استان ایلام

مختصات: ۳۳°۳۸′۱۸″شمالی ۴۶°۲۵′۲۱″شرقی / ۳۳٫۶۳۸۴°شمالی ۴۶٫۴۲۲۶°شرقی / 33.6384; 46.4226
ایل ملکشاهی
ایل کرد
ایل کلهر
ایل خزل
ایل ارکوازی
ایل ریزه وند
ایل شوهان
ایل علیشروان
ایل طولابی
ایل بیری
ایل میشخاص (میه خاس)
ایل عالی بیگی (آلی وی)
ایل بالاوند زردلان
ایل بولی
ایل ده بالایی
طایفه هندمینی بدره
طایفه زرگوش
طایفه ماسپی
طایفه ملخطاوی
طایفه مموس
طایفه دوستعلی وند کرد
طایفه گَرِکی کرد
طایفه مورتی
طایفه باباهای حاجی بختیار
طایفه گُمار
طایفه آهنگر قطب الدین
طایفه صیفی
طایفه پیرانی
طایفه سوره میری
استان ایلام یکی از استان های کشور ایران است که در باختر این کشور و در ناحیه ای کوهستانی و نیمه گرم قرار گرفته است. این استان از استان های کمابیش جنگلی ایران است. شمال استان دارای اقلیم کوهستانی است اما در جنوب این استان دشت های وسیع وجود دارد. مرکز این استان شهر ایلام است. استان ایلام از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان کرمانشاه همسایه است.
۵۵۷۵۹۹ نفر (۱۳۹۰)
استان ایلام یک استان استراتژیک که دارای بیشترین ذخایر نفت و گاز کشور به همراه استان خوزستان و طولانی ترین مرز بین المللی با کشور عراق است.

[ویکی فقه] استان ایلام با ۱۹۰۸۶ کیلومتر مربع، به علت زیبایی های طبیعی فراوانی که دارد، عروس زاگرس نام گرفته است. مرکز این استان شهر ایلام است. ناهمواری های استان ایلام از رسوبات دوران اول تا چهارم زمین شناسی به یادگار مانده اند؛ ولی شکل گیری آنها عموماً به دوران دوم و سوم زمین شناسی مربوط است. این کوهها چنان گسترده و فشرده اند که امکان شکل گیری دشتی آنها فراهم نشده است. شمال و شمال شرقی استان ایلام کوهستانی و نواحی مغرب و جنوب غربی آن را اراضی پست و کم ارتفاع تشکیل داده اند. مهمترین ارتفاعات استان کبیر کوه و دینار کوه و مهمترین دشتهای آن دشت عباس و دشت مهران، دهلران است. از نظر اقلیمی استان به سه منطقه تقسیم میشود که عبارتند از: - مناطق میانی که دارای آب و هوای معتدل است. - مناطق کوهستانی شمال و شمال شرقی که دارای آب و هوای سردسیر با زمستانی طولانی است. - مناطق جلگه ای غرب و جنوب غربی که دارای آب و هوای گرمسیری است. بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت استان ایلام در سال ۱۳۸۵ برابر با ۵۴۵۷۸۷ نفر بوده است. مردم این استان مانند سایر مناطق ایران زبان فارسی را می دانند. زبان های گفتاری رایج در میان آن ها، کردی فیلی، کردی کرمانجی، لکی، لری و عربی است.
موسسه مطالعات ایران و اوراسیا
...