آل مروان

آل مروان . [ ل ِ م َرْ ] (اِخ ) سلسله ای از خلفای اموی هستند که پس از آل بوسفیان به خلافت رسیدند. اولین خلیفه ٔ آل مروان ، مروان بن حکم است که بعد از معاویةبن یزید در سنه ٔ 64 هَ .ق . بدعوی خلافت در دمشق و شام برخاست و پس از آنکه ضحاک بن قیس فهری سردار عبداﷲبن زبیر را مغلوب کرد چهار ماه خلافت راند، پس از او پسرش عبدالملک بن مروان در65 و ولید اول در 86 و سلیمان در 96 و عمر در 99 و یزید ثانی در 101 و هِشام در 105 و ولید ثانی در 125و یزید ثالث در 126 و ابراهیم در 126 و مروان ثانی ملقب به مروان حمار از 127تا132 مقام خلافت مسلمین داشتند، و ابومسلم خراسانی مروان حمار را مغلوب کرده بکشت و خلفای عباسی قائم مقام آنان شدند :
آل مروان و آل سفله زیاد
که نرفتند جز براه عناد.

سنائی .