زغال سنگ

زغال سنگ نام کانی سیاه رنگی است که از پسماند مواد گیاهی دوران های قدیم زمین شناختی (میلیون ها سال پیش) تشکیل شده است و به عنوان سوخت و نیز مادهٔ اولیهٔ برخی صنایع شیمیایی برای تولید گاز، کُک، روغن، قطران و غیره استفاده می شود.
گرد زغال
قطران زغال سنگ
سوخت سنگواره ای
البته برخی از زمین شناسان معتقدند که زغال سنگ کانی نیست. بخش بزرگی از جِرم زغال سنگ کربن است. از دیگر ترکیبات زغال سنگ هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن و گوگرد است. انواع زغال سنگ در دوران های گوناگون زمین شناسی و تحت شرایط مختلفی به وجود آمده اند. پوده (تورب)، نخستین مرحله تشکیل زغال سنگ است.
پس از آن به ترتیب لیگنیت، زغال سنگ نیمه بیتومینه، زغال سنگ بیتومینه و زغال سنگ آنتراسیت با درجات مختلف درون داشت مواد تشکیل دهنده قرار دارند.
زغال سنگ از فشرده شدن و تحمل گرما برخی گیاهان به وجود می آید که اکثرا از گیاه سرخس می باشد.

زُغال سنگ (coal)
مادّۀ معدنی سیاه رنگ یا متمایل به سیاه، حاصل از تراکم مواد گیاهی دیرینه در شرایط باتلاقی گرمسیری. زغال سنگ مادّه ای سوختی است و در صنایع شیمیایی نیز کاربرد دارد. زغال سنگ را برحسب میزان کربنموجود در آن طبقه بندی می کنند. انواع اصلی زغال سنگ عبارت اند از آنتراسیتکه براق است و حدود ۹۰ درصد کربن دارد، زغال سنگ قیریکه براق با لکه های کدر است و حدود ۷۵ درصد کربن دارد، و لیگنیتکه چوبی و دارای حدود ۵۰ درصد کربن است و رفته رفته به توربتبدیل می شود. سوزاندن زغال سنگ یکی از علل اصلی بارش باران اسیدیاست.
تشکیل زغال سنگ. زغال سنگ در جایی تشکیل می شود که مواد گیاهی انباشته می شوند، اما کاملاً نمی پوسند و لایه های تورب تشکیل می دهند. با گذشت زمان، تورب مدفون و فشرده می شود و لیگنیت حاصل می شود. افزایش فشار و دما سبب تولید زغال سنگ قیری با درصد کربن بالاتر می شود. در اعماق زیاد و با افزایش دما، متان احیا می شود و آنتراسیت با درصد کربن بسیار بالا به دست می آید.