موناکو

مختصات: ۴۳°۴۳′۵۸″ شمالی ۷°۲۵′۱۱″ شرقی / ۴۳٫۷۳۲۷۸°شمالی ۷٫۴۱۹۷۲°شرقی / 43.73278; 7.41972
موناکو، (به فرانسوی: Monaco) با نام رسمی شاهزاده نشین موناکو، (به فرانسوی: Principauté de Monaco) دومین کشور کوچک دنیاست، شاهزاده نشینی که در قلب آفرو-اوراسیا قرار دارد.
شبه جزیره موناکو در دریای مدیترانه و در نزدیکی سواحل جنوب فرانسه واقع شده است و مساحت آن به حدود دو کیلومتر مربع می رسد. سرزمین موناکو حدود ۳۷٬۸۰۰ نفر جمعیت دارد و به خاطر وجود قوانین مالیاتی آزاد، کازینوهای متعدد و آب هوای مطبوع، به بهشت جهان گردان و ثروت مندان، معروف شده است. موناکو از معدود کشورهاییست که هیچگونه مالیاتی از مردمش دریافت نمی کند.
یک دولت شهر و بعد از واتیکان دومین کشور کوچک غیر وابسته جهان است.

موناکو (Monaco)
مونت کارلو، مونت کارلو، موقعیت. شاهزاده نشین موناکو در جنوب غربی اروپا، در ساحل دریای مدیترانه و نزدیک مرز فرانسه و ایتالیا و در گوشه ای از خاک فرانسه جای دارد. مساحت آن۱.۹۵ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر موناکو است.سیمای طبیعی. کشور موناکو در شرق شهر نیس فرانسه، نزدیک مرز ایتالیا، و در دامنۀ درخت پوش آلپ ـ ماریتیم (آلپ های ساحلی) واقع است و از چهار بخش موناکوویل، مونت کارلو، فونویه، و لاکوندامین تشکیل شده است. موناکوویل، که بر روی یک صخرۀ ساحلی بنا شده و قدیمی ترین بخش کشور موناکو است، پایتخت آن کشور است، مونت کارلو، شمالی ترین بخش کشور موناکو، در دامنۀ تپه ای زیبا جا دارد. این شهر بسیار زیبا و مدرن دارای هتل ها، ویلاها و آپارتمان های بلند و مجلل است و مراکز تفریحی متعدد و شهرتی جهانی دارد. لاکوندامین مرکز تجاری و بازرگانی موناکو است و تأسیسات بندری آن بر موناکوویل مشرف است؛ فونوِیه، که در جنوب غربی کشور جا دارد، در سال های اخیر با پس زدن آب دریا و دیواره سازی ساحل ایجاد شده و ناحیۀ صنعتی کشور را تشکیل می دهد. موناکو دارای اقلیم مدیترانه ای است. تابستان های بسیار گرم و خشک و زمستان های ملایم و مطبوع از ویژگی های اقلیمی آن است. آلپ های ماریتیمی، که این کشور را در دامنۀ خود جای داده است، آن را از گزند بادهای سرد شمال وزان میسترال در امان داشته است. میانگین دمای موناکو در دی ماه ۱۰ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۲۳.۳ درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۷۵۸ میلی متر است.
اقتصاد. پایه های اقتصاد و رکن اصلی درآمد موناکو صنعت گردشگری (توریسم) است. موقعیت طبیعی و هوای عالی، موناکو را در ردیف بهترین استراحتگاه های اروپا قرار داده است. معروف ترین کازینوها، تماشاخانه ها، و اپراهای جهان در مونت کارلو واقع شده اند؛ از آن گذشته، محل برگزاری مسابقات معروف اتومبیل رانی جهان نیز در همین کشور است. پیش از اتحاد پولی اروپا و انتخاب یورو، کشورهای موناکو و فرانسه، از سیستم پولی واحدی با نام فرانک استفاده می کردند. موناکو یکی از مراکز عمدۀ تجارت بین المللی و بانک داری است و مالیات های بانکی از منابع کسب درآمد این کشور را تشکیل می دهند. فرانشیزهایی که بر تبلیغات رادیو و تلویزیون های موناکو بسته می شود، معاملات توتون و تنباکو، و نیز چاپ و انتشار تمبرهای پستی و ادارۀ کازینو ها و قمارخانه ها در کنار تأسیسات صنعتیِ سبک که در فونویه احداث شده، هزینه های جاری این کشور را به خوبی تأمین می کنند. راه های زمینی موناکو، متراکم ترین شبکۀ راه های جهان است و شمار گردشگرانی که در سال ۲۰۰۰ با اتوبوس و ترن به این سرزمین مسافرت کردند، به حدود۴.۵ میلیون نفر در سال رسید. شهر موناکو فرودگاه بین المللی ندارد و پروازهای بین المللی آن را شرکت هواپیمایی هلی ایرِ موناکو از طریق فرودگاه شهر نیس در فرانسه و به وسیلۀ بال گردهای مسافربری برعهده دارد.
حکومت و سیاست. براساس قانون اساسی مصوبِ ۱۹۶۲ نظام حکومتی موناکو سلطنتی موروثی چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی موناکو ۲۴ عضو دارد که مردم، آنان را برای یک دورۀ پنج ساله انتخاب می کنند. افزون بر مجلس مذکور، شورای شهر موناکو نیز از پانزده نماینده تشکیل شده و دورۀ آن نیز پنج سال است. رهبر حزب اکثریت، سِمت نخست وزیری کشور و تشکیل هیئت دولت را عهده دار است.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور موناکو ۳۵,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۷۹.۵ نفر در کیلومتر مربع می رسد و از این لحاظ یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان به شمار می آید. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۰.۴ درصد است و ۴۷ درصد از مردم آن را فرانسوی ها تشکیل می دهند. ۹۵ درصد از این جمعیت پیرو آیین کاتولیک اند و ۱۰۰ درصد آنان در شهرها به سر می برند. زبان رسمی آنان فرانسه است. امید به زندگی در کشور موناکو حدود ۸۰ سال است و ۱۰۰ درصد مردم این کشور باسواداند. موناکو در قرن های پیش از میلاد مسیح از ماندگاه های فنیقیان بود. پس از آن در اختیار یونانی ها قرار گرفت و بعدها ضمیمۀ امپراتوری روم شد. از ۱۲۹۷ تا ۱۷۹۲ شاهزادگان گریمالدی آن جا را اداره می کردند. در ۱۷۹۳ تحت تأثیر انقلاب فرانسه قرار گرفت و ادارۀ امور آن به دست انقلابیون افتاد. کنگرۀ وین در ۱۸۱۵، استقلال موناکو را به رسمیت شناخت و دفاع از آن را برعهدۀ شاهان ساردنی گذاشت و فرانسه در قرارداد ۱۹۱۸ خودگردانی و استقلال داخلی موناکو را به رسمیت شناخت. براساس قانون اساسی ۱۹۶۳ اختیارات اعضای منتخب مجلس ملی افزایش یافت و مجلس و سلطنت در امر ادارۀ کشور به یک اندازه سهیم شدند.

موناکو با نام رسمی شاهزاده نشین موناکو، دولت-شهر و کشورکی مستقل در میان ریورای فرانسه در اروپای غربی است.
• «پرچم : رنگ های پرچم کشور کوچک موناکو برعکس رنگ های پرچم کشور لهستان است. نوار قرمز در بالا و نوار سفید در پاینن قرار گرفته است. این پرچم در سال ۱۸۸۱م طراحی شده و از آن هنگام در موناکو به کار می رود.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش