مُهر هفتم (به سوئدی: Det sjunde inseglet) فیلمی سوئدی به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۵۷ است. این فیلم کمک قابل ملاحظه ای به تبدیل شدن برگمان به کارگردانی بین المللی کرد. به ویژه پس از آنکه فیلم در سال ۱۹۵۷ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن شد.
راهنمای فیلم های خارجی آفتاب
فیلم در مورد یک شوالیه قرون وسطایی است که سفری را از سرزمین طاعون زده آغاز کرده است و یک بازی شطرنج میان او و مظهر مرگ که برای ستاندن جان او آمده است.
مُهر هفتم فیلمی بود که اعتبار جهانی برگمان را در میانه دهه ۱۹۵۰ تضمین کرد و آوازه او را در محافل هنری و فرهنگی همه کشورها گسترانید. برای بسیاری که میانه چندانی با سینما نداشتند، مُهر هفتم مظهر فیلم های روشن فکرانه و «سنگین» شد. این ارزیابی ها بیشتر متکی بر تحسین مایه های فلسفی و تمثیل پردازی های فیلم بود. مُهر هفتم صریح ترین و بی واسطه ترین رویکرد به پرسش وجود خداوند است (پرسشی که در فیلم به گونه های مختلف پاسخ می گیرد) و در برابر پس زمینه ای قرون وسطائی، وهم و جادو، سرگشتگی و ویرانی و اضطراب های هستی شناختی خودنمائی می کنند. از لحاظ بصری نیز مُهر هفتم بسیار به یادماندنی است تصویر سلطه مرگبار طاعون، کوره راه ها و چشم اندازهای لخت و سرد، شطرنج بازی شوالیه با مرگ و رقص آئینی شخصیت ها تنها چند نمونه از جلوه های دراماتیک کار هستند. فون سیدو و بیورنستراند در کنار یکدیگر می درخشند و پوپ در نقش «یوف» بهترین بازی عمرش را ارائه می دهد. آندرسون و لیندبلوم که بعدها در فیلم های برگمان مکرر حضور یافتند، نیز دیدنی اند.
راهنمای فیلم های خارجی آفتاب
فیلم در مورد یک شوالیه قرون وسطایی است که سفری را از سرزمین طاعون زده آغاز کرده است و یک بازی شطرنج میان او و مظهر مرگ که برای ستاندن جان او آمده است.
مُهر هفتم فیلمی بود که اعتبار جهانی برگمان را در میانه دهه ۱۹۵۰ تضمین کرد و آوازه او را در محافل هنری و فرهنگی همه کشورها گسترانید. برای بسیاری که میانه چندانی با سینما نداشتند، مُهر هفتم مظهر فیلم های روشن فکرانه و «سنگین» شد. این ارزیابی ها بیشتر متکی بر تحسین مایه های فلسفی و تمثیل پردازی های فیلم بود. مُهر هفتم صریح ترین و بی واسطه ترین رویکرد به پرسش وجود خداوند است (پرسشی که در فیلم به گونه های مختلف پاسخ می گیرد) و در برابر پس زمینه ای قرون وسطائی، وهم و جادو، سرگشتگی و ویرانی و اضطراب های هستی شناختی خودنمائی می کنند. از لحاظ بصری نیز مُهر هفتم بسیار به یادماندنی است تصویر سلطه مرگبار طاعون، کوره راه ها و چشم اندازهای لخت و سرد، شطرنج بازی شوالیه با مرگ و رقص آئینی شخصیت ها تنها چند نمونه از جلوه های دراماتیک کار هستند. فون سیدو و بیورنستراند در کنار یکدیگر می درخشند و پوپ در نقش «یوف» بهترین بازی عمرش را ارائه می دهد. آندرسون و لیندبلوم که بعدها در فیلم های برگمان مکرر حضور یافتند، نیز دیدنی اند.
wiki: مهر هفتم