پلینیوس

گایوس پلینیوس دوم، (۲۳ - ۷۹ میلادی) معروف به پلینی بزرگ، پلینی مهتر یا پلینی پیرتر، طبیعیدان، فیلسوف طبیعی و نویسندهٔ رومی و مولف «دانشنامهٔ تاریخ طبیعی» بوده است. گاه به اشتباه او را با بَلینوس یکسان دانسته اند.
ای. م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. تهران ۱۳۸۰. شابک ‎۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
دائرةالمعارف فارسی، به سرپرستی غلامحسین مصاحب، تهران ۱۳۴۵ـ۱۳۷۴ خورشیدی؛
دانشنامهٔ بزرگ اسلامی
نسخه آنلاین کتاب پلینی.بخش فارسیستان و خلیج فارس
او در کوموی ایتالیا (نه در ورونا) زاده شد. در کودکی (سال ۳۵ میلادی) پدرش او را به روم برد و در آنجا دانش آموختگی خود را کامل کرد و به خدمت سربازی تحت نظر دوست پدرش پومپونیوس سکوندوس که یک شاعر و فرماندهٔ ارتشی بود، پرداخت. کسی که شوق کسب دانش را در او ایجاد نمود. دو سده پس از مرگ گراکوس، او برخی از دست نوشته های گراکوس را در کتابخانهٔ استادش یافت.
در نوشته های پلینی از شاهان، شهرها، طوایف و وضع طبیعی ایران بسیار یاد شده است.

گایوس پلینیوس دوم، (۲۳ - ۷۹ میلادی) معروف به پلینی بزرگ، پلینی مهتر یا پلینی پیرتر، طبیعیدان و نویسندهٔ رومی و مولف «دانشنامهٔ تاریخ طبیعی» بوده است.
• «افتخار در کاریست که ارزش نوشتن داشته باشد و در نوشته ای است که ارزش خواندن داشته باشد.»• «کوروش سپیدمه کسی بود که به هر کجای اروپا که پا گذاشت منشاء هنر حیرت آور خود را گسترد.»