کلمه جو
صفحه اصلی

آب انگور

فرهنگ معین

(بِ اَ) (اِمر.) 1 - فشردة انگور. 2 - شراب ، باده .


لغت نامه دهخدا

آب انگور. [ ب ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شراب . باده :
آب انگور بیارید که آبان ماهست
آب انگور خزانی را خوردن گاهست .

منوچهری .


ای یارِ سرود و آب انگور
نه یار منی بحق والطور.

ناصرخسرو.


زاهد گوید که جنت و حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است .

خیام .


زآب انگور، نار طبع مکش
زآتش باده آب روی مبر.

سنائی .




کلمات دیگر: