انگل

اَنگَل (به انگلیسی: parasite) به موجودی گفته می شود که حداقل یک قسمت از دوره زندگی خود را بر روی یا داخل بدن موجود زنده دیگری زندگی کرده و از این زندگی فایده می برد یا تغذیه می کند.
بیشتر زندگی ساپروفیتی دارند و تحت شرایطی می توانند به صورت پارازیت در آیند؛ که به آن ها پارازیت اختیاری (Facultative Parasite) می گویند.
بیشتر زندگی پارازیتی دارند و تحت شرایطی می توانند به صورت ساپروفیت در آیند؛ که به آن ها ساپروفیت اختیاری (Facultative Saprophyte) می گویند.
گیاه یا جانوری که دچار انگل می شود میزبان نام دارد. بعضی از انگل ها فقط با میزبان معینی سر و کار دارند. برای نمونه انگل آلش تنها روی ریشه درخت آلش زندگی می کند؛ ولی سایر انگل ها در انتخاب میزبان rسخت گیر نیستند. مثلاً برای کنهٔ چوب تفاوتی نمی کند که خون آدمی بمکد یا خون سگ. بسیاری از انواع سس ها به هر گیاهی که دسترس شان باشد انگل می شوند.
برخی از انگل ها در طی زندگی خود به بیش از یک میزبان نیاز دارند. جانور تک یاخته مولد مالاریا قسمتی از عمر خود را در بدن آدمی و قسمتی را در بدن پشه به سر می برد. بسیاری از انگل ها از میزبان خود نه تنها غذا می گیرند، بلکه به عنوان پناهگاه نیز از آن استفاده می کنند. کرم کدو همه عمر خود را در بدن جانوری به سر می برد و از آن غذا می گیرد. کک که از خون سگ می مکد، درون بدن آن زندگی نمی کند ولی موی بدن سگ برایش پناهگاهی است.
ممکن است انگلی همیشه با میزبان خود همراه نباشد. مثلاً کنه چوب به بالای شاخه گیاهی که روی آن به سر می برد می خزد و به بدن هر جانوری که مجاور شود می چسبد. خرطومش را درون پوست جانور فرومی کند و خون می مکد. سپس خود را روی چمن می اندازد تا بتوانند آن همه غذایی را که خورده است هضم کند.

آنگل. آنْگِل (Angle)
نام یکی از قبایل ژرمنِ مستقر در ناحیۀ اشلسویگ ـ هولشتاین۱، در شمال آلمان، معروف به آنْگِلْن۲. آنان پس از خروج رومی ها از انگلستان، در قرن ۵م به این کشور هجوم بردند و در انگلیای شرقی۳، مرشا۴، و نورتامبریا۵ ساکن شدند. نام انگلستان (سرزمین آنگِل ها۶) را از نام همین قبیله گرفته اند. نیز← آنگلوساکسون ها

اَنْگَل (parasite)
اَنْگَل
جانداری که روی بدن یا درون بدن موجود دیگری با نام میزبانزندگی می کند و برای غذا وابسته به میزبان است. انگل هایی که درون بدن میزبان زندگی می کنند، مانند کرم کپلک کبد و کرم های نواری، انگل درونی، و آن هایی که در سطح بیرونی زندگی می کنند، مانند زالو و کک، انگل بیرونیاند. صحیح تر است زنبورهای انگل، مانند دله زنبور، را انگل مانندبنامند، زیرا نهایتاً میزبان خود را می کشند. نخستین شاهد همکاری انگل ها برای یافتن یک میزبان در سال ۲۰۰۰ و زمانی کشف شد که گروهی از پژوهشگران امریکایی مشاهده کردند که حدود ۵۰۰ لارو از سوسک تاولی، Meloe Franciscanus، با تقلید از شکل زنبور مادۀ Habropoda pallida، روی ساقۀ گیاه تجمع می کنند. وقتی یک زنبور نر شروع به جفت گیری با این زنبور ماده می کند، لاروها محکم به او می چسبند و سپس، در جفت گیری موفق بعدی زنبور نر، به بدن زنبور ماده، و سرانجام وقتی زنبور ماده تخم می گذارد، به آشیانۀ جدید انتقال می یابند.