آلیاژ

[شیمی] فراورده‌ای فلزی که دارای دو یا چند عنصر به‌صورت محلول جامد یا به‌صورت مخلوطی از فازهای فلزی باشد [مهندسی بسپار] نوعی آمیختۀ (blend) بسپاری که معمولاً متشکل از دو بسپار متفاوت است که با هم هم‌بلور شده یا به‌نحوی سازگار هستند. هرچند بعضاً به‌جای آمیخته نیز به‌کار می‌رود

[ فر. ] ( اِ.) جسمی که از ترکیب دو یا چند فلز به وسیلة ذوب کردن ، به دست می آید تا مقاومت آن ها بیشتر گردد.

مخلوط دو یا چند فلز از طریق ذوب کردن که خود خاصیت فلزی دارد.

هم بستک، هم جوش