حنا مخملباف (زاده ۱۲ شهریور ۱۳۶۷ در تهران) کارگردان ایرانی است. او خواهر کوچکتر سمیرا و میثم مخملباف و کوچترین فرزند محسن مخملباف کارگردان و مدرس سینما است.
سمیرا و هنرپیشه های غیر حرفه ای (مستندی از پشت صحنه فیلم اسب دوپا، ۱۳۸۷)
بودا از شرم فرو ریخت (فیلم بلند، ۱۳۸۶)
لذت دیوانگی (فیلم مستند، ۱۳۸۲)
روزی که خاله ام مریض بود (فیلم کوتاه، ۱۳۷۶)
روزهای سبز (فیلم مستند، ۱۳۸۸)
حنا مخملباف در سن ۷ سالگی با بازی در فیلم نون و گلدون ساخته پدرش نخستین حضور خود در سینما را تجربه کرد. پس از آن در فیلم های ساخته اعضای خانواده اش، به عکاسی، منشی گری صحنه و دستیاری کارگردان پرداخت. او در سن ۸ سالگی فیلم کوتاه روزی که خاله ام مریض بود را کارگردانی کرد و در با این فیلم در جشنواره فیلم لوکارنو حضور یافت. در ۱۴ سالگی با ساخت فیلم مستند لذت دیوانگی موفق به کسب سه جایزه از جشنواره فیلم ونیز شد. مخملباف سرانجام در ۱۸ سالگی نخستین فیلم بلندش را با نام بودا از شرم فرو ریخت کارگردانی کرد. این فیلم برندهٔ چندین جایزه در جشنواره های بین المللی فیلم مانند سن سباستین و برلین شد.وی همچنین بخاطر فیلم روزهای سبز به خاطر بیان هنری و شجاعانه وقایع سیاسی اجتماعی ایران معاصر جایزه تندیس شجاعت را از فستیوال ونیز درتاریخ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۹ دریافت کرد.حنا مخملباف در هنگام دریافت جایزه گفت: "من این جایزه را تقدیم می کنم به مردم شجاع ایران که در پی آزادی به خیابان ها آمدند؛ و همین طور خاکسارانه آن را تقدیم می کنم به نداها و سهراب ها و همه کسانی که در پی آزادی کشته شدند و ما موظفیم که پیام خون آن ها را به دنیا برسانیم.نسل جوان امروز ایران که اکثریت جامعه ایران را تشکیل می دهند دیگر از این استبداد پیر خسته شده اند و به پا خاسته اند تا یک زندگی انسانی و نو را آغاز کنند."
این جایزه توسط «جان ویتوریو بالدی» تهیه کننده فیلم های کارگردان هایی چون «پازولینی، گدار» به حنا مخملباف اهدا شد.
برخی از مهترین جایزه های سینمایی حنا مخملباف از این قرارند:
سمیرا و هنرپیشه های غیر حرفه ای (مستندی از پشت صحنه فیلم اسب دوپا، ۱۳۸۷)
بودا از شرم فرو ریخت (فیلم بلند، ۱۳۸۶)
لذت دیوانگی (فیلم مستند، ۱۳۸۲)
روزی که خاله ام مریض بود (فیلم کوتاه، ۱۳۷۶)
روزهای سبز (فیلم مستند، ۱۳۸۸)
حنا مخملباف در سن ۷ سالگی با بازی در فیلم نون و گلدون ساخته پدرش نخستین حضور خود در سینما را تجربه کرد. پس از آن در فیلم های ساخته اعضای خانواده اش، به عکاسی، منشی گری صحنه و دستیاری کارگردان پرداخت. او در سن ۸ سالگی فیلم کوتاه روزی که خاله ام مریض بود را کارگردانی کرد و در با این فیلم در جشنواره فیلم لوکارنو حضور یافت. در ۱۴ سالگی با ساخت فیلم مستند لذت دیوانگی موفق به کسب سه جایزه از جشنواره فیلم ونیز شد. مخملباف سرانجام در ۱۸ سالگی نخستین فیلم بلندش را با نام بودا از شرم فرو ریخت کارگردانی کرد. این فیلم برندهٔ چندین جایزه در جشنواره های بین المللی فیلم مانند سن سباستین و برلین شد.وی همچنین بخاطر فیلم روزهای سبز به خاطر بیان هنری و شجاعانه وقایع سیاسی اجتماعی ایران معاصر جایزه تندیس شجاعت را از فستیوال ونیز درتاریخ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۹ دریافت کرد.حنا مخملباف در هنگام دریافت جایزه گفت: "من این جایزه را تقدیم می کنم به مردم شجاع ایران که در پی آزادی به خیابان ها آمدند؛ و همین طور خاکسارانه آن را تقدیم می کنم به نداها و سهراب ها و همه کسانی که در پی آزادی کشته شدند و ما موظفیم که پیام خون آن ها را به دنیا برسانیم.نسل جوان امروز ایران که اکثریت جامعه ایران را تشکیل می دهند دیگر از این استبداد پیر خسته شده اند و به پا خاسته اند تا یک زندگی انسانی و نو را آغاز کنند."
این جایزه توسط «جان ویتوریو بالدی» تهیه کننده فیلم های کارگردان هایی چون «پازولینی، گدار» به حنا مخملباف اهدا شد.
برخی از مهترین جایزه های سینمایی حنا مخملباف از این قرارند:
wiki: حنا مخملباف