مترادف کهن : باستانی، باستان، دیرینه، قدیم، کنانه، کهنه
متضاد کهن : جدید، نو
کهن
مترادف کهن : باستانی، باستان، دیرینه، قدیم، کنانه، کهنه
متضاد کهن : جدید، نو
فارسی به انگلیسی
primitive, ancient, fossil, old, archaic, antique, antique, olden, elder, old world, primeval, traditional, time-honoured, hoary, aging, age-old
age-old, ageing, aging, ancient, antique, archaic, fossil, hoary, old, olden, primitive
فارسی به عربی
قدیم
مترادف و متضاد
پیشین، قدیمی، کهنه، کهن، زمان پیش
سالخورده، کهن
دیر، پیر، قدیمی، کهنه، باستانی، کهن، پارینه، دیرینه، عتیق، اباء واجدادی
سالخورده، کهن، سفید، سفید مایل به خاکستری
باستانی، باستان، دیرینه، قدیم، کنانه، کهنه ≠ جدید، نو
فرهنگ فارسی
کهنه، دیرین، دیرینه، قدیم، بزرگ
( صفت ) ۱ - پیر سالدیده مقابل کودک جوان . ۲ - دیرینه قدیم مقابل نو تازه : گفتند : یا رسول الله . شرک کهن کدامست ۳ ? - کار کرده فرسوده : کتابی کهن . ۴ - گاه برای تعظیم چیزی و رساندن مهارت کسی استعمال کنند : کهن دزد کهن قصه خوان .
قنات و امروز نیز در کرمان به همین معنی متداول است ٠
( صفت ) ۱ - پیر سالدیده مقابل کودک جوان . ۲ - دیرینه قدیم مقابل نو تازه : گفتند : یا رسول الله . شرک کهن کدامست ۳ ? - کار کرده فرسوده : کتابی کهن . ۴ - گاه برای تعظیم چیزی و رساندن مهارت کسی استعمال کنند : کهن دزد کهن قصه خوان .
قنات و امروز نیز در کرمان به همین معنی متداول است ٠
قدیمی، سالخورده
جملات نمونه
انگلیسی کهن
old English
رسم‌های کهن مردم ایران
Persian people's ancient customs
کهن‌ترین درخت این جنگل
the oldest tree in this forest
فرهنگ معین
(کُ هَ ) [ په . ] (ص . ) کهنه ، قدیمی .
لغت نامه دهخدا
کهن. [ ک ُ هََ / هَُ ] ( ص ) مقابل نو، و با لفظ شدن مستعمل. ( آنندراج ). قدیم و دیرینه و فرسوده. ( ناظم الاطباء ). دیرینه. قدیم.مقابل نو و تازه. ( فرهنگ فارسی معین ). کُهُن [ در قدیم ] ، کُهَن = کهنه. پهلوی ، کهون. در اوراق مانوی ( پهلوی )، قهون ( کهنه ). به پارتی ، کفون . کردی ، کَون ( کهنه ، پیر ). ( حاشیه برهان چ معین ). دیرین. دیرینه. عتیق. عتیقه. قدیم. باستانی. باستان. مقابل نو وتازه. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
همی دور مانی ز رسم کهن
بر اندازه باید که رانی سخن.
که ویران کند خان و مان کهن.
درم داد و گنج کهن برفشاند.
هر سال نو به دست تو جام می کهن.
هوا ز گرد شود تیره چون سیه طارم.
به کار ناید رو در دروغ رنج مبر.
کهن را کم شود در شهر مقدار.
کهن را کم شود بازار در دل.
کهن بهتر از رنگ یاقوت و زر
همیدون می از نو کهن نیک تر.
تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن.
مرا زَانْدُه کهن زین گشت نو تن.
که نو آن بستانی کهن آن ندهی.
تن رها کن که در جهان کهن
جان شود زنده چون بمیرد تن.
می که دهی سه ساله ده کو کهن و تو نوبری.
کآن همه خرمهره بود وین همه درّ ثمین.
همی دور مانی ز رسم کهن
بر اندازه باید که رانی سخن.
فردوسی.
ستیزه به جایی رساند سخن که ویران کند خان و مان کهن.
فردوسی.
ز کشور سراسر مهان را بخوانددرم داد و گنج کهن برفشاند.
فردوسی.
هر روز نو به بزم تو خوبان ماهروی هر سال نو به دست تو جام می کهن.
فرخی.
زمین ز مرد شود تنگ چون کهن بیشه هوا ز گرد شود تیره چون سیه طارم.
فرخی.
فسانه کهن و کارنامه به دروغ به کار ناید رو در دروغ رنج مبر.
فرخی.
درم هرگه که نو آید به بازارکهن را کم شود در شهر مقدار.
( ویس و رامین ).
چو عشق نو کند دیدار در دل کهن را کم شود بازار در دل.
( ویس و رامین ).
مثال داد تا کوشک کهن محمودی زاولی بیاراستند. ( تاریخ بیهقی ص 366 ).کهن بهتر از رنگ یاقوت و زر
همیدون می از نو کهن نیک تر.
اسدی.
دیر بماندم در این سرای کهن من تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن.
ناصرخسرو.
چو با من دشمن من دوستی جست مرا زَانْدُه کهن زین گشت نو تن.
ناصرخسرو.
بر فضول است سرت هیچ نخواهی شب و روزکه نو آن بستانی کهن آن ندهی.
ناصرخسرو.
این جهان اندر میان آن جهان چون خانه ای است نو، اندر سرای کهن برآورده. ( نوروزنامه ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).تن رها کن که در جهان کهن
جان شود زنده چون بمیرد تن.
سنائی.
سال نو است ساقیا نوبر سال ما تویی می که دهی سه ساله ده کو کهن و تو نوبری.
خاقانی.
بنده سخن تازه کرد وآنچه کهن داشت شست کآن همه خرمهره بود وین همه درّ ثمین.
خاقانی.
کهن . [ ک َ ] (اِ) قنات ، و امروز نیز در کرمان به همین معنی متداول است . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : آنچه ... در چاخویی پیدا می کرده اند ایثار می نموده اند... ناگهان کهن فرودآمده و ایشان در آن زیر مانده اند. (مزارات کرمان ص 114، از یادداشت ایضاً). رجوع به کهنگین شود.
کهن . [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان خنامان است که در شهرستان رفسنجان واقع است و 111 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
کهن . [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کوهبنان است که در بخش راور شهرستان کرمان واقع است و 250 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
کهن . [ ک ُ هََ / هَُ ] (ص ) مقابل نو، و با لفظ شدن مستعمل . (آنندراج ). قدیم و دیرینه و فرسوده . (ناظم الاطباء). دیرینه . قدیم .مقابل نو و تازه . (فرهنگ فارسی معین ). کُهُن [ در قدیم ] ، کُهَن = کهنه . پهلوی ، کهون . در اوراق مانوی (پهلوی )، قهون (کهنه ). به پارتی ، کفون . کردی ، کَون (کهنه ، پیر). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). دیرین . دیرینه . عتیق . عتیقه . قدیم . باستانی . باستان . مقابل نو وتازه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
همی دور مانی ز رسم کهن
بر اندازه باید که رانی سخن .
ستیزه به جایی رساند سخن
که ویران کند خان و مان کهن .
ز کشور سراسر مهان را بخواند
درم داد و گنج کهن برفشاند.
هر روز نو به بزم تو خوبان ماهروی
هر سال نو به دست تو جام می کهن .
زمین ز مرد شود تنگ چون کهن بیشه
هوا ز گرد شود تیره چون سیه طارم .
فسانه ٔ کهن و کارنامه ٔ به دروغ
به کار ناید رو در دروغ رنج مبر.
درم هرگه که نو آید به بازار
کهن را کم شود در شهر مقدار.
چو عشق نو کند دیدار در دل
کهن را کم شود بازار در دل .
مثال داد تا کوشک کهن محمودی زاولی بیاراستند. (تاریخ بیهقی ص 366).
کهن بهتر از رنگ یاقوت و زر
همیدون می از نو کهن نیک تر.
دیر بماندم در این سرای کهن من
تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن .
چو با من دشمن من دوستی جست
مرا زَانْدُه کهن زین گشت نو تن .
بر فضول است سرت هیچ نخواهی شب و روز
که نو آن بستانی کهن آن ندهی .
این جهان اندر میان آن جهان چون خانه ای است نو، اندر سرای کهن برآورده . (نوروزنامه ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
تن رها کن که در جهان کهن
جان شود زنده چون بمیرد تن .
سال نو است ساقیا نوبر سال ما تویی
می که دهی سه ساله ده کو کهن و تو نوبری .
بنده سخن تازه کرد وآنچه کهن داشت شست
کآن همه خرمهره بود وین همه درّ ثمین .
از فراش کهن بلات رسید
تا از این نورسیده خود چه رسد.
دیده ٔ چرخ کهن بر چمن و باغ ملک
تازه تر از بخت تو سرو جوان دیده نیست .
نه فرخ شد نهاد نو نهادن
ره و رسم کهن بر باد دادن .
جمله ٔ دنیا ز کهن تا به نو
چون گذرنده ست نیرزد به جو.
دانی که من آن سخن شناسم
کابیات نو از کهن شناسم .
گرت با کسی هست کین کهن
نژادش مکن یکسر از بیخ و بن .
ز مرده زنده شدن ممکن است و ممکن نیست
ز دشمنان کهن دوستان نو کردن .
دو یار زیرک و از باده ٔ کهن دو منی
فراغتی وکتابی و گوشه ٔ چمنی .
با یار نو از غم کهن باید گفت
با او به زبان او سخن باید گفت
لاتفعل و افعل نکند چندان سود
چون با عجمی کن و مکن باید گفت .
معمار خانه های کهن را کند خراب
تا نو نهد اساس که نو بهتر از کهن .
|| پیر و سال دیده . (ناظم الاطباء). پیر. سال دیده . مقابل کودک و جوان . (فرهنگ فارسی معین ). پیر. به زادبرآمده . سالخورده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
به کسری سپردند یکسر سخن
خردمند و دانندگان کهن .
به سام این چنین گفت شاه کهن
که ای نامور مهتر انجمن .
اگر برگشایم سراسر سخن
سر مرد نو گردد از غم کهن .
شوی ناکرده چو حوران جنان باشی
نه چنان پیرزنان و کهنان باشی .
شاخ انگور کهن دخترکان زاد بسی
که نه از درد بنالید و نه برزد نفسی .
گفتند ما مردمانیم پیر و کهن . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 248).
خروشید و گفتا مرا خیرخیر
به بیغاره دشمن کهن خواند و پیر.
موبدان گر نوند و گر کهنند
همه از یک زبان در این سخنند.
روبهی و خدمت ای گرگ کهن
هیچ بر قصد خداوندی مکن .
چنین گفت با من وزیر کهن
تو نیز آنچه دانی بگوی و بکن .
بهاران که باد آورد بیدمشک
بریزد درخت کهن برگ خشک .
|| سابق . پیشین . پیشینه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گذشته :
چو بشنید افراسیاب این سخن
به یاد آمدش گفته های کهن .
چو بشنید آیین گشسب آن سخن
به یاد آمدش گفته های کهن .
چو بشنید افراسیاب این سخن
پشیمان شد از کرده های کهن .
بدان انجمن شد دلی پرسخن
زبان پر ز گفتارهای کهن .
گو عدل کن چنانکه همه یاد تو کنند
چونان مکن که یاد وزیر کهن کنند.
|| جهاندیده . تجربه اندوخته . مجرب . گرم و سرد چشیده . شیرین و تلخ آزموده . فراز و نشیب دیده :
ز رستم چو بشنید خسرو سخن
پسندید گفتار پیر کهن .
چو بیهوده آید ز قیصر سخن
بخندد بر آن نامه مرد کهن .
کنون من یکی نامجویم کهن
اگر بشنوی تا بگویم سخن .
به جایی رسیدی هم اندر سخن
که نوشد ز رای تو مرد کهن .
جوان کینه را شاید و جنگ را
کهن پیر تدبیر و فرهنگ را.
شفیع انگیخت پیران کهن را
که نزد شه برند آن سروبن را.
سخندان پرورده پیر کهن
بیندیشد آنگه بگوید سخن .
|| مزمن : بیماریی کهن . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنچه دیر پاید : اگر بوره رابا سرکه بسایند و طلی کنند، گرهای کهن ببرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و بریدن آن [ بریدن شریان یافوخ ]... شقیقه ٔ کهن را بازدارد و زایل گرداند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت ایضاً). [ چکانیدن عصاره ٔ لبلاب بزرگ اندر بینی ] دردسر کهن را ببرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت ایضاً). || ژنده . خَلَق . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رَث ّ. (نصاب ، از یادداشت ایضاً). مندرس . (از یادداشت ایضاً) : آورده اند که در مصر اقارب درویش داشت جامه های کهن به مرگ او بدریدند. (گلستان ).
- کهن جامه . رجوع به همین کلمه شود.
|| کارکرده . فرسوده : کتابی کهن . (فرهنگ فارسی معین ). مستعمل . || گاهی برای تعظیم چیزی نیز استعمال کنند. (از آنندراج ). گاه برای تعظیم چیزی و رساندن مهارت کسی استعمال کنند: کهن دزد، کهن قصه خوان . (فرهنگ فارسی معین ). || مانده . آنچه بر آن زمانی گذشته باشد :
همی بود نالان ز درد شکم
به بازارگان داد لختی درم
بدو گفت لختی پنیر کهن
ابا مغز بادام بریان بکن
که از تو پنیر کهن خواستم
زبان را به خواهش بیاراستم
چو بشنید بهرام از او این سخن
بشد زآرزویش پنیر کهن .
و از طعامهای تیز و گشاینده دور باشند چون سیر و کرسف و شراب و کنجد و پنیر کهن . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
همی دور مانی ز رسم کهن
بر اندازه باید که رانی سخن .
فردوسی .
ستیزه به جایی رساند سخن
که ویران کند خان و مان کهن .
فردوسی .
ز کشور سراسر مهان را بخواند
درم داد و گنج کهن برفشاند.
فردوسی .
هر روز نو به بزم تو خوبان ماهروی
هر سال نو به دست تو جام می کهن .
فرخی .
زمین ز مرد شود تنگ چون کهن بیشه
هوا ز گرد شود تیره چون سیه طارم .
فرخی .
فسانه ٔ کهن و کارنامه ٔ به دروغ
به کار ناید رو در دروغ رنج مبر.
فرخی .
درم هرگه که نو آید به بازار
کهن را کم شود در شهر مقدار.
(ویس و رامین ).
چو عشق نو کند دیدار در دل
کهن را کم شود بازار در دل .
(ویس و رامین ).
مثال داد تا کوشک کهن محمودی زاولی بیاراستند. (تاریخ بیهقی ص 366).
کهن بهتر از رنگ یاقوت و زر
همیدون می از نو کهن نیک تر.
اسدی .
دیر بماندم در این سرای کهن من
تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن .
ناصرخسرو.
چو با من دشمن من دوستی جست
مرا زَانْدُه کهن زین گشت نو تن .
ناصرخسرو.
بر فضول است سرت هیچ نخواهی شب و روز
که نو آن بستانی کهن آن ندهی .
ناصرخسرو.
این جهان اندر میان آن جهان چون خانه ای است نو، اندر سرای کهن برآورده . (نوروزنامه ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
تن رها کن که در جهان کهن
جان شود زنده چون بمیرد تن .
سنائی .
سال نو است ساقیا نوبر سال ما تویی
می که دهی سه ساله ده کو کهن و تو نوبری .
خاقانی .
بنده سخن تازه کرد وآنچه کهن داشت شست
کآن همه خرمهره بود وین همه درّ ثمین .
خاقانی .
از فراش کهن بلات رسید
تا از این نورسیده خود چه رسد.
خاقانی .
دیده ٔ چرخ کهن بر چمن و باغ ملک
تازه تر از بخت تو سرو جوان دیده نیست .
خاقانی .
نه فرخ شد نهاد نو نهادن
ره و رسم کهن بر باد دادن .
نظامی .
جمله ٔ دنیا ز کهن تا به نو
چون گذرنده ست نیرزد به جو.
نظامی .
دانی که من آن سخن شناسم
کابیات نو از کهن شناسم .
نظامی .
گرت با کسی هست کین کهن
نژادش مکن یکسر از بیخ و بن .
نظامی .
ز مرده زنده شدن ممکن است و ممکن نیست
ز دشمنان کهن دوستان نو کردن .
(از تاریخ گزیده ).
دو یار زیرک و از باده ٔ کهن دو منی
فراغتی وکتابی و گوشه ٔ چمنی .
حافظ.
با یار نو از غم کهن باید گفت
با او به زبان او سخن باید گفت
لاتفعل و افعل نکند چندان سود
چون با عجمی کن و مکن باید گفت .
؟ (از امثال و حکم ص 1342).
معمار خانه های کهن را کند خراب
تا نو نهد اساس که نو بهتر از کهن .
قاآنی .
|| پیر و سال دیده . (ناظم الاطباء). پیر. سال دیده . مقابل کودک و جوان . (فرهنگ فارسی معین ). پیر. به زادبرآمده . سالخورده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
به کسری سپردند یکسر سخن
خردمند و دانندگان کهن .
فردوسی .
به سام این چنین گفت شاه کهن
که ای نامور مهتر انجمن .
فردوسی .
اگر برگشایم سراسر سخن
سر مرد نو گردد از غم کهن .
فردوسی .
شوی ناکرده چو حوران جنان باشی
نه چنان پیرزنان و کهنان باشی .
منوچهری .
شاخ انگور کهن دخترکان زاد بسی
که نه از درد بنالید و نه برزد نفسی .
منوچهری (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
گفتند ما مردمانیم پیر و کهن . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 248).
خروشید و گفتا مرا خیرخیر
به بیغاره دشمن کهن خواند و پیر.
اسدی (از یادداشت ایضاً).
موبدان گر نوند و گر کهنند
همه از یک زبان در این سخنند.
نظامی .
روبهی و خدمت ای گرگ کهن
هیچ بر قصد خداوندی مکن .
مولوی .
چنین گفت با من وزیر کهن
تو نیز آنچه دانی بگوی و بکن .
سعدی .
بهاران که باد آورد بیدمشک
بریزد درخت کهن برگ خشک .
سعدی .
|| سابق . پیشین . پیشینه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گذشته :
چو بشنید افراسیاب این سخن
به یاد آمدش گفته های کهن .
فردوسی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
چو بشنید آیین گشسب آن سخن
به یاد آمدش گفته های کهن .
فردوسی (از یادداشت ایضاً).
چو بشنید افراسیاب این سخن
پشیمان شد از کرده های کهن .
فردوسی .
بدان انجمن شد دلی پرسخن
زبان پر ز گفتارهای کهن .
فردوسی .
گو عدل کن چنانکه همه یاد تو کنند
چونان مکن که یاد وزیر کهن کنند.
خاقانی .
|| جهاندیده . تجربه اندوخته . مجرب . گرم و سرد چشیده . شیرین و تلخ آزموده . فراز و نشیب دیده :
ز رستم چو بشنید خسرو سخن
پسندید گفتار پیر کهن .
فردوسی .
چو بیهوده آید ز قیصر سخن
بخندد بر آن نامه مرد کهن .
فردوسی .
کنون من یکی نامجویم کهن
اگر بشنوی تا بگویم سخن .
فردوسی .
به جایی رسیدی هم اندر سخن
که نوشد ز رای تو مرد کهن .
فردوسی .
جوان کینه را شاید و جنگ را
کهن پیر تدبیر و فرهنگ را.
اسدی .
شفیع انگیخت پیران کهن را
که نزد شه برند آن سروبن را.
نظامی .
سخندان پرورده پیر کهن
بیندیشد آنگه بگوید سخن .
سعدی .
|| مزمن : بیماریی کهن . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنچه دیر پاید : اگر بوره رابا سرکه بسایند و طلی کنند، گرهای کهن ببرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و بریدن آن [ بریدن شریان یافوخ ]... شقیقه ٔ کهن را بازدارد و زایل گرداند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت ایضاً). [ چکانیدن عصاره ٔ لبلاب بزرگ اندر بینی ] دردسر کهن را ببرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت ایضاً). || ژنده . خَلَق . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رَث ّ. (نصاب ، از یادداشت ایضاً). مندرس . (از یادداشت ایضاً) : آورده اند که در مصر اقارب درویش داشت جامه های کهن به مرگ او بدریدند. (گلستان ).
- کهن جامه . رجوع به همین کلمه شود.
|| کارکرده . فرسوده : کتابی کهن . (فرهنگ فارسی معین ). مستعمل . || گاهی برای تعظیم چیزی نیز استعمال کنند. (از آنندراج ). گاه برای تعظیم چیزی و رساندن مهارت کسی استعمال کنند: کهن دزد، کهن قصه خوان . (فرهنگ فارسی معین ). || مانده . آنچه بر آن زمانی گذشته باشد :
همی بود نالان ز درد شکم
به بازارگان داد لختی درم
بدو گفت لختی پنیر کهن
ابا مغز بادام بریان بکن
که از تو پنیر کهن خواستم
زبان را به خواهش بیاراستم
چو بشنید بهرام از او این سخن
بشد زآرزویش پنیر کهن .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7 صص 2150 - 2151).
و از طعامهای تیز و گشاینده دور باشند چون سیر و کرسف و شراب و کنجد و پنیر کهن . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
فرهنگ عمید
۱. کهنه، دیرین، دیرینه، قدیم.
۲. [قدیمی] بزرگ.
۲. [قدیمی] بزرگ.
دانشنامه عمومی
کهن ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
کهن (بازی ویدئویی)
کهن (فیلم ۲۰۱۰)
کهن (روستا)
فار کرای کهن
دوران کهن
سرزمین کهن
کهن (کاهن یهودی)
کهن (بازی ویدئویی)
کهن (فیلم ۲۰۱۰)
کهن (روستا)
فار کرای کهن
دوران کهن
سرزمین کهن
کهن (کاهن یهودی)
wiki: بخش مرکزی شهرستان راور در استان کرمان ایران است.
این روستا در دهستان راور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۸ نفر (۲۷خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان راور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۸ نفر (۲۷خانوار) بوده است.
wiki: در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن 25نفر ( 5خانوار) بوده است.
شهرستان کِرمان یکی از شهرستانهای استان کرمان در جنوب شرقی ایران است که مهمترین و بزرگترین شهرستان استان کرمان به شمار می آید.مرکز این شهرستان کلانشهر کرمان است و مرکز استان کرمان نیز به شمار می رود. ماهان، جوپار و راین از دیگر شهرهای آن هستند.جمعیت شهرستان کرمان بنا بر سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، برابر ۷۳۸٬۷۲۴ نفر است که پر جمعیت ترین شهرستان استان به حساب می آید.
شهرستان کرمان دارای شهرهای کرمان، ماهان، جوپار، شهداد، اندوهجرد، گلباف، زنگی آباد، اختیارآباد، راین، چترود و کاظم آباد است.
شهرستان کِرمان یکی از شهرستانهای استان کرمان در جنوب شرقی ایران است که مهمترین و بزرگترین شهرستان استان کرمان به شمار می آید.مرکز این شهرستان کلانشهر کرمان است و مرکز استان کرمان نیز به شمار می رود. ماهان، جوپار و راین از دیگر شهرهای آن هستند.جمعیت شهرستان کرمان بنا بر سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، برابر ۷۳۸٬۷۲۴ نفر است که پر جمعیت ترین شهرستان استان به حساب می آید.
شهرستان کرمان دارای شهرهای کرمان، ماهان، جوپار، شهداد، اندوهجرد، گلباف، زنگی آباد، اختیارآباد، راین، چترود و کاظم آباد است.
wiki: دهستان خرم دشت (کوهبنان) قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۹۰ نفر (۵۹خانوار) بوده است.
wiki: کهن (کوهبنان)
پیر، سالخورده.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)
. . راغب گوید: کاهن کسی است که از اخبار گذشته مخفی از روی ظنّ خبر میدهد و عرّاف آن است که از اخبار آینده همینطور خبر میدهد و چون این دو صناعت مبنی بر ظنّ است که گاهی درست و گاهی نادرست در میآید لذا رسول خدا«صلی الله علیه وآله» فرمود: هر که پیش عرّافی یا کاهنی بیاید و قول او را تصدیق کند به آنچه بر اباالقاسم نازل گشته کافر شده است «مَنْ اَتی عَرّافّاً اَوْ کاهِناً فَصَدَّقَهُ بِما قالَ فَقَدْ کَفَرَ بِما اُنزِلَ عَلی اِبی الْقاسِمِ» اقرب الموارد این فرق را از کلیّات ابوالبقا نقل کرده و گوید: در تعریفات کاهن آن است که از آینده خبر میدهد و مدّعی علم اسرار و مطالعه غیب است. طبرسی در ذیل آیه اوّل فرموده: کاهن کسی است که مدّعی علم غیب است با استخدام جنّ. ابن اثیر در نهایه گفته بعضی از کاهنان عرب میگفتند که جنّ اخبار غیب را به آنها میرساند. شیخ انصاری در مکاسب محرّمه در مسأله کهانت فرموده: آنچه از اکثر علما در تعریف کاهن نقل شده همانست که در قواعد گفته: کاهن کسی است که رفیقی از جنّ دارد و به او اخبار میآورد. به نظر نگارنده غرض قرآن از کاهن همین معنی است نه آنکه راغب گفته و در جای دیگر آمده . معنی آیه اوّل: تذکر بده تو به واسطه وحی خدا نه کاهنی که گفتار خویش را از جنّ گرفته باشی و نه مجنونی که لاعن شعور سخن بگوئی. این لفظ تنها دوبار در قرآن آمده است.
. . راغب گوید: کاهن کسی است که از اخبار گذشته مخفی از روی ظنّ خبر میدهد و عرّاف آن است که از اخبار آینده همینطور خبر میدهد و چون این دو صناعت مبنی بر ظنّ است که گاهی درست و گاهی نادرست در میآید لذا رسول خدا«صلی الله علیه وآله» فرمود: هر که پیش عرّافی یا کاهنی بیاید و قول او را تصدیق کند به آنچه بر اباالقاسم نازل گشته کافر شده است «مَنْ اَتی عَرّافّاً اَوْ کاهِناً فَصَدَّقَهُ بِما قالَ فَقَدْ کَفَرَ بِما اُنزِلَ عَلی اِبی الْقاسِمِ» اقرب الموارد این فرق را از کلیّات ابوالبقا نقل کرده و گوید: در تعریفات کاهن آن است که از آینده خبر میدهد و مدّعی علم اسرار و مطالعه غیب است. طبرسی در ذیل آیه اوّل فرموده: کاهن کسی است که مدّعی علم غیب است با استخدام جنّ. ابن اثیر در نهایه گفته بعضی از کاهنان عرب میگفتند که جنّ اخبار غیب را به آنها میرساند. شیخ انصاری در مکاسب محرّمه در مسأله کهانت فرموده: آنچه از اکثر علما در تعریف کاهن نقل شده همانست که در قواعد گفته: کاهن کسی است که رفیقی از جنّ دارد و به او اخبار میآورد. به نظر نگارنده غرض قرآن از کاهن همین معنی است نه آنکه راغب گفته و در جای دیگر آمده . معنی آیه اوّل: تذکر بده تو به واسطه وحی خدا نه کاهنی که گفتار خویش را از جنّ گرفته باشی و نه مجنونی که لاعن شعور سخن بگوئی. این لفظ تنها دوبار در قرآن آمده است.
wikialkb: ریشه_کهن
گویش مازنی
/kehen/ بز چهارساله که اخته شده باشد
بز چهارساله که اخته شده باشد
پیشنهاد کاربران
عتیق
قدیمی
کهنه
باستانی
کهنه
باستانی
کهن : ( کَهُن ) در پهلوی کهون kahwan .
کُهَن : تحریف کوهان به معنای بزرک مانند کوه است که در اثر گذر زمان به معنای بزرگی از نظرسن وسال شده است.
کهن به معنای قدیمی است
مخالف کهن❣جوان
معنی کهن❣پیر، قدیمی
معنی کهن❣پیر، قدیمی
سه قاپ = علاوه بر ترنا ( که توضیحی ندارد ) بعنوان بازی کهن میتوان از سه قاپ نام آورد.
قدیمی ، کهنه
قدیمی_ پیر _دیرینه
ریشه ی واژه ی #کهنه #کهن :
واژه کهن از ریشه K�k به معنی ریشه و از فعل ��kmək ( K�kmək ) ) به معنی فرو بردن است. 🛑
این واژه در اصل به معنی با ریشه و با قدمت و منشا را دارد . 🛑
واژه ی کهن هم همان K�kən در ترکی به معنی منشا را دارد.
با اضافه شدن پسوند K�k nə به معنی ریشه دار و به طور کلی معنی با قدمت را دارد کلمه əsgi - əski هم به معنی کهنه و قدیمی هم درست است . ♻️
این واژه ها به صورت کهنه و کهن وارد فارسی شده.
واژه کهن از ریشه K�k به معنی ریشه و از فعل ��kmək ( K�kmək ) ) به معنی فرو بردن است. 🛑
این واژه در اصل به معنی با ریشه و با قدمت و منشا را دارد . 🛑
واژه ی کهن هم همان K�kən در ترکی به معنی منشا را دارد.
با اضافه شدن پسوند K�k nə به معنی ریشه دار و به طور کلی معنی با قدمت را دارد کلمه əsgi - əski هم به معنی کهنه و قدیمی هم درست است . ♻️
این واژه ها به صورت کهنه و کهن وارد فارسی شده.
واژه ی کهن در پهلوی کَهون از واژه ی پارتی کَفوِن ( پیر ، قدیمی ) و فعل آن در پارتی کفونفت ( پیر شدن )
از ریشه ی فعل ( کفتن، کف ) به چم افتادن می باشد.
در پروتو هندو ایرانی ( kap, kaf )
منابع:
Etymological dictionary of the iranian Verb.
Dictionary of mmp
از ریشه ی فعل ( کفتن، کف ) به چم افتادن می باشد.
در پروتو هندو ایرانی ( kap, kaf )
منابع:
Etymological dictionary of the iranian Verb.
Dictionary of mmp
کهن به معنای
قدیمی
قدیمی
قدیمی
گذشته
گذشته
معنی کهن : قدیمی ، مربوط به گذشته
کلمات دیگر: