ساکسوفون

ساکسوفون (به فرانسوی: saxophone) یکی از سازهای بادی است که معمولاً از جنس برنج است و یک قمیش مشابه قمیش کلارینت دارد. مشابه کلارینت، ساکسوفون نیز سوراخ هایی دارد که نوازنده از طریق مکانیزمِ کلیدی آن ها را می بند. وقتی که نوازنده کلیدی را فشار می دهد یا کلید را رها می کند، به ترتیب صفحه ای روی سوراخ ها قرار می گیرد یا صفحه از روی سوراخ برداشته می شود. این ساز را آدولف ساکس در دههٔ ۱۸۴۰ اختراع کرد و به نام او «ساکسوفون» نام گرفت.
ساکسوفون سوپرانو
ساکسوفون آلتو
ساکسوفون تنور
ساکسوفون ملودی
ساکسوفون باریتون
ساکسوفون باس
آدولف ساکس زادهٔ شهرستان دینان (به فرانسوی: Dinant) در بلژیک است. او می خواست گروهی از آلات موسیقی را خلق کند که قدرتمندترین و بهترین سازهای بادی باشند. آقای ساکس، ساکسوفون را در تاریخ ۲۸ ژوئن سال ۱۸۴۶ در دو گروه که هر کدام شامل ۷ ساز می شد به ثبت رساند. هر گروه شامل سازهایی در ابعاد مختلف جهت حمل بود.
ساکسوفون جزو سازهای بادی چوبیِ تک زبانه است.
ساکسوفون انواعی مانند ساکسوفون سوپرانو، ساکسوفون آلتو و ساکسوفون تنور دارد، که تفاوت آن ها در دامنهٔ صداییِ آنهاست. اگرچه این ساز در اصل برای ارکستر و دستهٔ موزیک نظامی تهیه شد، ولی امروزه بیشتر در موسیقی جاز و مردم پسند به کار می رود.

ساکْسوفون (saxophone)
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
ساکْسوفون
از اعضای خانوادۀ سازهای بادی برنجی با قطر لولۀ مخروطی شکل، و دهانی بادی چوبی یک زبانه ای و تعدادی کلید. در ۱۸۴۰ آدولف ساکس(۱۸۱۴ـ۱۸۹۴)، سازندۀ بلژیکی آلات موسیقی، این ساز را ابداع کرد. شکل های سوپرانو، آلتو، تنور، و باریتون این ساز هنوز رواج دارند. ساکسوفون سوپرانو معمولاً صاف و مستقیم است؛ بقیه به شکل خاص خود دهانی خمیده ای به سمت عقب دارند و لبۀ دهانه شان رو به بالا و عقب برگشته است. ساکسوفون در آغاز یک ساز کنسرتی با آوایی نرم و آرامش بخش بود، و از دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ وارد ارکسترهای رقص شد، و پس از ۱۹۴۵ کاربرد امروزین خود را به مثابۀ سازی مخصوص تکنوازیِ جاز به دست آورد. با این ساز می توان همانند صدای آواز، هر یک از نت ها را تحریر و چرخش داد.