رمی جمرات

رمی جَمَره پرتاب کردن سنگ ریزه به سوی جمره در حج است و از آن در باب حج سخن گفته اند. رمی جمرات در منا از مهم ترین ارکان اعمال ایام تشریق است و در روایات آمده است که ابلیس برای بار اول در جمره عقبه خود را بر حضرت ابراهیم نمایاند و آن حضرت با سنگریزه هایی او را از خود دور ساخت و ابلیس دیگر بار در جمره وسطی و اولی راه را بر او بست و ابراهیم بار دیگر او را با پرتاب سنگ گریزان کرد؛ و ابلیس به هنگام فرار به سرعت گریخت؛ و جمره و اجمار به معنای شتاب کردن و گریختن است؛ زیرا که شیطان در این مکان از برابر ابراهیم گریخت و لذا افراد باید در این محل با رمی جمره و انداختن سنگ بر شیطان ظاهر، شیطان درون را نیز سرکوب کنند تا از شیطان پیروی نکند.
تا سال ۲۰۰۴ میلادی جمرات از سه ابلیسک تشکیل شده بود که زائران به عنوان نمادی از شیطان به سوی آن ها سنگ پرتاب می کردند ولی پس از حج سال ۲۰۰۴ مقامات سعودی دستور جایگزین کردن این ابلیسک ها با دیواری ۲۶ متری را دادند. آن ها دلیل این کار را امنیت بیشتر ذکر کردند.و پشت پرده هایی از فراماسونی هم در این مسئله مطرح است.برای دسترسی راحت تر به جمرات پلی پیاده رو که پل جمرات نام دارد در اطراف آن ساخته شد. این پل به زائران این امکان را می دهد تا عمل پرتاب سنگ به نماد شیطان را هم از روی زمین و هم از روی پل جمرات انجام دهند.
رمی در لغت به معنی پرتاب کردن و افکندن است. جَمْرَه ـ که جمع آن «جِمار» و «جَمَرات» است ـ در لغت به معنای سنگ ریزه آمده است. همچنین در اصطلاح، جمره به مکان رمی، واقع در منا نیز گفته می شود.
از جمله مناسک حج، رمی جمره است که در منا و در دو نوبت انجام می گیرد: رمی در عید قربان و رمی در ایام تشریق

[ویکی شیعه] رَمْیِ جَمَرات (پرتاب سنگ ریزه ها)، از اعمال واجب در مناسک حج به معنی پرتاب کردن ۷ سنگ ریزه به سوی نمادهای شیطان. این عمل در سرزمین مِنا و در روز عید قربان و دو روزِ بعد از آن انجام می شود. این عمل به نوعی پیروی نمادین از رفتار ابراهیم پیامبر شمرده می شود.
جَمْرَه (جمع آن جَمَرات و جِمار) واژه ای عربی است که به معنای قطعه سوزان آتش ، سنگ ریزه و جز اینها به کار رفته است . در اصطلاح دینی ، جمرات یا جمرات ثلاث ، نام سه محل مخصوص در سرزمین مِنا است که با ستون های سنگی مشخص شده اند و از آن رو به آنها جَمْره گفته می شود که محل تجمع سنگ ریزه هایی هستند که حاجیان به سوی آنها پرتاب می کنند یا بدین سبب که توده سنگ ریزه (جِمار) به سوی آنها پرتاب می شود یا از آن رو که مردم گرد آنها جمع می شوند. «رَمْی» نیز به معنای افکندن و انداختن است.
بر اسای نظر فقهی، اگر جَمرَه، ستون های نصب شده در جمرات باشند، اصابت سنگ به آنها شرطِ صحیح بودن رَمی است و اگر مکان ستون ها که سنگ ریزه ها در آن جمع می شوند جَمرَه باشد، اصابت سنگ به ستون ها لازم نیست.