن می گویند .
بنا به قول حسین احمدی: گالش ها به احتمال قوی همان کادوس ها هستند که پیش از آریایی ها در این منطقه می زیستند و زبان ایشان به زبان پارتی نزدیک است .اما بنا به قول دانشنامه ایرانیکا و پروفسور رادیگر اشمیت کادوسیان جزو اقوام ایرانی بودند. در برخی از منابع گیلک های گالش را نیز دیلمی خوانده اند.
نکته جالبی که درباره گویش گالش ها وجود دارد این است که علیرغم وجود گویش های مختلف گیلکی که در شرق و غرب جلگه گیلان وجود دارد و هر دسته ای گیلکی را با لهجه مخصوص به خود صحبت می کنند، اما زبان گالش ها شباهت بسیاری به هر دو لهجه گیلکی دارد. گویشی از زبان گیلکی که گالش ها بدان سخن می گویند، دست نخورده تر و اصیل تر از گویشی است که سایر گیلک ها با آن سخن می گویند .
wiki: گالشی