ایفالیک

ایفالیک یا ایفالوک یک آب سنگ حلقوی از سه آبخوست جزایر کارولین میانی است. همچنین این آب سنگ حلقوی یک منطقه شهرداری در ایالت یاپ، ایالات فدرال میکرونزی نیز هست. ایفالیک در ۴۰ کیلومتر (۲۵ مایل) خاور ولئای و ۷۰۰ کیلومتر (۴۳۰ مایل) جنوب خاور آبخوست یاپ قرار دارد. جمعیت ایفالیک در سال ۲۰۰۰، ۵۶۱ نفر بود. این جمعیت در خشکی به مساحت ۱٫۵ مترکیلومربع (۰٫۵۸ مایل مربع) زندگی می کردند. خرد آبخوست های ایفالیک: الا، الانگلاپ، راوایی، و فالالوپ (آبخوست اصلی) هستند.
یوریپیک
الاتو
فایس، میکرونزی
فارائولپ
گافروت
لاموترک
نگولو
پیکلوت
ساتاوال
سورول
یولیتی
ولئای
مساحت کل خشکی ایفالیک تنها ۱٫۴۷ مترکیلومربع (۰٫۵۷ مایل مربع) است. اما تالاب داخلی به مساحت ۲٫۴۳ مترکیلومربع (۰٫۹۴ مایل مربع) و ژرفای ۲۰ متر (۶۶ فوت) را در بر می گیرد. مساحت کل منطقه ۶ مترکیلومربع (۲٫۳ مایل مربع) است.
ایفالیک به "آبخوست جنگجویان" شناخته می شود. پیش از ورود اروپایی ها، جنگجویان آن به آبخوست های دور افتاده یاپ و چوک حمله می کردند. از آب سنگ های حلقوی که به آنها حمله شده، می توان لاموترک، فارائولپ، ولئای، الاتو، ساتاوال، یولیتی، و پلووات (در ایالت چوک) را نام برد.
در ۱۸۹۹ امپراتوری استعماری آلمان، بر همه آبخوست های جزایر کارولین ادعای مالکیت کرد. پس از جنگ جهانی اول، این آبخوست ها به کنترل امپراتوری استعماری ژاپن در آمدند. پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا کنترل این آبخوست ها را به عهده گرفت. از ۱۹۴۷ آب سنگ حلقوی ایفالیک به عنوان بخشی از قلمرو تراست جزایر اقیانوس آرام مدیریت شد و در ۱۹۷۹ بخشی از ایالات فدرال میکرونزی شد.